wis
DAVID
Erfgoed
Mister Ajax en Vele Ajacieden
'Henkie, tegen jou zeg ik niks'
16
Op de middelste van het drieluik foto's zien we de elftalfoto uit het eind van de jaren zestig. Zowel Henk Groot (staand 2e van links)
als Sjaak Swart (gehurkt 2e van links) en Bennie Muller (gehurkt uiterst rechts) vieren dit jaar hun tachtigste verjaardag.
Zoals u weet bewaart het Erf
goed vele objecten uit de club
geschiedenis voor de komende
generaties Ajax-liefhebbers. Hier
onder vallen gewonnen prijzen,
memorabilia van spelers en
natuurlijk veel foto's.
Een groot deel van het analoge
fotoarchief is inmiddels gescand
en voorzien van zogenaamde
tags: trefwoorden die een foto
beschrijven. Een tagger die mee
werkt aan dit Vele Ajacieden-
project, doorloopt zeven stappen
om een foto zo volledig mogelijk
te beschrijven. Hierdoor worden
de foto's digitaal vindbaar (denk
aan de zoekmachine Google)
voor Ajax Media en andere afde
lingen van Ajax.
Een groep van zo'n tweehonderd
toegewijde vrijwilligers en Ajax-
fans hebben tijdens het eerste
Vele Ajacieden-project ruim
86.000 foto's voorzien van tags.
Het volgende tagproject gaat
binnenkort van start en de test
omgeving wordt nu grondig
getest door een kleine groep
Ajacieden. Dit tweede deel
betreft het in kaart brengen van
het digitale fotoarchief van Ajax'
huisfotograaf Louis van de Vuurst.
Het gaat hier om fotomateriaal
van eind jaren '80 tot aan 2015.
Ik kan u verklappen dat er prach
tige beelden van bijvoorbeeld de
Europa Cup-finale uit 1995 tus
sen zitten.
Natuurlijk zijn er ook voor dit
project weer enthousiaste tag
gers nodig. Het aantal foto's dat
nu moet worden voorzien van
tags is 90.000, meer nog dan de
vorige keer! En dan zijn deze
foto's in verhouding maar een
klein deel uit het immense Van
de Vuurst-archief. Er komt dus
nog het een en ander aan.
Daarnaast zit er nog iets in het
vat. Zo kreeg het Erfgoed de
afgelopen maand hoog bezoek
van niemand minder dan Mister
Ajax, Sjaak Swart. Meneer Swart
kwam niet met lege handen naar
het Erfgoed. Hij bracht een viertal
boxen uit zijn privéarchief mee.
In deze dozen zaten honderden
foto's van zeer legendarische
wedstrijden en andere memo
rabilia zoals speldjes en zelfs een
sigaar!
Meneer Swart heeft het Erfgoed
toestemming gegeven om ook
zijn foto's te digitaliseren. Ook
deze beelden kunnen daarna
worden aangeboden aan de
Vele Ajacieden-deelnemers.
Het Erfgoed is meneer Swart
hiervoor zeer erkentelijk. Hope
lijk doet dit goede voorbeeld vol
gen, zodat de geschiedenis van
deze mooie club in leven blijft.
We hopen u in de volgende
editie van het Ajax Clubnieuws
te kunnen melden dat het tweede
deel van het Vele Ajacieden-pro-
ject' beschikbaar is en dat u zich
als deelnemer kunt aanmelden.
Rianne van de Wetering
Opgroeien in Amsterdam in de jaren zestig van de vorige eeuw
had als stralend voordeel dat je jeugd gevuld was met Ajax. Het
bewustzijn dat je opgroeide met een generatie voetballers die
het Nederlandse voetbal magistraal op de wereldkaart zouden
zetten, kwam pas later, je wentelde, spoelde en laafde je aan het
spel alsof het de normaalste zaak van de wereld was. Het over
kwam je allemaal met open vizier, niet gestoord door hoge ver
wachtingen en zonder frustratie over niet gehaalde doelen: je
kon domweg erg blij zijn.
De eerste wedstrijd die ik in een stadion zag, viel in het begin
van die onbevlekte jaren. Het was mei 1965 en Ajax speelde in
het Olympisch Stadion een vriendschappelijke wedstrijd tegen
Benfica. Benfica hoorde tot de onaantastbare topclubs van
Europa. Ajax kwam versterkt in het veld, met DWS'er Daan
Schrijvers en met drie Feyenoorders: Eddy Pieters Graafland,
Guus Haak en... Henk Groot. Groot was eerst van Ajax, wisten
wij op de staantribune, en hij was een volbloed topscorer. Wat
wij toen niet wisten was dat Henk Groot die zomer weer terug
zou keren naar Ajax.
Terug in De Meer voelde Groot zich welkom. Ja, het was een
thuiskomen. Ik weet dat zeker, want in 1999 interviewde ik Henk
Groot voor één van de hoofdstukken in het eeuwboek van onze
club. Over zijn overgang naar Feyenoord zei hij: "Ik wilde helemaal
niet weg! Ik hoorde van de transfer op vakantie in Limburg, beter,
ik las het in de krant: 'Henk Groot voor tweeënhalve ton naar
Feijenoord'. Ik ben meteen naar huis gereden. Ik was behoorlijk
kwaad."
Dat was in 1963, twee jaar later keerde Henk Groot terug. Hij
herinnerde zich: 'Die transfer had wat haken en ogen, maar ten
slotte is het in orde gekomen, ik ging terug naar het oude nest'.
Trainer Michels' wens was verhoord: met Henk Groot had hij een
voetballer van bovengemiddeld kaliber in zijn rangen. Prachtvoet-
baller, zonder meer. Hij had een geweldig technisch, tactisch én
natuurlijk scorend vermogen, al speelde Groot als middenvelder
en niet als spits, want daar stond opeens jongeman Cruijff. Met
zijn leeftijdgenoten Sjaak Swart en Bennie Muller (alle drie bouw
jaar 1938) hoorde hij tot de al wat rijpere spelers van het in aan
bouw zijnde - maar toch al Grote Ajax. "Henkie, tegen jou zeg ik
niks, jij doet maar wat je denkt te moeten doen", zei Michels. Is
er een groter compliment denkbaar?
