I
i l
DAVID
Creatieve denkkracht
gevraagd...
Erfgoed
8
12
Erfgoed
0
In Hotel Huis ter Duin in Noordwijk werden op 24 januari door voorzitter Theo van Duivenbode alle leden en genodigden van Lucky Ajax verwelkomd bij
het jaarlijkse Gala. Als elk jaar kende de avond weer culinaire hoogstandjes rondom gezellig kletsen en optredens die weer voor een geslaagde avond zorgden.
In het vorige clubnieuws hebben
we een oproep gedaan om mee
te denken over de wijze waarop
we ons erfgoed open stellen voor
iedereen in binnen- en buitenland
die daarvoor belangstelling heeft.
Helaas hebben maar twee men
sen daarop gereageerd. Mogen
we daaruit concluderen dat het
onderwerp niet leeft?
Je zou het bijna gaan denken.
Toch waag ik het te betwijfelen.
Als je bedenkt dat jaarlijks
1,8 miljoen mensen het museum
van FC Barcelona bezoeken, dan
kan het niet anders dan dat het
draait om wat in een modern
geoutilleerd museale omgeving
wordt geboden. Dat is de crux en
de uitdaging waar het om draait.
Vanzelfsprekend oriënteren we
ons bij clubs als FC Barcelona,
Bayern München, Chelsea of
Manchester United. Dat geeft een
referentiekader om onszelf een
goed beeld te verschaffen van
wat zij de fans en liefhebbers bie
den. Maar wij zijn Ajax en staan
bekend om onze innovatieve en
creatief denkvermogen. En willen
absoluut geen copycat (na-aper,
afkijker) worden. We zullen dus
out of the box moeten denken bij
het maken van een plan van aan
pak die dat jong en oud zal gaat
aanspreken. Mocht je na het lezen
hiervan denken dat je een bij
drage zou kunnen leveren, dan
houden we ons aanbevolen.
Rijke historie
Hoe we het concept gaan laden is
een uitdaging, evenals het vinden
van een geschikte locatie. Een
idee is om eerst de ruimte van
het oude museum geschikt te
maken om het erfgoed weer snel
bereikbaar te maken van de fans.
Van de oorspronkelijke ruimte is
echter nog maar de helft over,
onvoldoende om het erfgoed in
haar volle omvang te exposeren.
Dit is dan ook een oplossing voor
de korte termijn. Het grote voor
deel is dat we onszelf dan tijd
geven om een ideale plek/ruimte
te vinden die recht doet aan de
rijke historie van onze vereniging
en de mogelijkheid om ons erf
goed in haar volle omvang te
exposeren.
Jan Buskermolen
Het zal meer van de al wat ouderen onder ons overkomen: het
nostalgische gevoel dat als een lichte zucht door je bast trekt
wanneer je de Middenweg in Amsterdam aandoet. Komend vanuit
Diemen een blik naar rechts: de huizenwal waarachter Park De
Meer schuilgaat. Je weet zoveel meer, je voelt zoveel meer. Kom je
van de andere kant: hetzelfde maar dan op links. Intense herinne
ringen liggen daar als een persoonlijk erfgoed van persoonlijke
ervaringen die de waarde hebben van een kalm gloeiend stukje
goud. Het overkomt mij de laatste tijd vaak omdat mijn jongste
dochter zich heeft overgegeven aan de nobele ijshockeysport en
die wordt beoefend in de Jaap Edenhal. Dan ontkom je niet aan de
Watergraafsmeer, de Middenweg, Betondorp en die bitterzoete
gedachten aan het stadion.
Op het Jaap Edenbaancomplex is naast de schaatswinkel een uit
giftepunt voor leenschaatsen. De vriendelijke heer die daar de
zaken waarneemt is een echte Amsterdammer, een Watergraafs-
meerder. Jan heet hij. Jaar of vijfenzestig, jaartje meer, jaartje min
der, hou me ten goede. Opgegroeid in de buurt voetbalde hij in
zijn jongensjaren bij Ajax. Jan was geen hoogvlieger maar toch, zijn
leven speelde zich samen met andere gozertjes spelenderwijs af in
en om het Ajax-stadion.Voetballen, de terreinman Ome Jan Lens
helpen, na de wedstrijden zitkussentjes te verzamelen, zelf voet
ballen op zaterdag, met respectvol ontzag luisteren naar de alom
aanwezige leider Meneer Barend Tak, zondag gebruik maken van
de seizoenskaart. Een leven met Ajax, in Ajax. Jan weet in simpele
woorden de sfeer perfect te schetsen. Onvermijdelijk hebben
wij elkaar bij de ijsbaan ontmoet. De hele tijd rillend naar het ijs
gluren is immers niks voor mij. En dan praten we over het voetbal
van nu en over het Ajax van toen. Wat een rijkdom is dat in het
hart gekoesterde erfgoed! Soms worden we onderbroken. Wan
neer er schaatsen zijn ingeleverd of opgehaald zet het gesprek
zich weer voort. Jan heeft alle details uit 'zijn tijd' nog haarscherp
voor de geest. Kleine avonturen in het licht van de wereldorde,
grote avonturen voor wie het aanvoelt.
Ajax zet aan voor de realisatie van een museum. Leden en niet
leden, allen Ajacieden, worden opgeroepen na te denken aan wat
voor erfgoed er in zo'n museum zou moeten komen te staan. Ik
denk aan de verhalen van Jan. Zo hebben velen hun herinneringen.
Vanuit het menselijke perspectief. Prachtig erfgoed is het, dat het
verdient opgeslagen te worden. Nu het nog kan.
