Eerbetoon aan Henk van Teunen
Maurice Renger
Nigel de Jong
Marja de Jong
Daley Blind
John van 't Schip
We vragen ons wel eens af van hoeveel spelers Henk jeugdleider zal zijn geweest in die 37 jaar. In bovenstaande drie jeugdteams tellen we al bijna 50 spelers.
Per jaar een elftal met minimaal 15 spelers, dan kom je al gauw op z'n 600 jeugdspelers, maar ik ben bang dat het er meer geweest zijn, zo tegen de 800.
Eigenlijk verdient iemand die 37 jaar jeugdleider is geweest,
een lintje. Misschien komt dat nog. Hij is wel lid van Verdien
ste van Ajax. Ook mooi. Henk is niet zo van pracht en praal.
Laat me maar met rust. Ik doe alles voor Ajax. Mijn club.
'Dank je wel' is meer dan genoeg. Geen feest, geen receptie,
niets. Stiekem doet het Ajax Clubnieuws er toch iets mee
en heeft onder meer wat uitspraken verzameld van vroegere
jeugdspelers die onder leiding van 'Meneer van Teunenbroek'
hebben gevoetbald.
'Henk leerde ik bij Ajax kennen
in de E2 en El. Een fantastische
kerel die als een vaderfiguur werd
beschouwd voor de jonge speler
tjes. Met alles kon je bij hem
terecht. Toen ik mascotte was
stond, hij aan mij zijde en stelde hij
mij gerust. Een Ajacied pur sang.
'Meneer' van Teunenbroek was
als jeugdleider een vaderfiguur
en familiemens tegelijk. Zodra
je bij Ajax binnenstapte, had je
het gevoel thuis te zijn. Hij was
nooit te beroerd een arm om je
heen te slaan of te vragen hoe
het met je ging. Meneer' van
Teunenbroek is Ajax, Ajax is
Meneer' van Teunenbroek.'
(moeder van Nigel)
'Een geweldige jeugdleider die niet
alleen mijn zoon maar mij ook per
soonlijk veel steun heeft gegeven.
Onvergetelijk!'
'Het eerste wat mij te binnen schiet
is dat, wanneer ik hem Teunen
broek noemde, hij altijd zei: Van
Teunenbroek. En bij bijvoorbeeld
8-1 winst memoreerde hij aan die
ene tegengoal. Als leider was hij
liefdevol voor zijn spelers maar
ook streng, en werd enorm geres
pecteerd. Henk is een op en top
Ajacied en begaan met zijn club.'
'Meneer van Teunenbroek, een man
met een Ajax-hart, zei altijd: 5-'
gewonnen? Toch een tegendoelpunt.
Hoe kan dat nou? Dat kan dus niet.
Ik heb die gedachte altijd onthouden.
De "nul" houden is net zo belangrijk!
Alle pupillen zagen in hem een echte
jeugdleider bij wie zij zich ook prettig
en veilig voelden. Wanneer we elkaar
later tegenkwamen stonden we
altijd even kort met elkaar te praten
en kwam dat ene doelpunt naar
boven... ha, ha!'
6
