Ajax in the house!
Verslag van een 'missie'
Het bezoek aan de VU Kinderkliniek door onze selectie werd voor alle patiëntjes een waar feest. Brutaal lijkt een patiëntje aan de haren van Urby
Emanuelson te trekken.John Heitinga en Wesley Sneijder treffen het wat rustiger terwijl Mitea het prima lijkt te vinden met een enthousiaste Ajax-fan.
kalmte en ontspannenheid waar
mee het leven geleefd wordt.
Geen stress, geen opgefoktheid.
Een uitgestoken hand, een stra
lende lach: vrijwel iedereen
brengt de aanbeveling van de
apostel Paulus:'uw vriendelijk
heid zij alle mensen bekend' in de
praktijk in een omgeving van
hoge werkloosheid, een zwarte
bevolking die aan de onderkant
van de samenleving leeft en de
criminaliteit.
Na de Mount Everest is het de
beroemdste berg ter wereld en
dus kan een bezoek aan de Tafel
berg niet ontbreken. Met de
'zweefspoorbaan' worden we
naar de Tafelberg gehesen.
Waarom de berg, die werkelijk
de stad domineert, zo heet is
vanaf de grond overduidelijk: hij
is zo vlak als een tafel.Toch valt
er nog genoeg te klauteren.Tafe-
len doen we in het restaurantje
met rondom magnifieke panora
ma's.
De volgende dag wordt het com
plete Ajax-gezelschap in bussen
geladen voor een bezoek aan de
'plakkershuisies', anders gezegd:
de townships. Nou ja, de towns-
hips.We gaan er naar één. Het is
genoeg voor een eerste indruk,
veel te weinig om het leven van
en in die getto's van armoede te
begrijpen, als dat al ooit voor ons
mogelijk is. Hutje bij mutje van bij
elkaar gescharreld hout, karton en
golfplaat; enkele stuks kleinvee al
scharrelend in de schrale bermen
of op vuilnisbelten; kleine nering
doenden, zoals kappers en mon
teurs in slordig getimmerde hok
jes met aandoenlijke
wervingsteksten; halfnaakte jon
getjes die op blote pootjes op
hun trapveldjes voetbalplezier
beleven, maar stoppen als ze ons
ontwaren en uitbundig beginnen
te zwaaien. Het is een aanstekelijk
enthousiasme dat ons ook tege
moet komt als we arriveren bij
het Philippi-stadion, waar onze
de nooduitgang genoemd wordt.
Verfrommeld en met de slaap
zwaar achter de ogen komen we
na elf uur aan, waar ooit Jan van
Riebeek de noodzakelijke groen
tetuin begon. Lopend naar de uit
gang van het vliegveld komt ons
opwindende muziek tegemoet en
als de deuren openzwiepen zien
we een grote in rood-wit gesto
ken groep zwarte Ajax-fans die
ons dansend, toeterend, zingend
en op drums roffelend welkom
heet:'Ajax in the house!' De slaap
is direct verdwenen. Dat het ook
nog zonnig weer is, is helemaal
mooi meegenomen.
De busrit naar de stad voert ons
kilometers langs townships. Die
werkelijkheid van Zuid-Afrika
dringt zich dus onmiddellijk op!
Ons hotel ligt aan de Greenmar-
ket: een naam die genoeg zegt
over het ontstaan van Kaapstad.
Elke dag is er een vrolijke letter
lijk zwarte markt voor de deur,
die elke ochtend wordt opge
bouwd en elke avond weer wordt
afgebroken.Aan het eind van de
middag brengt een taxichauffeur
van Schotse herkomst ons naar
de eerste training op zeg maar de
Toekomst van Ajax Cape Town.
Fraai, maar ver van de stad gele
gen en nog verder van de towns
hips, waar de talenten juist van
daan (moeten) komen.
Begrijpelijk dat Ajax Cape Town
wil verhuizen naar de townships,
een van de doelen van de 'missie'.
Plakkershuisies
Wat ons na enig acclimatiseren
vanaf het begin opvalt, is de
Het business-gedeelte van de
grote zilveren vogel die ons
op 8 januari van Londen naar
Kaapstad brengt is vrijwel volle
dig bezet door de Ajax-top:
bestuur, directie, selectie, com
plete staf en hoofd jeugdoplei
ding, samen met vertegenwoordi
gers van onze hoofdsponsors,
leden van de ABA evenals pers
en supporters zoals een visboe
rechtpaar uit Elburg. Samen met
Reinier van Dantzig is zelfs de
ledenraad vertegenwoordigd. En
als u het wilt weten: de reis heb
ben we zelf geboekt en betaald.
Amperbroekie
Wij wringen ons in de krap
bemeten stoelen van de 'econ
omy class' en zitten dicht in de
buurt van de 'ontsnapglijbaan'. Al
eerder leerde ik dat een string in
het Afrikaans 'amperbroekie'
heet en nu weet ik ook hoe in
dat prachtige VOC-nederlands
4
AJAX CLUBNIEUWS JANUARI/FEBRUARI 2007