Betrokken vanuit
verschillend perspectief
Langs de Zijlijn
Adieulijn 9
De zaterdagafdeling van Ajax is de plek waar het element verenigingsleven het meest aanwezig is. Op 26 mei vond op de
Toekomst de afsluitende dag van het seizoen 2017-2018 plaats. Gezelligheid en kameraadschap zetten daar de toon.
In de rubriek Langs de Zijlijn interviewen we supporters die wekelijks zijn te
vinden op sportpark de Toekomst.
Peter Liefhebber en Boukje van
Eijden zijn trouwe fans van Ajax 5.
Wekelijks zijn zij te vinden bij de
wedstrijden. Peter Liefhebber is
de vader van Alex Liefhebber.
Zoonlief is speler bij Ajax 5 en
tevens teammanager van Ajax
Onder 8 jaar. Zijn vader volgt zijn
verrichtingen al vele jaren. Ook
toen hij uitkwam voor Ajax Zater
dag 2 en 3. Boukje van Eijden is
de echtgenote van Jan van Eijden,
teammanager van Ajax 5.
Wat is het mooiste moment?
Peter Liefhebber: 'Het kampioen
schap van Ajax Zaterdag 2 met
I
Cees Boot als trainer'
Boukje van Eijden: 'Dat is een
lastige vraag in die vijftig jaar.
Voor mij is dat het winnen van
de Champions League in 1995 in
Wenen.Verder de buitenlandse
reizen, toen Jan nog jeugdleider
was en waar ik mee naar toe
ging. En tegenwoordig de gezel
ligheid bij Ajax 5.'
Wat vind je van de vereniging?
Peter Liefhebber: 'Sinds anderhalf
jaar kaart ik maandelijks op don
derdagavond. Daarnaast volg ik
alle wedstrijden van Ajax I, kom
regelmatig in de Belgradozaal en
vier de activiteiten van de vereni
ging mee. Ik vind dat er een
gezellige sfeer op de club hangt.'
Boukje van Eijden: 'Ik vind het
tegenwoordig erg groot en mas
saal. Toen in de Meer was het
allemaal wat compacter en gezel
liger. Vroeger was het wat meer
het familiegevoel.'
Wie is jullie favoriete speler bij
Ajax 1?
Peter Liefhebber: 'Frenkie de
Jong vind ik een echte Ajax-spe-
ler. Ik zie hem het liefste op de
plaats van Hakim Ziyech spelen.'
Boukje van Eijden: 'Lasse Schöne
en Hakim Ziyech. Dat mag ik niet
zo hard zeggen van mijn man. Ik
vind Hakim Ziyech een goede
voetballer. Ik ben van huis uit een
echte voetbalfan. Vroeger ging ik
met mijn vader al naar het voet
ballen.'
Tamara Schellekens
'Ik heb nog nooit zo'n volle tram gezien. Toen hij eindelijk stopte
bij onze halte moesten we ons naar binnen wurmen. Nu staan we
helemaal klem tussen de mannen. Oom Hans houdt zich vast aan
een lus aan het plafond van de tram, maar daar kan ik natuurlijk
niet bij en dus houd ik een ijzeren paal vast. Dat is wel nodig ook,
want de tram schudt heen en weer en een groep jongens staat
achterin te springen, terwijl ze een lied schreeuwen dat ik niet
versta.'
Deze alinea komt uit mijn supportersroman Vak 127 (2005):
hoofdpersoon Daan denkt terug aan zijn eerste keer De Meer,
voorjaar I984. De passage is door de ogen van een negenjarig
jongetje geschreven.
Vak 127 is geen autobiografie, maar deze passage gaat wel over
mij: zoals Daan het zich herinnert, zo was het toen ik op 8 april
I984 naar Ajax - Go Ahead Eagles ging. Mijn eerste keer De
Meer. De rit met lijn 9 maakte indruk.
De Meer staat er al 22 jaar niet meer; ik hoef het u niet te ver
tellen. Per 22 juli verdwijnt ook lijn 9, de tram die me zo vaak
naar Ajax bracht. Het lijnennet van het GemeentelijkVervoers
bedrijf GVB gaat op de schop. Lijn 9 sneuvelt.
Niet dat je voortaan niet meer met de tram naar die dierbare
plek kunt: de route van lijn 9 wordt vanaf 22 juli afgelegd door lijn
I4 (CS - Alexanderplein) en daarna verder met de nieuwe lijn I9.
Maar toch: lijn 9 opgeheven... Het is een moment om weer eens
terug te denken aan de talloze Ajax-bezoekjes uit mijn kindertijd,
mijn tienerjaren, mijn studententijd. De gele GVB-trams, boeme
lend en knarsend, veel lawaaiiger dan de witblauwe Combino's
van nu. De klepperende treeplank. De toenemende opwinding.
Naar Ajax!
Ineens zie ik de eindlus bij het stadion weer, waar lijn 9 op wed
strijddagen zijn vracht uitspuwde en een rondje reed, linea recta
terug naar de binnenstad. Op drukke dagen moest je er soms
bij de Kruislaan al uit, om het laatste stuk te wandelen in de ver
wachtingsvolle menigte.
Nooit meer lijn 9. Nou ja, nog één keertje dan. Op zaterdag
2I juli stap ik nog één keer in om die mooie rit te maken, zonder
overstap, over Damrak en Rokin, via Waterlooplein, Plantage en
Tropenmuseum, door de Linnaeusstraat, langs Frankendael, de
Middenweg af. Nog één keer met 'de negen' naar De Meer.
Menno Pot
