DAVID Gemeentelijk 'edel'metaal Erfgoed IÉ Van Couton tot Santoni Het is niet alles goud dat er blinkt, maar edelmetaal is het wel: de herinneringsmedailles die bij gelegenheid van het eerste landskampioenschap in 1918 door diverse instanties aan Ajax cadeau werden gedaan. De Erfgoedcollectie bevat een aantal van die waardevolle souvenirs. Oplettende lezers hebben inmiddels wel gemerkt dat dit Clubnieuws in het teken staat van de eerste keer dat Ajax kampioen van Nederland werd. Landskam pioen! Dit heugelijke feit vond plaats in Tilburg, tegen Willem II. Natuurlijk was iedereen met een rood-wit hart apetrots en daarom werd de club overladen met bloemen, kransen, eervolle vermeldingen en ook andere, bijzondere, geschenken. Een mooi voorbeeld hiervan is een medaille van het gemeente bestuur van Watergraafsmeer, dat toen nog niet was opgeslokt door Amsterdam. Het is een zeer bescheiden, goudkleurige medaille, met een dia meter van ongeveer 4,5 cm. Erop staat een vogel met om zijn nek een schild met de letters WGM. Door de jaren heen is het schenken van medailles door de gemeente Amsterdam - en ook andere gemeentes - een terug kerend fenomeen bij sportpres taties. In de Erfgoedcollectie zijn er vele voorbeelden van te vin den. Laten we eens enkele daar van onder de loep te nemen. Dertig jaar na de kampioenswed strijd tegen Willem II speelde Ajax een erewedstrijd tegen de club uit Tilburg ter gelegenheid van het vijftigjarig bestaan van de voetbalvereniging Unitas uit Gorinchem. Als dank voor de deelname ontving Ajax van de gemeente Gorinchem een medaille. De beeltenis op deze medaille is niet bijster creatief. We zien het wapen van de gemeente Gorinchem met het onderschrift Fortes Creantur Fortibus (Sterken brengen ster ken voort). Grappig is wel dat Unitas destijds beslist geen team 'Sterken' heeft laten aantreden tegen Willem II of Ajax... Een andere bijzondere medaille in de Erfgoedcollectie is geschon ken door de 'eigen' gemeente Amsterdam. Zoals u weet won Ajax in 1971 de Europa Cup I (die van de landskampioenen) door Panathinaikos te verslaan. De gemeente schonk een medaille waarop twee figuren te zien zijn. Een daarvan is vermoedelijk (volgens Evert Vermeer) Pallas van Athena, de godin van wijsheid, moed en inspiratie. De figuur op de achterzijde is geluk kig gemakkelijker te achterhalen: dit moet de Griekse krijgersheld Ajax zijn. Zoals u ziet houdt Ajax de Europa Cup met twee handen stevig vast. Het lijkt er haast op dat hij de beker zó uit de handen van Athena heeft gegrist. En laten we allemaal hopen dat ook de huidige 'Ajax-krijger' Veltman op 6 mei aanstaande de schaal stevig kan vastgrijpen tijdens de huldi ging van ons aller Ajax! Rianne van de Wetering Frans Couton Hoe hard-Amsterdams je de naam Couton ook uitspreekt ('koe- tón'), hij blijft onmiskenbaar van Franse oorsprong. Toch is de naam even onmiskenbaar Jordanees, want 300 jaar geleden vonden in de Jordaan veel uit Frankrijk verdreven Hugenoten een thuis. De nieuwe buurt, vol bloemennamen voor straten, stegen en grachtjes, maakten zij tot een woontuin, een jardin. Jardin, Jordaan. En die Jor- danezen, of ze nu Labelle, Happé, Dupré, Lacrois of Couton heet ten, werden échte Amsterdammers. Lang geleden voetbalde bij Ajax een Couton. Frans Couton was één van de mannen van het eerste kampioenselftal van Ajax! Aan het eind van het seizoen I9I7-I980 pakte Ajax de allereerste landstitel door in Tilburg Willem II met 3-0 patje te geven. Historie was geschreven. Feest, feest, feest! Frans, een echte Ajacied, speelde zijn laatste wedstrijd in het seizoen I928-I929 met I75 officiële wed strijden op zijn conto. Er bestaat een prachtige teamfoto van Ajax anno I9I8. Frans Couton staat er rijzig en fier op. Hij zou onze club altijd trouw blijven. 9I jaar na het debuutkampioenschap van I9I8 verscheen er een jongeman bij Ajax. Aangesteld als video-analist werkte hij met hartstocht. De new kid in town werd niet meteen in de armen gesloten. Er sluimerde een onuitgesproken maar waarneembaar aftasten. Het is iets van alle tijden en alle volken, ooit zullen de eer ste Amsterdamse Coutons dat ook zo gevoeld hebben. Michele Santoni was geboren en opgegroeid in Italië, had een Itali aanse vader en een Nederlandse, zelfs Amsterdamse, moeder. Michele bezat een Ajaxpassie die normaal supporterschap over steeg. Hij verklaarde mij de diepere stroom. Hij had een overgroot vader die had voor Ajax gevoetbald: Frans Couton, de linksback van het eerste kampioenselftal van Ajax! Ontroerend bijzonder is dat. Santoni maakte zich waar, overuren deerden hem niet, hij verrichte zijn arbeid, bekwaamde zich op eigen kracht, beleefde van dicht bij vreugde en verdriet van zijn club mee. Hij overmeesterde de onuitgesproken argwaan en werd een vertrouwd gezicht. Michele's Ajax-hart klopt nu in Sardinië, waar hij bij Cagliari assistent-trainer is. Eerder maakte hij deel uit van de technische staf van Frank de Boer bij Inter, was jeugdtrainer bij Lazio en assistent trainer bij Cesena en Livorno. Rond Kerst was ik bij hem te gast. In Amsterdam. Zijn Amsterdam, want hij is hevig Amsterdammer. Gezellige woonkamer met een heerlijke sofa. Boven die sofa hangt, ingelijst op majestueus formaat: de kampioensfoto van Ajax van I9I8. Met staande 2e van rechts: Frans Couton!

AJAX ARCHIEF

Clubnieuws Ajax (vanaf 1916) | 2018 | | pagina 16