DAVID
Reünie
Erfgoed
12
¥i
Ajax in de Dapperstraat
Met het oog op het volgende seizoen werd aanvaller Richairo Zivkovic (17), afkomstig uit de jeugdopleiding van FC Groningen per 1 juli 2014 gecon
tracteerd. Wat later verlengden Joël Veltman en Davy Klaassen, met terugwerkende kracht per 1 januari 2014, hun contract tot en met 30 juni 2018.
In het afgelopen jaar is het de
bestuursraad gelukt om erfgoed
op de agenda te zetten. Lang een
vergeten terrein, maar we zijn
begonnen met een inhaalslag.
Dat wordt een kwestie van lange
adem, maar dat maakt niet uit.
We hebben nu al een aardig
team van vrijwilligers die met een
niet aflatend elan de koe bij de
horens hebben gevat. Maar zoals
Ronald Pieloor steeds weer aan
geeft, zijn de aantallen duizeling
wekkend. Zo moet een gedigitali
seerd bestand van 100.000 foto's
worden voorzien van bijschriften.
Dus, mocht u zich geroepen
voelen om een steentje bij te
dragen, geef je dan gerust op.
We hebben de 114e verjaardag
van onze club op 18 maart aan
gegrepen om een interessant
experiment te doen. Als cadeau
naar de leden hebben we een
eerste deel van het gedigitali
seerde clubnieuwsbestand voor
een beperkte periode op een
kier gezet om te kijken welke
interesse er is om een kijkje te
nemen in het verleden van
onze roemrijke club.
De traditionele Ajax Reünie van
oud-eerste elftalspelers vond dit
jaar plaats op 30 maart rond de
wedstrijd tegen FC Twente. De
emotionele schatbewaarder
van deze unieke activiteit is Thijs
Lindeman. Door zijn niet afla
tende inzet en met steun van
onze hoofdsponsor Aegon waren
bij deze editie een kleine 130
oud-spelers van de partij, die
minimaal één wedstrijd in Ajax 1
hebben gespeeld.
Het is geweldig om deze mannen
bij elkaar te zien zitten tijdens de
wedstrijd in de Engelenbak. Die
benaming gaat terug naar het
stadion in De Meer. Bovenin vak
B op de hoofdtribune was een
gedeelte met een schot afge
scheiden van de rest van de
tribune. Op dit tribunegedeelte
zaten allerlei vrijwilligers die
zich inzetten voor de vereniging.
Ook spelersvrouwen hadden
daar tijdens de wedstrijden hun
plaats op de tribune. Aan deze
plek kleven vele herinneringen
en het is dan mooi dat deze her
innering jaarlijks weer voor één
dag tot leven wordt gebracht.
Jan Buskermolen
Een doorsnee zondagmorgen in de Dapperstraat. Een wandeling
door het Oosterpark en daarna wat slenteren door de buurt.
Zonder kramen, koopwaar en volk is de straat breder dan ooit.
Een heerschap spreekt mij aan. Ik zag hem al lopen maar sloeg
geen acht op hem. Nu kijk ik beter. Oudere vent. Een tenger
gestalte in een lange warme jas, een smal gezicht maar daarin
levendige ogen. 'Zeg, ken ik u niet? Is u niet...?' Ja, ik ben het.
Geheugengraven, zijn gezicht komt mij bekend voor. Het gesprek
gaat meteen over Ajax. De man is Amsterdams ontevreden over
het spel van de laatste tijd. Kritische liefde. De buitenspelers heb
ben geen actie meer, de fantasie en de durf ontbreekt, niemand
komt tegenwoordig een man voorbij. Of mogen ze niet? Ik knik.
Dan: 'In mijn tijd was dat anders. Ik móest van de trainer passe
ren. Dribbelen, voorzet. Ja, ik gaf die voorzet wel eens niet, tot
woede van mijn medespelers, ging er met de bal alleen vandoor,
balverliefd. Ze werden wel eens gek van mij.' Met een kleine
omweg weet ik wie hij is. Jacques Brokx. Dat Jacques hoor je
niet hoor, dit is Amsterdam: Sjaak. Als junior kwam hij eind jaren
veertig van Zeeburgia naar Ajax. Met hem Sjakie Swart en Cootje
Prins van OVVO, gescout door Jack Reynolds. 'Ja, die schuimde
hoogst persoonlijk de velden af, speurend naar talent. Heb je tijd?'
Brokx nodigt me uit in zijn woning, iets verderop. En praat. Over
zijn club, Ajax, waar hij het begin van het betaald voetbal mee
maakte.
Contractje in 1954. 'Mazzel, we waren de eerste profs.' Na een
paar jaar de transfer naar DOS en scoren tégen zijn club, Ajax.
Zijn woning staat vol met brocante rond de sofa. Uitzicht op het
marktplein. De gangmuur als fotogalerij. Jonge Sjaak Brokx,
knappe vent. Met Bennie Muller en Sjakie Swart, elftalfoto's. Fier
in het shirt van DOS. Een pracht minimuseum op twee muurtjes.
Zijn loopbaan duurde kort. Eigen keuze, legt Brokx uit, er was
meer financiële zekerheid in de showbusiness. Acteur en zanger
in zoveel revues, ja, belcanto. Filmrollen, opera ook. Op de bühne
duurt een carrière langer dan op het veld. Sjaak praat, zonder
kapsones. Nu woont hij weer hier. In oost. En natuurlijk zal ie er
zijn, op 30 maart, bij de reünie. 'Want Ajax is mijn cluppie'.
Prachtig toch. Wanneer ik afscheid heb genomen en weer buiten
ben voel ik mij domweg gelukkig in de verlaten Dapperstraat.