Gefeliciteerd
'Lekker een balletje
trappen'
Klassieke Veteranen
Ter ere van het 10-jarig bestaan van het Ajax Clubnieuws in de huidige vorm, beleefden op 19 november vrijwel alle medewerkers in het spelershome op de
Toekomst een gezellige bijeenkomst. Man van het eerste uur John Jaakke legde ons nog eens het belang uit van het bestaan van het clubnieuws binnen de club.
'Daar is de club, voorzitter'. Met zijn vinger wees Wim Schoevaart
vanuit de ArenA naar de Toekomst. Het was nadat de toenmalige
ledenraad mij tot voorzitter van Ajax had verkozen. Een spoed
cursus clubkennis voor een bleue nieuwkomer.
Ik begreep het niet. Het eerste speelde die middag in de ArenA
en iemand zei mij dat de club daar niet was. Een mens leert snel
en al snel was ik er achter wat Schoevaart bedoelde. Ik leerde dat
de club de continuïteit belichaamde in een omgeving van oppor
tunisme, vluchtige liefde en eigen belang. Een club die er altijd was
en bleef, zoiets als je ouders, als het goed is.
Die vele capriolen van hun kinderen
hebben meegemaakt, maar het leven
kenden en wisten dat het ook weer
goed zou komen.
Zoals alles in het leven blijven zaken
alleen goed en mooi als je er ook
onderhoud aan pleegt. Soms een een
voudige maar noodzakelijke reparatie,
dan weer een wat ingrijpender renova
tie en soms ook een verrassende inno
vatie. In dat laatste is Ajax altijd goed
geweest.Totaal voetbal, excellente
jeugdopleiding, de bouw van een over
dekt stadion etc. De tijd die we nu als
club meemaken zal door sommigen
gezien worden als een renovatie.
Voor elk wat wils, zal ik maar zeggen.
Ik denk dat vriend en vijand het
erover eens waren dat de club op enig
moment niet alleen reparatie maar
ook renovatie behoefde. Daar hebben
we met zijn allen ook veel aan gedaan. Nieuw ledenbeleid, Ajax
Acadamy Club,'Mijn Bordje', etcetera. Ik vind het heel goed dat
de bestuursraad hier ook actief mee bezig is. Communiceren is
vandaag de dag een toverwoord, een soort panacee voor alle
problemen. Daarom hebben we het clubnieuws in 2003 opnieuw
opgericht. Want ja als je niet communiceert, leef je niet. Gewoon
een eenvoudige reparatie, maar wel een met relevantie.Vele stor
men hebben de afgelopen jaren in en over onze club gewoed.
Media stonden er dagelijks vol van.
Zo niet het Ajax Clubnieuws. Dat berichtte trouw over al die men
sen die plezier hebben in het spelletje, jeugd beter willen maken
en, klagend of niet, ouwe verhalen willen ophalen, een feestje vie
ren, etcetera. Gewoon omdat zonder die mensen er geen club is.
Mijn eerste column in het heropgerichte Clubnieuws van januari
2004 had de kop:'Gefeliciteerd'. Ik herhaal dat, in het bijzonder
richtingTijn Middendorp, de dienaar als leider.
John Jaakke, oud-voorzitter
Dat de oude Ajax-glorie door het
elftal van Lucky Ajax al jarenlang
nog aardig aan de weg timmert
mag als bekend worden ver
ondersteld. Maar daarnaast
kent Ajax nog een elftal waarin
menige bekende naam van
destijds opduikt: de Klassieke
Veteranen, een team dat vooral
bestaat uit mensen die nog een
min of meer vaste band met Ajax
hebben. Ik moet bekennen dat ik
het ook niet wist. Maar dat ik
ook niet de enige ben. Zelfs het
laatste jaarverslag van de vereni
ging maakt geen melding van dit
team, dat niet in competitiever
band, maar uitsluitend op eigen
initiatief zijn wedstrijden speelt.
Alle aanleiding voor mij dus om
eens op een dinsdagavond een
wedstrijdje van de heren te bekij
ken op de Toekomst. Na positie
te hebben gekozen, niet bij de
centrale verwarming van de kan
tine maar gewoon rond het veld,
is het eerste spelletje te zien wie
je herkent: zo op het eerste
gezicht herken ik er zeven. Dat
Sjaak Swart nog steeds elke gele
genheid aangrijpt om een partijtje
te spelen is geen nieuws, de
broertjes Witschge en Aron Win
ter vormen ook geen probleem.
Bryan Roy duurt vanwege zijn
kouwelijke ijsmuts wat langer, en
Nordin Wooter, debutant van
daag, vergeet in zijn ijver dat er
nog tien spelers meedoen.
In de nog opmerkelijk fitte
rechtsback tenslotte valt zowaar
George Ogararu te herkennen,
met zijn 33 waarschijnlijk de
jongste speler en momenteel
stagiair bij de Ajax-opleiding.
Dit zevental wordt vergezeld
van enkele minder aansprekende,
maar niet onbekende namen.
Langs de lijn staan welgeteld 21
supporters, merendeels meege
komen met de tegenstander.
Dat is jammer: het voetbal is leuk
genoeg, en daarmee raken we
meteen de kern van de opzet:
gewoon lekker een partijtje ballen
met een uitgenodigd amateur
team dat daar ook zin in heeft.
Ondanks wat afwezige spelers
zijn er genoeg mensen om mij bij
een biertje achteraf uit te leggen
wat het doel van het team is:
waar Lucky Ajax vooral wordt
ingehuurd voor een wedstrijd als
jubileum of met een liefdadig doel
vatten Aron Winter en Rob
Witschge het doel van de Klas
sieke Veteranen op weg van
kleedkamer naar kantine in een
paar woorden kernachtig samen:
'Lekker een balletje trappen.'
Evert Vermeer
