Beelden liegen niet De Talentenfabriek Lopende band 32 teams met eerste jaars F-pupillen meldden zich op 15 oktober op de Toekomst voor het jaarlijkse HETT-toernooi. Het is elk jaar weer een mooi gezicht de allerjongste spelertjes (o/8) te zien voetballen, elk op hun eigen manier. Daarnaast levert het altijd mooie plaatjes op, waar het plezier vanaf straalt. Een eerdere editie van deze column sloten wij af met de woorden: de ontwikkeling van het individu staat centraal. De trainer/ mentor begeleidt 'zijn' spelers om de mindere onderdelen te verbeteren en wapens aan te scherpen. Interessant is natuur lijk de hoe-vraag. Naast trainin gen, wedstrijden en gesprekken wordt het gebruik van videobeel den steeds belangrijker in de opleiding. Bij kinderen en pubers zijn lange gesprekken niet altijd de beste manier om dingen over te brengen. Voetballers, zo blijkt, zijn visueel ingesteld. Inmiddels hebben coördinatoren, mentoren, performance coaches en scouts toegang tot de online videobibliotheek. Steeds vaker worden videocompilaties gemaakt van individuele spelers, waarmee de mentor direct kan laten zien wat hij bedoelt met verkeerde versus juiste keuzes, skills die nog verbeterd moeten worden, etc. Trainers kunnen met elkaar beelden bekijken en zo discussies naar een hoger niveau tillen. Scouts, vaak elders op pad, kunnen de ontwikkeling van Ajax-talenten volgen en het refe rentiekader op peil houden. Ook de coördinator, die maar op één plek tegelijk kan zijn, krijgt achteraf de mogelijkheid alle wedstrijden te analyseren. Uiteraard zijn we afhankelijk van de hoeveelheid en kwaliteit van beschikbare beelden. Momenteel wordt gewerkt aan een alomvat tend 'videoplan' waarin beschre ven wordt wat reeds in huis is en wat nog moet worden aange schaft. De doelstelling is alle wed strijden en bepaalde trainingen op te nemen. Ook het Ajax Talenten Programma (ATP), afgelopen sei zoen verantwoordelijk voor 98% van de instroom van de Onder bouw, zal op beeld moeten wor den vastgelegd. Daardoor kunnen we nog beter analyseren en de juiste keuzes maken. Ook hier is het credo: meer ogen zien meer. Beelden liegen niet en zeggen vaak meer dan duizend woorden. Het mooie nieuws is dat Ajax TV dit seizoen beelden zal schieten voor een documentaire over onze jeugdopleiding. Zo kan iedereen straks met eigen ogen waarnemen wat er gebeurt op de Toekomst. En kunnen ook wij van beelden leren. Ruben Jongkind Mijn eerste keren Ajax waren in 1983, maar ik denk dat ik me pas een jaar of vijf later echt begon te realiseren wat Ajax nou Ajax maakte. Het kwartje viel ergens tijdens de spectaculaire campagne van Ajax 2 (de naam Jong Ajax bestond nog niet) in de KNVB beker van 1987-1988. Het was een prachtlichting, die de profclubs Sparta, Groningen en Volendam uitschakelde. (De technische staf nam vervolgens het onfortuinlijke besluit om het al uitgeschakelde Ajaxl op te stellen als 'Ajax 2', om zo een serieuze gooi naar de hoofdprijs te kunnen doen. Ze werden prompt uitgeschakeld door RKC. Maar dat terzijde.) Ik herinner me hoe opwindend ik het vond om de tieners van Ajax 2 (Frank en Ronald de Boer, Marciano Vink en nog een paar) te zien opduiken in Ajax 1. Die kende ik al! Ik werd me bewust van de kweekvijverfunctie van Voorland. Plotseling zag ik hem voor me: de levensader van Ajax, de 'lopende band' die altijd maar doorgaat. De opleiding, de machine, de motor van de club. Niets heerlijker dan een wedstrijd op de Toekomst bekijken en elkaar aanstoten: die daar, dat is er eentje. Vaak valt het tegen. Brutil Hosé. Geoffrey Castillion. Ze zouden grote Ajax-aanvallers worden en wagonladingen eredivisiedoel- punten produceren. Dat liep dus anders. Gaat het niet om. Het doet niets af aan de sensatie om ze te zien ballen: de jongens van wie je vermoedt dat ze geweldig gaan worden. De jongens die je zo snel mogelijk in Ajaxl wilt zien, al was het maar om je buur man te kunnen aanstoten en te zeggen: let op, die ken ik, dat is er eentje. Tijden veranderen. De juwelen van de Toekomst zijn niet meer zulke goedbewaarde geheimen als in 1987. Je ziet ze al als A-junioren live op televisie, in de UEFA Youth League. Maar de sensatie blijft. Nouri.Van de Beek. Cerny. Of Eiting! Zestien jaar, eigenlijk nog B-junior en dan tegen Barcelona ballen alsof het de normaalste zaak van de wereld is. Als ze, over een poosje, in de ArenA hun trainingsjasje uittrekken aan de zijlijn en hun hoeven tonen aan de grensrechter, klaar voor hun debuut, zal mijn Ajax-hart een sprongetje maken: zo jongen, daar ben je. Welkom.Voetballen maar. Wat dat moment elke keer opnieuw weer zo prachtig maakt? Ik denk dat het de wetenschap is dat ze op dat moment, daar aan die zijlijn, alleen maar dromen van Ajax - en nog niet van iets anders. Menno Pot

AJAX ARCHIEF

Clubnieuws Ajax (vanaf 1916) | 2014 | | pagina 7