fcwjff vloeren
Op 10 februari jongstleden overleed op 73-jarige leeftijd Piet Keizer, één van de grootste Ajax-voetballers ooit. Als eerbetoon aan
Keizer plaatst Ajax Clubnieuws over vier hartpagina's met foto's en tekst herinneringen aan de legendarische linksbuiten.
Paradijselijk
Het kwam wel eens voor dat van
alle goede bedoelingen en van de
wederzijdse liefde niets terecht
kwam. Dan zag het er onhandig
uit. Een 'jammer' ontsnapte dan
aan de ballenziel. De heerlijkheid
werd uitgesteld. Waren de her-
senimpulsen te snel geweest
voor het gereedschap? Vanaf de
tribunes klonk dof gebrom. De
verwachtingen waren zo hoog,
dat de teleurstelling zwaarder
woog. De kans op een zeldzaam
heid was voorbij, men wist niet
of die weerom kwam.
Daar, in dat linkerparadijs, stond
Piet Keizer. Het was zijn voet
waarnaar de bal verlangde. Het
waren zijn hersenen die het
gereedschap bedienden en meet
kunde en artisticiteit ineen lieten
vloeien. Het was zijn voet die
schaarde en het was zijn lichaam
dat zorgde voor de razende wis-
Rollend verstilde de bal aan
de linkerkant van het veld. Het
gekrioel dat hij verlaten had,
suisde elders nog wat na maar
hier was het kalm, sereen. Hele
maal na de ontvangst door de
voetbalschoenvoet daalde ver
ademing over de bal, een verade
ming die verwachting en hoop
inhield. Heerlijk, hier op links, vei
lig in bewaring bij de voet die de
hobbels in het gras glad leken te
strijken, die voet die voor oplos
singen en heerlijke bestemming
zou zorgen. Vanuit deze kant van
het veld dat paradijs was. Land
van melk en honing, land waar
geniale meetkunde en zwierige
artisticiteit samenvloeiden.
plompverloren, hier op links. Uit
glijdend over een bananenschil
die er niet lag, tuimelend over
een hekje dat er niet stond. Daar,
aan de paradijselijke linkerkant,
kon gebeuren wat niet kon
gebeuren. De bal wist maar net
een schaterlach te onderdruk
ken, wanneer hij de voet uit het
niets flitsend langs zich heen zag
scharen. De lichaamsschaduw viel
over hem... weg... en weer terug,
de wereld raakte in een stroom
versnelling. Voortreffelijke aan
raking, iets van onderen, ter
linkerzijde, een aai, een veeg,
een liefkozing... en daar vloog hij
voort in voorzet. Het kunstwerk
gesmeed, klaar voor gebruik.
Iedere keer wanneer de bal daar
links-voorin bij de voet belandde,
liet hij de spanning varen, zich
vleiend in het besef dat goed
gedaan zou worden. Want als
geen ander wist deze linkervoet
hem te raken. Het ballenhart
gloeide aan wanneer de juiste
vierkante centimeter van zijn
leren vacht werd aangewreven.
Dan hielp de bal de draaiing van
effect volledig tot zijn recht te
komen; hij wist waarheen de
tocht ging, wist dat hij deel uit
maakte van een meesterwerk.
En de bal lachte wanneer hij
tegenstanders om zag vallen als
onhandig gebouwde obstakels,
links
seling van licht en schaduw,
zeldzame schering en inslag.
Vanaf de tribune zong zijn naam
op de wijs van een hitje uit die
jaren van Anneke Grönloch:
'Aaajax-één sal sé-ge-vieruh,
Pietje Keizer, Pietje Kei-heizer'.
Wij zagen wat er gebeurde, wij
genoten van wat er gebeurde
daar in dat linkerparadijs, maar
wat er achter zat, hoe het tot
stand kwam, daar hadden we
Piet Keizer in kenmerkende stijl in de
wedstrijd Ajax - Olympique Marseille, 1971.
