Amsterdam
Youth
Indoor 2016
Johnny
F- en E-pupillen o/8, o/9 en o/I0 hadden begin januari een indoortoernooi in Borchland, georganiseerd door Ajax. Onze F2 (o/8) werd ongeslagen de grote win
naar. De F1 (o/9) moest tot twee keer toe penalty's nemen, misten te veel en werden 4e. De E2 (o/10) had zijn dag niet en eindigde helaas als 9e in de poule.
Op zaterdag 9 en zondag
10 januari was door Ajax
een indoor-jeugdtoernooi
georganiseerd voor jeugd-
teams onder 8, 9 en 10 jaar.
Op zaterdag speelde Ajax E2
(o/10) in een poule met Lokeren,
Volendam, Zulte Waregem, RC
Hades en Betrokken Spartaan.
Ajax eindigde in deze poule zeer
teleurstellend als 4e zodat zij de
verliezersronde moesten spelen
met een 9e plaats als resultaat.
Op zondagmorgen speelde Ajax
F2 (o/8) in een poule met Sparta
Rotterdam, KRC Genk, SDZ,
RC Hades en KFCE Zele. Ajax
werd ongeslagen poulewinnaar
en moest in de halve finale aan
treden tegen RSC Anderlecht.
Ajax won deze wedstrijd ruim en
verdiend en ontmoette in de
finale PSV. Ook deze wedstrijd
won Ajax, met 2-1, zodat zij zeer
terecht en ongeslagen winnaar
werden van dit toernooi. Bravo!
Op zondagmiddag was het de
beurt voor Ajax F1 (o/9) om zijn
wedstrijden te spelen tegen Club
Brugge, KAA Gent, HV/Veerhuys,
Kon. HFC en Sporting Hasselt.
Ajax F1 werd poulewinnaar en
moest in de halve finale aantre
den tegen RSC Anderlecht en
speelde met 1-1 gelijk. Penalty's
moesten de beslissing brengen
wie er door zou gaan naar de
finale. Helaas verloor Ajax de
strafschoppenserie met 2-3
zodat zij voor de 3e en 4e plaats
moesten spelen tegen KAA
Gent. Hier was de stand 2-2 na
de reguliere speeltijd zodat
wederom penalty's moesten
beslissen wie er 3e zou worden.
Helaas verloor ook hier Ajax
met penalty's, wederom 2-3
zodat Ajax als 4e eindigde.
Al met al een goed resultaat
voor de jongste elftallen van
Ajax. Twee van de drie ploegen
haalden de halve finale, zoals dat
hoort bij een club als Ajax. Al
met al kunnen wij terugkijken op
een fijn voetbalweekeinde in de
Sporthal van Borchland. Een
pluim is zeker op zijn plaats voor
de organisator van het evene
ment Peter Musters met al zijn
medewerkers en vrijwilligers.
Hopelijk wordt en blijft dit een
jaarlijks terugkerend toernooi.
Het is goed voor onze jongste
kinderen tegen binnen- en bui
tenlandse profclubs uit te komen,
evenals tegen amateurteams die
deel uitmaken van het samen
werkingsverband met Ajax.
Joop Leeuwendaal
Het afscheid van John Heitinga maakt supportersemoties los. Ik
hoor en lees veel verwijten aan het adres van Ajax: de club zou
hem hebben vernederd door hem zo weinig speeltijd te gunnen.
Ik zie het anders. Ja, Ajax heeft zich verkeken op Johnny's fitheid,
maar net zo goed heeft hij zich verkeken op wat hij Ajax nog kon
bieden. En wat doet het er nog toe? Het is uitgedraaid op een
teleurstelling.Voor iedereen.
Wat rest, is bewondering. Het waardige epistel dat hij op zijn blog
plaatste, meteen nadat hij zijn besluit had verteld, typeert hem.
Johnny's formuleringen doen vermoeden dat hij enige wrevel
wegslikt: 'Meer dan dat mijn terugkeer niet is geworden dan van
wat ik ervan had verwacht, ga ik niet zeggen.' 'Daar zou ik spijt
van krijgen.' 'En op natrappen staat rood.'
Het mooiste is: we wisten al lang dat hij zo in elkaar steekt.
Supporters hebben daar een antenne voor. Zeggen dat Ajax hun
club is, na een doelpunt de hand op het clubembleem leggen of
het shirt kussen? Er zijn er wel meer die dat doen, maar Johnny
meende het. Iedere supporter met 'dienstjaren' heeft dat vanaf
het begin gevoeld.
Johnny Heitinga wilde als klein jochie niets liever dan een proef-
training bij Ajax, kreeg die ook (voor zijn verjaardag) en mocht
blijven. Het verhaal is zo schitterend dat het in elk Ajax-boek zou
moeten staan. Zijn carrière in het eerste team begon met twee
zware knieblessures: eerst de ene en bij zijn rentree meteen de
andere. Beide keren kostte het hem maanden; het was een valse
start in tweevoud. Dat de fans hem toezongen met de smartlap
OJohnny was aanvankelijk vooral uit medelijden.
Maar Heitinga vocht terug. Tegen de tijd dat hij in 2008 naar
Atlético Madrid vertrok, was hij een leider, een boegbeeld, nog
altijd pas 24 jaar, maar toch een veteraan. Hij zei dat hij altijd
Ajacied zou blijven en wij wisten dat hij het meende.
Johnny Heitinga won met Ajax geen Europacup en werd in zeven-
eenhalf seizoen bij de A-selectie 'slechts' tweemaal landskampioen.
Wat dat betreft was hij Ajax-voetballer in het verkeerde tijdperk.
Maar supportersliefde staat daar los van. Met Johnny Heitinga
zwaait het laatste 'kind van Voorland' af, een jongen die maar één
club liefhad: Ajax.
Supporters voelen dat. En dus zullen we altijd voor hem zingen,
dat mooie Amsterdamse lied met een lach en een traan.
Menno Pot
