Altijd Ajacied
Een van de hoogtepunten van Ajax-AZ, de laatste thuiswedstrijd van het seizoen, was, tijdens de rust, de huldiging van spelers
en staf van Jong Ajax als kampioen van de Jupiler League. Die titel werd een dag eerder behaald via een 2-1 zege op MVV.
de feestvreugde die zich tot laat
in de avond en nacht voortzette,
terwijl een paar honderd kilome
ter zuidelijker hetzelfde gebeurde
bij Fortuna Sittard dat met de
tweede plek achter Jong Ajax
naar de Eredivisie promoveerde.
Trainer Michael Reiziger en assis
tent trainer Winston Bogarde
gebruikten maar liefst 46 spelers
en het is maar de vraag of de
KNVB voldoende kampioensme
dailles voor al die voetballers
heeft. Een dag na Jong Ajax - MVV
werd het team tijdens de rust van
Ajax - AZ op het veld van de
Johan Cruijff ArenA gehuldigd.
Ajax mag trots zijn op het team
van Jong Ajax dat de Ajax-kleuren
op een bijzondere wijze hoog
hield door de unieke schaal toe
te voegen aan de prijzenkast van
onze club.
David Endt
Naam: Bennie Muller
Debuut: 5 januari 1958 MVV - Ajax 0-2
Laatste wedstrijd: 3 mei 1970 NAC - Ajax 1-1
Totaal: 447 wedstrijden 51 doelpunten
Op 14 augustus viert hij zijn tachtigste
verjaardag, de man die met recht een
Echte Ajacied mag worden genoemd, want
zijn naam is onlosmakelijk aan Ajax ver
bonden. 13 jaar lang eerste elftalspeler,
447 officiële wedstrijden in Ajax 1, een
even kleurrijk als bescheiden man, hier is:
Bennie Muller!
Tachtig...?
'Jee, ja, man... tachtig...oud he? Maar ik
ben nog redelijk gezond hoor!'
Weet je nog iets van je entree bij Ajax?
'Zeker wel! Ik was 10 en voetbalde bij TDW, in Duivendrecht,
maar vooral op straat. Ik woonde op de Rapenburgerstraat en
voetballen deden we bij de poort van de Uilenburgerstraat. Komt
er een man naar mij toe: "Wil jij bij Ajax voetballen?" Ik dacht "wat
krijgen we nou?", ik was helemaal niet zo happig, vond Ajax een
beetje kapsonesclub. Maar die man hield vol. Hij kende mijn vader,
die in de buurt fruitventer was, en zo kreeg ik toch een uitnodi
gingskaart voor een proefwedstrijd in de bus. Mijn vader en mijn
broer moesten mij overhalen! Na vijf minuten werd ik van het veld
gehaald. Ik boos: wat is dat, dacht ik, niet goed genoeg? "We heb
ben voldoende gezien, je bent aangenomen", zeiden ze. Maar ik
wilde vooral doorspelen. Mocht ik toch tot de rust nog mee doen.
Met tranen in mijn ogen tekende ik het overschrijfformulier, maar
later heb ik er nooit spijt van gehad, dat snap je. Ik ben voor altijd
Ajacied. Ajax is mijn hart. Ik ben er nog steeds vaak.'
Bennie, je hebt geweldige verhalen. Te veel voor onze kleine rubriek. Nog
één ding: het hoogtepunt in je loopbaan...
'E zijn zoveel mooie dingen, weet je, maar als ik er ééntje uitpik, is
het mijn debuut voor het Nederlands Elftal. In I960. Elek Schwartz
was bondscoach maar ook trainer van het militair elftal, waarin
ik toen speelde. Hij had een zwak voor mij. Schwartz liet mij
debuteren tegen Bulgarije. Speelde ik opeens in Oranje, samen
met Henkie Groot, en Humphrey Mijnals, die toen ook debu
teerde, en Tonny van der Linden!'
David Endt
