Ajax Gallery of Fame
DAVID
Gedeeld leed
12
Dit jaar bestaat de Amsterdam ArenA twintig jaar. In het weekend van 14 augustus 2016, exact 20 jaar na de officiële opening van de thuishaven
van Ajax, ontvingen Edwin van der Sar, Henk Markerink en Arie van Os de eerste exemplaren van Ajax en de Amsterdam ArenA 20 jaar.
Eindelijk, eindelijk heeft Ajax haar
'museum' terug. In 2010 werd het
plotseling gesloten, daarna volgde
het onfortuinlijke avontuur met
de Ajax Experience en tot slot
stonden de belangrijkste bekers
en andere trofeeën jarenlang te
verstoffen in de kluizen van het
Ajax Erfgoed. Natuurlijk is dat
beslist niet de beste plaats waarin
je 'de trots van de club' bewaart
én het was ook voor de rondlei
ders van de Arenatours bijzonder
irritant om voortdurend de vraag
te krijgen 'waar toch die bekers
te zien waren'.
Schatkamer van Ajax
Onder aanvoering van Jan Bus-
kermolen is er daarom de afge
lopen anderhalf jaar intensief
gewerkt aan een nieuwe presen
tatie van de schatkamer van Ajax.
Er werd eigen onderzoek gedaan
en daaruit bleek al snel dat het
publiek vooral de internationale
bekers wilde zien, daarnaast films
en objecten uit de succesvolle
jaren zeventig en negentig, maar
ook shirts, trofeeën, de kampi-
oenschapsprijzen en foto's en
bewegende beelden van hun
favoriete spelers.
Met deze gegevens in de hand is
de erfgoedafdeling uit de eigen
collectie zo'n tweehonderd top-
objecten gaan verzamelen. Tegelij
kertijd heeft Hennie Schuurman
honderden foto's geselecteerd,
die op enigerlei wijze een relatie
hadden met die objecten. De
foto's werden vervolgens door
Ajax TV met bewegende beelden
uit het eigen archief tot indruk
wekkende films gemonteerd. Het
geheel is een kleurrijke manife
statie van objecten, beelden en
geluid geworden voor de liefheb
bers die een rondleiding door de
Arena hebben geboekt.
Na alle voorbereidingen is het
museum in juli en augustus op
professionele wijze gebouwd en
ingericht. Daarvoor zijn specia
listen van buiten aangetrokken en
uit eigen kring heeft good old
Jack Spijkerman zich bijzonder
verdienstelijk gemaakt. De gehele
operatie werd vanaf het begin tot
het eind geleid door Sascha Smul
ders, met assistentie van Amanda
Vollenweider.
Meer dan een museum
De presentatie is meer geworden
dan alleen een museum. Zij
vormt het verlengstuk op de al
bestaande rondleiding. Een los
bezoek, apart van de rondleiding,
behoort daarom niet meer tot de
mogelijkheden. Daarnaast moet
er nu eenmaal geld verdiend wor
den en dat kan alleen door ont
vangsten, presentaties, congres
sen, vergaderingen en verhuur
aan derden aan te bieden. Zie
hier de redenen om de naam
'museum' naar de prullenmand
te verwijzen en te kiezen voor
the Ajax Gallery of Fame.
Carel Berenschot
Florissante tijden zijn het niet, voetbal-gewijs zult u misschien den
ken - maar daar doel ik niet op. Het is een gedachte die opkomt
wanneer ik kijk naar de recente zaken die impact hebben op het
clubleven dat meer bestaat uit mensen, dan uit resultaat. We
mogen de afgelopen periode gerust bestempelen als gitzwart. In de
voorbije maanden ontvielen ons drie meester-Ajacieden. Het club-
hart bloedde hevig en het stelpen is nog niet gestopt. De drie zijn
zeer verschillend van achtergrond en karakter. Waarmee zij het
bewijs leveren dat de Ajax-geest een bundeling is van persoonlijk
heden. Ieder had zijn eigen gave als inbreng maar de liefde voor de
club als overeenkomst.
Gerard Holsheimer... van leider van de C-junioren naar de altijd
bedaarde, kundige, vriendelijke en bescheiden administrateur. Ook
elftalbegeleider van het eerste team. Zijn handtekening stond
onder het wedstrijdformulier op 25 mei 1995, de avond waarop
Ajax de Champions League won. Hij notuleerde de vergaderingen
en was een betrouwbaar aanspreek- en antwoordpunt voor alle
vragen Ajax betreffende.
Uri Coronel... kwam in barre tijden als supporter-met-meer
waarde naar de club om met Michael van Praag en Arie van Os
sturing te geven en nieuw elan gestalte te geven. Hetgeen glansrijk
lukte. Visie en kunde in dienst van zijn club, hetgeen ook gevoelde
kwetsbaarheid opleverde. Zijn grootste gave, zijn warmte van
humor, menselijkheid en empathie, zetten zelfs zijn enorme ver
diensten voor de club in de schaduw.
Tonnie Pronk... het jongetje uit de Oosterparkstraat dat uitgroeide
tot een baken in de defensie, dat international werd en na zijn
loopbaan op het gras van onmetelijk belang werd als scout. Niet
altijd makkelijk voor anderen en zichzelf, beleefde hij vreugde en
pijn aan zijn Ajax, zonder de ware liefde ooit te verloochenen.
Het is goed om, los van de waan, stil te staan bij het ontvallen van
deze pilaren. Niet alleen nu. Nee, zo af en toe mogen wij Ajacieden
ook op zich bij toeval aandienende onbewaakte momenten den
ken aan deze zo diverse mannen. Het is dan niet verboden iets van
sentiment te voelen. Sentiment dat kan worden omgezet in de
motiverende wetenschap dat wij allen, met onze eigen persoonlijk
heid, onze eigen haperingen en talenten en respect naar de ander,
Ajax maken tot wat het is. Zoals de beweende Gerard, Uri en
Tonnie dat op hun geheel eigen wijze ook deden.
Het zijn zware zwarte tijden wanneer je zoveel verlies moet incas
seren maar onze gedeelde liefde voor de club overmeestert het
leed.
