De Open Dag
DAVID
Erfgoed
SJONNIE
12
In de Amsterdam ArenA werden de jubilarissen door de bestuursraad geëerd met hun 25-, 40- of 50 jarig lidmaatschap. De oudste speler was Willy Schmidt
(88) met 25 jaar lidmaatschap. De broers Edwin en Robin Kortlevers jubileerden tegelijk. Echt uniek. Wim Stuut spande de kroon met 50 jaar.
Op de gangen en in de kantoren
van de Ajax-medewerkers, maar
ook in alle openbare ruimtes van
de Amsterdam Arena en op De
Toekomst hangen vele, vele foto's.
Heel vaak zijn dat unieke en tijd
loze beelden, die soms jaren lang
blijven hangen, maar er zitten ook
de nodige afbeeldingen tussen die
vrij snel hun actualiteitswaarde
verliezen.Vooral in de periodes
waarin Ajax vaak kampioen wordt,
zijn de selectie- en kampioensfo
to's een jaar later alweer verou
derd. Ze worden dan in de meeste
gevallen direct vervangen door
een meer recent exemplaar en de
weggehaalde foto's belanden ver
volgens bij het Ajax Erfgoed.
Fotoverzameling
Zo is in de loop der jaren een
indrukwekkende fotoverzameling
gegroeid. Als iemand iets nodig
heeft, kan hij daar naar hartenlust
uit kiezen, maar tegenwoordig
gebeurt dat steeds minder. De
meeste foto's zijn of worden nu
namelijk ook gedigitaliseerd en
dan hoef je het origineel eigenlijk
niet meer te bewaren. Vooral bij
de echt grote foto's en bij de inge
lijste exemplaren kan dat op den
duur veel kostbare opslagruimte
schelen.
Om toch iets nuttigs met al die
foto's te doen, besloot het Ajax
Erfgoed om dit jaar op de Open
Dag in een eigen partytent naast
die van de Ajax Foundation een
flink deel van die oude foto's te
koop aan te bieden. Er waren zo'n
tweehonderd foto's geselecteerd.
Daar zaten reusachtig grote selec
tiefoto's bij, er zaten heel oude
kopieën uit het voormalige Ajax
Museum tussen en er waren vele,
vele beelden van Ajax-spelers.
De Erfgoedtent werd goed
bezocht, er was veel interesse en
er zijn ook behoorlijk veel foto's
verkocht. Dat was wel zo belang
rijk, want de opbrengst kwam
geheel ten goede aan de Ajax
Foundation. Er zijn veel mensen
blij gemaakt met de soms unieke
foto's. Opvallend was trouwens
dat er veel vraag was naar foto's
van Jari Litmanen, Dennis Berg
kamp en John Heitinga.
De leuke sfeer op de dag, de wel
kome opbrengst voor de Ajax
Foundation én het prettige gevoel
dat al die foto's weer een nieuwe,
goede bestemming hebben gekre
gen, maken het waarschijnlijk dat
er volgend jaar op de Open Dag
weer een Erfgoedtent komt.
Carel Berenschot
Over een jaar of tien is het een geijkte vraag in de voetbalquiz:
Wie was de keeper van De Graafschap die tegen Ajax het ren-
treedoelpunt van Johnny Heitinga incasseerde. 'Ik was erbij', zal er
geroepen worden, met toevoeging van details ('het was een dins
dagavond! Nee man, de wedstrijd werd op woensdag gespeeld!').
Maar die keepersnaam? Het was dan ook geen klassieker, slechts
een bekerwedstrijd met, laten we eerlijk zijn, een laag amuse
mentsgehalte. Eentje voor de vergeetemmer. Alleen die goal. Dat
Heitinga's doelpunt zoveel gevoelens opwekte om er decennia
later nog een quizvraag aan te verbinden, is door mensen met een
cynische inslag uit te leggen als een negatief statement. Zo van: we
maakten van Heitinga's goal gebruik om nog iets van de senti-
mentloze avond te maken. Een op zich klein doelpuntje. Geen
magistrale omhaal, geen briljant slotakkoord aan het eind van een
weergaloze dribbel, geen verwoestende uithaal vanaf de midden
lijn. Het was geen wedstrijd die op het scherpst van de snede
werd gestreden. Geen heroïsch Champions League-duel tegen
een andere Europese grootmacht. Geen reddende treffer in de
extra tijd van de bekerfinale.Toch was de publieksemotie wel
degelijk oprecht en geen verkapt protest tegen de magerte. Het
ging namelijk om Sjonnie en dan worden er geen dubbele agenda's
getrokken. Vanaf zijn eerste wedstrijd in het eerste van Ajax
heette John geen Johnny maar Sjonnie. 'Sjonnie' zoals alleen
Amsterdammers de oorspronkelijke naam weten te verbasteren.
Het paste in een aloud en immer populair liedje.
Sjonnie was in 2001 de tweede A-junior die zich, na Van der Vaart,
vanaf de Toekomst meldde in het keurcorps van Co Adriaanse.
Snel zouden meer waarlijk door Ajax opgeleide spelers volgen
want talent is van alle tijden. Sjonnie, trots middenveldertje dat
uitstekend als verdediger uit de voeten kon. Mooie trap, uitste
kende instelling, duelkundig. Uit in de Klassieker maakte hij als
invaller zijn debuut (ook een quizvraag). Ander kaliber dan Ajax -
De Graafschap. Ajax sleepte een 2-1 zege uit het vuur en de mee
gereisde fans zongen: 'oh oh oh, Sjonnieee...' Instant hechting, blij
vende band. Na voldoende Ajax-jaren en vele seizoenen in den
vreemde kwam Sjonnie terug. Was dat meer symbool dan inhou
delijke versterking? Lang leek het er op. De onontkoombare slij
tage en het lange wachten op zijn rentree voedde de twijfel, die
nog niet volledig geslonken is. Maar dat doelpunt waarmee Sjonnie
doelman Hidde Jurjes van De Graafschap klopte, vonkte even
onnavolgbaar als veelzeggend het sentiment los waaraan het
publiek zo behoeftig is.
