'Het individu was volkomen ondergeschikt aan het collectief!' Klaas Nuninga en Ton Pronk over de periode 1965-1970 onder Rinus Michels Na de dood van Rinus Michels kwam er een golf van publiciteit op gang, de ene lofzang nog groter dan de andere.Wat zou hij hiervan zelf hebben gevonden? Vermoedelijk zou hij een brede grijns hebben getrokken, want hij kon uitste kend relativeren, zichzelf in de eerste plaats. Dus is het tijd voor wat reflectie. Een gesprek met twee matado- ren uit de gouden periode 1965- 1970,Ton Pronk en Klaas Nunin- ga, die vanuit hun eigen bele ving die nuances kunnen aan brengen. Was Rinus alleen maar de onaan tastbare geweldenaar of was hij ook maar een gewoon mens? Klaas:Als ik het in één zin samen vat is zijn grootste verdienste geweest dat hij van een stelletje betaalde amateurs echte profes sionals heeft gemaakt. Ton: Zijn grootste kracht was dat hij werkelijk in alles wat hij deed altijd het belang van het individu volkomen ondergeschikt maakte aan het collectief. Daarin ging hij heel ver, in en bui ten het veld, wat Ton en Klaas betreft soms te ver.Toen hij in 1969 na de verloren Europa Cup finale tegen AC Milan de ploeg wilde wijzigen, werd een aantal spelers (waaronder Pronk en Nuninga) door het bestuur ver teld, dat er bij Ajax geen toe komst meer voor hen was. Geen woord van de kant van Michels. Klaas: Het was natuurlijk wel een andere tijd, het was autoritair onderwijs en daarmee basta! Maar toch hadden de genoemde spelers erg veel moeite om op zo'n manier terzijde te worden geschoven. Ton: De vraag blijft natuurlijk of je het als speler ooit echt hebt geaccepteerd. Nu bleven we ieder voor zich met een bitter gevoel achter, wat nog jarenlang bij ons heeft doorgespeeld. Maar kon je dan geen verhaal gaan halen? Klaas: Dat was echt niet makke lijk, Michels straalde onbenader baarheid uit. Ik herinner me dat op een slechte dag de 'quarantaine' op zaterdagavond werd ingesteld. Vermoedelijk aangestoken door het feestgedrag van een aantal boefjes, verordonneerde Michels dat de hele ploeg zich iedere zaterdag in een hotel moest mel den. Ik heb toen de stoute schoenen aangetrokken, ben op Michels afgestapt en vroeg om uitleg. Hij keek me een paar tel len doordringend aan en bromde toen:'Klaas, dat-komt-nog-wel!' Daarmee moest ik het doen. Een paar jaar geleden heb ik hem daar nog eens op aangesproken. Weer keek hij me even aan, grijnsde en zei:'Dacht je dat ik dat toen leuk vond? Er waren een paar individuen die zich bui ten de groep plaatsten! Einde verhaal. Was de 1-4 tegen Milan inderdaad het keerpunt? Ton: Rinus was een groot trainer, maar tactisch klopte er dikwijls geen hout van. De avond voor de wedstrijd hebben we hem op onze knieën gesmeekt om het 4-2-4 systeem te vervangen door 3-3-4. Maar dat was aan dove mansoren gezegd, en dus werden we tegen Milan op het midden veld volkomen zoek gespeeld door Rivera c.s.die wel raad wisten met zoveel ruimte. Maar in alle eerlijkheid: misschien misten een aantal spelers, waar onder ikzelf, de meedogenloos heid, die hij nodig achtte om in de absolute top te overleven. Ik wilde nog wel eens voetballend situaties oplossen, waar de bal beter de tribune ingejaagd kon worden. Klaas: Hij was een 100% per fectionist. Het moest precies gebeuren zoals hij wilde.Als het niet liep op de training, duurde het soms een hele dag, naar- binnen, naar-buiten, tot het einde lijk naar zijn zin ging. Die gedre venheid had natuurlijk onbewust een grote invloed op de wijze waarop je speelde. Fouten moch ten gewoon niet, anders stond je er de volgende week zonder tekst en uitleg naast! Ton: Hij ging vaak met ons naar internationale wedstrijden kijken, Anderlecht, Milan et cetera. Daar mee confronteerde hij ons met het niveau van de Europese top. Klaas: Geen successen zonder een beetje mazzel! Hij had de beschikking over een aantal uit zonderlijk getalenteerde spelers, ook later in l988.Als je je herin nert hoe Van Basten bijna niet had gespeeld en hoe Kieft tegen Ierland scoorde! Maar hij wist als geen ander hoe je met zulk mate riaal een ploeg moest kneden. En geluk valt ook af te dwingen. Hij was dus ook in dat opzicht een grootheid! Jaap Ellerbroek 4 AJAX CLUBNIEUWS MAART/APRIL 2005

AJAX ARCHIEF

Clubnieuws Ajax (vanaf 1916) | 2005 | | pagina 4