Kopstukken
Mijn vader was een liefhebber van God
fried Bomans. Bomans was in zijn tijd zeer
populair. Onder de titel 'Kopstukken'
schreef Bomans ook een boek met daarin
korte verhalen over bepaalde typetjes.
Bekend is de beschrijving van het bezoek aan de 100-jarige. Na
een groot aantal hoogbejaarden te hebben gevraagd waar de 100-
jarige zich in het huis bevond werd hij doorverwezen naar de zol
der. Daar aangekomen zag hij een stokoude grijsaard in de ringen
hangen en een vogelnestje maken. Op de vraag hoe hij zo oud
geworden was antwoordde de grijsaard 'Gewoon volhouden, ieder
jaar een jaartje erbij en zo word je vanzelf l00'.'Hebt u concur
renten?", vroeg de bezoeker.'Ja', zei de l00-jarige,'een vrouw in
Schiedam van 99. Ieder jaar stuur ik haar een kaartje met mijn
leeftijd erop, dat haalt de fut er op den duur wel uit'.
Stug volhouden, ieder jaar een jaartje erbij, daar moest ik aan den
ken toen wij het bij Ajax hadden over de viering van ons 105-jarig
bestaan op 18 maart aanstaande.Wij bij Ajax maken ondanks onze
hoge leeftijd nog dagelijks vogelnestjes en dat houdt ons jong. Oud
worden door jong te blijven is denk ik het geheim van onze club.
Velen zijn dagelijks bezig de jongeren die onze nachwuchs moeten
vormen te scouten en te coachen.We doen dat bovendien op een
manier die oorspronkelijk, maar ook vernieuwend is. Oorspronke
lijk, omdat het in onze genen zit ingebakken, met talent om te
gaan. Dat is een deel van onze cultuur.Vernieuwend, omdat ook in
tijden van grote mentaliteitsverandering wij toch steeds weer in
staat zijn talenten voort te brengen. Onlangs stond in Ajax Life een
interview met vier coming men, te weten Kenneth Vermeer, Hed-
wigus Maduro, Urbi Emanuelson en Rasmus Lindgren. De manier
waarop deze jongens over Ajax praten is iets om trots op te zijn.
Daar doen wij het uiteindelijk voor.
Voor het grote feest op de Toekomst op de dag waarop wij onze
105e verjaardag vieren ontving u onlangs een uitnodiging. Ik weet
zeker dat veel kopstukken, die zo bepalend zijn geweest in onze
clubgeschiedenis, er zullen zijn. U ook neem ik aan.
Onlangs vierde ADO Den Haag haar 100-jarig bestaan. Een club
met een rijke historie.We hebben een groot bloemstuk laten
bezorgen met onze felicitaties. Ik weet niet zeker of we onze leef
tijd op het kaartje hebben gezet. Ik hoop het niet, want dat zou de
fut er bij hen kunnen uithalen.
JohnJaakke,Voorzitter
Schoevaart was er eigenlijk niet
zo veel. Na de tentoonstelling in
de Beurs van Berlage in 1992
kwam daar gelukkig verandering
in. En helemaal vanaf het moment
dat er bij de bouw van de ArenA
over een museum werd gespro
ken en ik onmiddellijk liet weten
dat ik daar grote belangstelling
voor had.Vanaf de opening op
1 oktober 1997 mocht ik mij
directeur van het Ajax Museum
noemen en kwam ik in dienst van
Ajax. Nu, bij mijn pensionering,
val ik eigenlijk weer terug in de
moederschoot van Ajax, de vere
niging, waar inmiddels het 'Ajax
Erfgoed Comité' is opgericht met
mensen als Wim Schoevaart,
André Kraan, Martin Hansen en
Hennie Schuurman die het erf
goed zullen bewaken en waar ik
sturing aan mag geven. Ik zie het
erfgoed als de ziel van onze vere
niging en de ware clubliefde voor
Ajax.'
Veel mensen,Ajacieden en ande
ren, blijken bijvoorbeeld veel
waardevol materiaal in eigen
bezit te hebben en niet iedereen
wil natuurlijk zomaar z'n dier
bare spullen uit het verleden
afstaan aan Ajax. Dat is natuurlijk
goed te begrijpen maar aan de
andere kant zijn we weleens wat
angstig dat belangrijk materiaal
ooit verloren gaat. Dat mag
eigenlijk niet gebeuren. Op alles
moeten we zuinig zijn. Dus zou ik
iedereen willen vragen vooral
niets weg te gooien en als men
toch iets kwijt wil, dan toch eerst
even aan ons te denken'
Mooiste momenten
'Mooi was het bezoek van Pelé
aan het museum. Ik dacht toen:
die man zie ik misschien nooit
meer dus dat moeten we even
vastleggen. Keurig gevraagd.
Prima, zei hij. Ik met hem op de
foto. Laat hij nou, na een uitge
breide rondleiding door ons
museum aan mij vragen of hij nu
met mij op de foto mag. Mooi,
hè! Zo onder de indruk was hij
kennelijk.
Maar nog mooier en indrukwek
kender vond ik het moment dat
Marco van Basten mij toestem
ming gaf contact op te nemen
met z'n vader Joop om in z'n
archief in Utrecht te gaan kijken
en ik eigenlijk kon meenemen
wat ik wilde. Dat was een dag na
de wedstrijd van de eeuw in
2000.Alle spelers hadden zich in
het museum verzameld waar
natuurlijk veel te zien viel van
vele aanwezigen, behalve van
Marco. Hij wilde niet. Hij vond
zijn erfgoed te dierbaar zo kort
na z'n voetbalcarrière. Die avond
wilde hij ook niet voetballen of
omkleden.'Weinig van jou te
zien, Marco' zei ik nog tegen
hem.'Ja, ja, ja...'mompelde hij. Ik
pakte toen een piep klein stukje
papier, schreef daar m'n telefoon
nummer op en stopte het in z'n
colbert.'Denk er nog eens over
na' zei ik tegen hem.
De avond werd onvergetelijk.
Marco kleedde zich toch om, en
ging nog voetballen ook. Het
moment dat hij in dat Ajax-shirt
het veld op ging.zo emotioneel,
ook voor hem en voor iedereen
.om nooit te vergeten.
De volgende ochtend ging bij mij
om kwart over acht de telefoon.
Marco.'Ga maar naar m'n vader
in Utrecht. Hij weet er van.
Vanaf die tijd heeft hij een eigen
vitrine.net als Johan Cruijff.'
Tijn Middendorp
VAN DE VOORZITTER
3
AJAX CLUBNIEUWS JANUARI/FEBRUARI 2 00 5
