jisasiH
'Als ik mijn
schoenen uit
trek...'
krenA en Z-4 m de Ku.p m R
daad' zegt hij nu,'ik was toen
bijna twee jaar in dienst bij Ajax
als administrateur en opvolger
van Nico Dalmulder. Ik zag een
advertentie in de krant en heb
toen gesolliciteerd, thuis bij pen
ningmeester Henk Timman aan
de Rooseveltlaan en werd aange-
Rondvaart
Gerard werd gelijk in het diepe
gegooid.'Ik begon met Nico
Steur, die net drie maanden in
dienst was en Peter Hoefman, die
al enige tijd vanwege ziekte niet
kon werken. Met vrijwilligers als
Wim Bruynestein en Frits
Molema sloegen wij ons er aardig
door heen.Wim bestelde de bus
sen, die hij gemakshalve "52-ers"
noemde vanwege het aantal per
sonen dat in een bus kan, bij het
toenmalige busbedrijf Maarse en
Kroon, terwijl Frits in piektijden
hielp met de kaartverkoop. Ik
deed de boekhouding en de sala
risadministratie en het terrein-
personeel werd via baas Pietje
Bosman contant uitbetaald.' Leuk
vond hij ook dat hij al snel door
het bestuur bij heel veel zaken
werd betrokken. Het notuleren
vond hij minder charmant, maar
dat hij de hele wereld heeft
mogen zien vergoedde veel met
de onvergetelijke terugreis uit
Japan na het winnen van de
wereldbeker.' Boven Rusland
moesten we weer terug naar
Tokio. Niet echt leuk maar zoiets
vergeet je niet snel, net zo min
als de rondvaart door de grach
ten in 1995 na het winnen van de
finale tegen AC Milan voor de
UEFA Champions League in
Wenen. Dat blijft voor mij de
allermooiste herinnering.'
Veel minder vrolijk kijkt Gerard
terug op de gang van zaken rond
de kaartverkoop aan de Midden
weg in 1992 voor de finale van de
UEFA Cup tegen Torino waar de
politie er aan te pas moest
komen om alles in goede banen
te leiden en de FIOD affaire, eind
jaren '90.'Dat zijn voor mij
bepaald geen leuke herinnerin
gen' zegt hij wat weemoedig.
Naar de T(t)oekomst
De verhuizing vanuit de Meer
naar de Amsterdam ArenA in
1996 staat hem nog helder voor
de geest.'Dat was een enorme
organisatorische klus. Dat lag mij
wel omdat ik al van 1988 steeds
meer organisatorisch werk was
gaan doen,' Na drie jaar in de
ArenA te zijn gehuisvest ver
huisde hij in 1999 naar ons sport
complex als directeur van de Toe-
komst.'Daar zag ik weer veel
bekenden terug uit mijn tijd als
jeugdleider. Bij mij was toen zeker
geen wij/zij gevoel, waar wel eens
over werd gesproken. Maar goed,
ik hoef mij in de toekomst niet te
vervelen. Ik houd van sportief
bezig zijn, lekker golfen en desge
wenst ben ik altijd bereid als vrij
williger wat voor Ajax te doen. In
ieder geval heb ik een fantasti
sche tijd achter de rug!'
Tijn Middendorp
VAN DE VOORZITTER
Het is een traditie.Aan het einde van het seizoen even terug kij
ken. Zoete en zure memories.We hebben als mens vaak de neiging
eerder stil te staan bij het zuur.Aan het zoet moeten we dan her
innerd worden.'O ja, dat was enig, maar eerlijk gezegd was ik dat
al bijna alweer vergeten.' Of om met Rob Out te spreken:'herin-
nert U zich deze nog, nog nog, nog.
Martin van Geel begon als onze nieuwe technisch directeur, we
wonnen de Johan Cruijff Schaal en de beker, twee kanjers ver
sterkten ons bestuur, Klaas Jan zag het Ajax-licht, we namen stijlvol
afscheid van Arie en verwelkomden Maarten als zijn opvolger. Maar
liefst vijf jeugdteams werden kampioen, de Al en Cl zelfs lands
kampioen, de Zaterdag 1 handhaafde zich prima in de hoogste
afdeling en zo zijn er nog vele hoogtepunten te noemen.
Toegegeven, er waren ook vele momenten van zorg en lichte
depressie.Als ik dan wat zorgelijk in de spiegel keek, moest ik den
ken aan die Jiddische wijsheid en ongeëvenaarde kunst van het
relativeren en overleven, natuurlijk verpakt in een witz. Een
mevrouw ziet in een schoenwinkel een paar prachtige schoenen
staan. Ze vraagt de winkelier of ze een paar mag passen, maat 39.
De winkelier zegt dat hij ze alleen nog in 36 heeft. Ze staat erop
ze te passen en natuurlijk zijn ze te klein.Toch wil ze deze schoe
nen persé kopen. De winkelier begrijpt er niets van maar ja, handel
is handel. Zo ziet hij de vrouw een paar dagen later door de straat
strompelen op haar veel te kleine schoenen. Hij vraagt haar
bezorgd waarom ze zichzelf dat in vredesnaam aan doet. Ze zegt:
'meneer, dat zal ik u vertellen. Ik heb een seizoenkaart bij Ajax en
het hele jaar slecht voetbal gezien. Mijn zoon heeft gisteren te
horen gekregen dat hij door Ajax op de transferlijst is gezet en
mijn kleinzoon is vandaag geroyeerd als lid van de Ajax Kids Club.
Maar weet u, als ik vanavond mijn schoenen uit trek ben ik de
gelukkigste mens in de wereld.'
Ik wens U een fijne vakantie op passende schoenen en hoop u het
volgende seizoen allen weer in goede gezondheid terug te zien.
John Jaakke
Voorzitter
AJAX CLUBNIEUWS MEI/JUNI 2006
3
