DAVID
Erfgoed
Oproep voor het vele
handen-project!
-é--
12
Op zuid
Ajaxclubnieuws nr.7-2013_Ajax 20-11-13 15:21 Pagina 12
23 oktober was er het HETT - toernooi voor eerstejaars F-jes. Het geeft altijd een bijzondere aanblik zoveel jongetjes van meer dan 30 teams bezig te zien.
De Ajax F2 won in de finale tegen Sporting Martinus. Een week later deden de eerstejaarse F-pupillen het nog eens dunnetjes over, met onze F1 als winnaar.
Nu de schijnwerpers vol op ons
erfgoed staan gericht, krijgen we
met plezierige verrassingen te
maken. Zo werd Ronald Pieloor
op de bijeenkomst met de jubila
rissen verrast met een lint van
Hans van Driel. Dit lint zat eind
jaren '40 vast aan de fruitmand
die Hans van Driel ontving na
terugkeer uit Indonesië. Ook
Eddy Pieters Graafland deed een
duit in het zakje met een vaan
die hij ooit had ontvangen toen
hij ook nog bij Ajax cricket
speelde. Daarmee krijgt onze
collectie een nieuwe 'boost'.
Intussen is de firma Picturae uit
Heiloo volop bezig met het digi
taliseren van ons erfgoed. Zo zijn
alle Ajax Clubnieuwsbladen al
gedigitaliseerd.Ter kennismaking
heeft een Ajax-delegatie half
oktober een bezoek gebracht
aan de firma in Heiloo voor een
rondleiding en het nader uitwer-
ken van de procedures.
Bovendien is ook een volgende
groep van betrokkenen op bezoek
geweest om zich op de hoogte te
stellen van het productieproces.
En om te worden voorgelicht
over het vele-handen-project.
Wat houdt dat in?
Als de foto's zijn gedigitaliseerd,
dienen er nog bijschriften te wor
den geplaatst om duidelijkheid te
verschaffen over het wie, wat,
waar en wanneer van de betref
fende foto's. Door die bijschriften
wordt het mogelijk met behulp
van zoektermen bepaalde foto's
te vinden. Omdat we over meer
dan 100.000 foto's beschikken,
hebben we ongelooflijk veel Aja-
cieden nodig die mee willen hel
pen de bijschriften bij de foto's te
plaatsen. Mocht je zin hebben om
mee te doen aan dit vele-handen-
project, stuur dan een mail naar
vereniging@ajax.nl en meld je aan!
Jan Buskermolen
IN MEMORIAM RUUD STROET
4 oktober 2013 is onze jeugdscout Ruud Stroet overleden.
Ruud speelde bij S.V. Hoofddorp en werd in 1968 als eerste voetballer van
de club contractspeler bij HFC Haarlem met onder meer Barry Hughes
als trainer.
Hij was technisch een vaardige speler, tweebenig en bezat veel voetbalgogme.
Naast HFC Haarlem heeft Ruud nog gespeeld bij RCH en Aalsmeer.
Zijn grote passie was Ajax. Tien jaar lang was hij actief als jeugdscout in de
jeugdopleiding van Ajax. Hij had oog voor talentjes. Verschillende spelertjes
zijn via hem ingestroomd in de jeugdopleiding.
Per 1 juli 2009 werd Ruud lid van Ajax.
Ruud Stroet is 64 jaar geworden.
Co Meijer
Vijf rijen dik staat het bij de ingangen van sector H. Het is een uur
voor de wedstrijd en het is druk. Ajax - Celtic verdient die drukte.
Rijen van dertig meter. Omdat meer mannen, vooral jongeman
nen, het doen, bestaat de drang om aan de zijkant 'in te voegen'
en zo twintig meter te pikken waarmee de wachttijd verkort
wordt. Net als velen doe ik het niet. Ieder zijn eigen normen.
Achteraan staan en meteen worden ingesloten door volgende
aansluiters. Stilstand, schuifelend naar voren, opnieuw complete
stilstand. De aftrap komt gevaarlijk dichtbij. Ergernis om de zich
met geweld indringende lieden, groot, sterk en dreigend die hun
latere aankomst grof compenseren. Mompelend gemor maar
niemand durft zelfs verbaal in te grijpen. Controle van stewards is
er niet. Kerels springen vanaf een dranghekje zomaar in de dicht-
gekoekte rij. Ergernis stijgt. Net als frustrerende machteloosheid.
Gepor en zweetgeuren. Het toegangspoortje nadert, de druk
tegen je rug wordt groter en daarmee ook de druk tegen de rug
van je buurman. Schoudergeduw. Volhouden. Gedachten op nul,
oneindige blik op de nek voor je. Tien minuten voor de aftrap ben
je binnen, het belangrijke toeleefmoment is gemold maar je bent
opgelucht binnen te zijn. Ajax en Celtic hebben hun warming-up
al gedaan. Uitblazen. Ik sta op Vak 129, achter het doel, 'op zuid'
zoals dat heet. Er zijn stoeltjes maar we staan.
Zo anders is een wedstrijd vanaf zuid dan in mijn eerdere leven.
Hier is geen sprake van de wedstrijd lezen, letten op details, tac
tiek herkennen, een kritisch overleg met de ballenjongen naast
me, controle. Niet hier. Geen controle. De wedstrijd pakt mij in
mijn kraag en zwiept me op windstoten van emotie heen en weer.
Voetbal is hier anders, ik ben nu onderdeel van een enorm mon
ster. Je ervaart amper voetbalspel, want door het diepste willen
van winst overheerst een daverend, fanatiek en krachtverslindend
emotiespel, het kalme inzicht raakt buitengesloten. Eén met
geroep, geschreeuw, geklaag, gehoop, gevloek en gebulder. Vijf
minuten na rust gooi je je arm al juichend omhoog vóórdat
Schöne schiet en scoort. De ragfijne combinatie zei al dat het
'doelpunt' zou worden. De gierende juich-huil. Het zicht wordt
ontnomen door het springende monster. Ach, je wilt ook helemaal
niet zien, je wilt alleen maar wéten, naar adem happen, je hart in je
keel voelen bonzen.
Leeg van energieverlies fiets je terug naar huis. Wind tegen maar
het deert niet. De koude tegenstander voelt als wind-mee. Want
1-0 gewonnen.
