Evenementencommissie
20.41 uur
Het afgelopen seizoen speelde hij nog in de BI van Robin Pronk, maar medio augustus tekende linksback Mitchell Dijks (17) zijn eerste profcontract.
Dat gebeurde in de bestuurskamer van de Toekomst in aanwezigheid van onder meer zijn ouders, Jan Olde Riekerink en Rik van den Boog.
Is er nog verenigingsleven na
2010? Wie, zoals ik elke week
een of meermalen in de avond
uren op de Toekomst komt, valt
het op dat er steeds minder
sprake is van verenigingsleven.
Daar, waar vroeger allerlei groe
peringen op trainingsavonden in
de kantine vertoefden, is het nu
beangstigend stil.Van de oude
garde laat niemand zijn gezicht
meer zien.Te begrijpen, aangezien
de leeftijd begint mee te spelen.
Maar ook andere groeperingen
binnen onze vereniging blinken
uit door afwezigheid. De binding
vervaagt. Die trend is al enige
jaren geleden ingezet.Voorheen
was het na het Sinterklaasfeest
gebruikelijk dat alle leiders en
trainers van de jeugd en ama
teurs nog bijeen kwamen voor
de naborrel en een woord van
Sinterklaas. Heel langzaam maar
zeker is de belangstelling dood
gebloed. Met als gevolg dat de
naborrel is opgeheven.
Begin deze eeuw hebben we de
nieuwjaarsreceptie in het leven
geroepen met vooraf een wed-
Kerstborrel 2009
strijd. De eerste jaren was er
sprake van een behoorlijke
belangstelling. Een paar jaar lang
kwamen er zelfs meer dan 500
personen naar de receptie, onder
meer het gevolg van de speeches
die vaak nieuws bevatten. Nu dat
element en het vrij drinken aan
banden is gelegd, wordt de recep
tie bezocht door nog slechts een
kleine 200 mensen. Ruim 100
leden die de moeite nemen
om elkaar een goed jaar te wen
sen. Dat zijn dan wel de echte
clubmensen.
Zo maar een paar voorbeelden
van activiteiten die lijden onder
het tijdgewricht. De laatste drie
jaar heb ik via dit medium oproe
pen gedaan voor suggesties om
de trend te keren. In die periode
hebben alleen Peter Nederlof
en Jaap Waaijenberg de moeite
genomen om met suggesties te
komen. Het lijkt erop dat alleen
die activiteiten die vanuit een
historisch perspectief zijn ont
staan zich blijvend in belangstel
ling mogen verheugen zoals de
Bordjesclubavond, het Dirk de
Groot Gala, deVanenavond en
bijzondere evenementen als de
viering van het I 10-jarig bestaan
van onze vereniging. Of de reünie
die wordt georganiseerd voor
oud-eerste elftalspelers, een
initiatief van Thijs Lindeman, de
oud- voorzitter van de even
ementencommissie.
Misschien moeten we ermee
leren leven, maar vooralsnog blijf
ik me er tegen verzetten door te
zoeken naar activiteiten die ons
allen boeien en binden.
Jan Buskermolen
8
Zwitserse invasie... We zien het met licht verwonderde ogen aan,
de mensen die ons stadion komen bevolken. Ze geven het gevoel
dat ze ons terrein in beslag nemen. Ze zijn niet luidruchtig, ze
schreeuwen niets van de daken maar ze zijn wel onwrikbaar in
hun bezetting van wat wij ons terrein achten. Zowel de vrouwen
als de mannen lopen in donkere kostuums met op de borst het
logo van de UEFA geborduurd. Wij ontvangen ze met de grootst
mogelijke vriendelijkheid, al zweemt het gevoel dat het indringers,
bezetters zijn.We geven ze de ruimte, we lachen ze mild toe, we
tolereren, we gedogen.
Op de dag van deze wedstrijd is de ArenA een volledig ander sta
dion dan op reguliere wedstrijddagen. Reclameborden zijn vervan
gen, in het kleedkamergebied zijn onze sponsoruitingen afgeplakt,
overal hangen borden met aanwijzingen met het UEFA logo eron
der, ruimtes worden ontnomen, tribunes naar Zwitsers model
ingedeeld, kleding moet zijn ontdaan van de naam van onze spon
sor AEGON.Veel wat normaliter bij ons mag, is nu verboden; veel
wat bij ons niet kan, is nu toegestaan.We varen onder een andere
vlag. De UEFA-vlag.
Het kost moeite om onze eigen identiteit te ontdekken in de
nieuwe wereld. Die wereld die we accepteren, waarvan we toe
staan dat de kleuren worden aangepast, veranderd. Soms lijkt het
alsof wij in onze eigen woning dansen naar de pijpen van een
ander. Maar we slikken het.
Want: het is UEFA Champions League!
Eindelijk weer: UEFA Champions League!
De spoelende blijdschap dat het Champions League is, maakt
deemoedig, we accepteren. Niet dat we er anders iets aan zouden
kunnen doen, want de Zwitserse wetten zijn onbuigzaam, maar
toch is onze aard anders dan gewoon bij graag opstandige Amster
dammers. We nemen het aan, we accepteren.
Want daar, Zwitsers stipt om 20.41 uur, schalt de hymne. Dé
hymne van de UEFA Champions League. De collectieve trilling in
ons lijf laat het hele stadion sidderen, beven. Emotie en verwach
ting, trots en opluchting. We kijken elkaar aan en vergeten dat we
bezoekers zijn in ons eigen huis.We kijken elkaar aan en weten
ondanks bezetting, beroving en regels hier horen we thuis:
Champions League!
AJAX CLUBNIEUWS SEPTEMBER/OKTOBER 20I0
