een paar keer bij de ingang van het stadion gestaan. En ik
heb zeker het gevoel dat wij na die tijd veel meer in de pic
ture zijn gekomen. Want vroeger was een schouderklopje er
nauwelijks bij. Nu horen we gelukkig van het bestuur dat
het allemaal beter gaat en dat we goed werk verrichten. Dat
motiveert natuurlijk enorm. Af en toe een schouderklopje of
een complimentje doet wonderen. Ik breng zoiets natuurlijk
onmiddellijk over aan de jongens, die dat zeer waarderen.
Ik zie de toekomst van de Controlecommissie niet zo opti
mistisch in. Wanneer eenmaal het nieuwe stadion er is zie
ik ons niet meer als Controlecommissie functioneren. Dan
wordt het allemaal zo professioneel en zo anders. Dan zijn
wij niet meer nodig. Althans, dat denk ik. Of ik dat erg vind?
Nou, voor mij persoonlijk niet zo. Kijk, ik ben nu 67 en als
dat stadion er is ben ik inmiddels over de 70. Dan heb ik
het wel gehad. En gezien de leeftijd van anderen zullen die
het ook minder rampzalig vinden. Ja, en de wat jongeren, ik
weet het niet. Zullen we moeten afwachten. Toch denkt men
wel na over de nieuwe situatie als dat stadion er is. Ik krijg
daar zelfs brieven over en ik vind dat alleen maar positief.
Men denkt mee in al die ontwikkelingen. Maar ja, men is
misschien een beetje bang om straks wat weggestopt te
worden. Hoe gaat het straks allemaal. Dat zal wel voor an
dere mensen ook. gelden. Nu zal dat allemaal wel goed ko
men, maar toch bestaat er een zekere mate van onzeker
heid. Aan de andere kant, we praten over 1994, dus het
duurt nog wel even. Maar ik begrijp de zorg van de mensen
wel.
Ik heb al gezegd: dit jaar bestaan we 25 jaar! Nu is het al
lang zo dat wij, gedurende het seizoen, wat geld bij elkaar
sparen, de man bij iedere wedstrijd een tientje, en dan aan
het einde van het seizoen, zo in mei, gaan we met z'n allen
uit eten en bowlen of iets anders. Gewoon een gezellige
avond. Dén nodigen we ook altijd iemand uit. Altijd erg leuk.
Nu we dus dit jaar 25 jaar bestaan moeten we eigenlijk iets
extra's doen. Wat weten we nog niet, maar we gaan echt
wel iets doen. Hangt natuurlijk ook een beetje van de finan
ciën af. Maar goed, daar praten we nog over in de commis
sie, want iedereen heeft daar zo z'n gedachten over.
Het is natuurlijk van belang dat alle partijen die te maken
hebben met de gang van zaken op het stadion goed con
tact met elkaar hebben. Zelf heb ik veel te maken met het
hoofd van de bewakingsdienst CSU en het hoofd van de
suppoosten. Er is natuurlijk altijd wel wat maar in het alge
meen gaat het prima. Nu werkt CSU ook bij PSV en men
heeft ons een keer uitgenodigd om ook daar eens te kijken
hoe alles reilt en zeilt in dat stadion. Dus onze secretaris en
mijn persoontje op een zaterdagavond op weg naar Eindho
ven. Ik kan je wel zeggen: we hebben onze ogen daar uit
gekeken. Ten eerste is daar de mentaliteit heel anders. Als
je zag hoe de supporters naar het vak werden geleid, via
een fuik, die wij nu overigens ook hebben, maar ook ge
fouilleerd worden. Moet je hier niet mee aan komen. De
mensen van CSU fouilleren alleen als er een politie-agent bij
staat. Anders niet. Bij PSV slechts drie suppoosten. En als
iemand niet doet wat gevraagd wordt, gaat het hek dicht, er
komt niemand meer in. Gevolg: de jongens die nog buiten
staan dwingen die weigeraar toch te doen wat er gezegd
wordt anders komen zij er ook niet in. Het liep daar perfect.
PSV heeft ook volop suppoosten beschikbaar. Bij ons zijn
ze niet te krijgen. Na een week zei ik tegen voorzitter Van
Praag: als je mij dat stadion geeft garandeer ik dat het voor
99% schoon is. Bij PSV zijn alleen al veel minder auto's op
het terrein.
Er zijn dus in feite drie partijen die zich bezig houden met
de gang van zaken tijdens de wedstrijd op het stadion:
CSU, de suppoosten en de Controlecommissie. Ik moet
zeggen: die samenwerking loopt perfect. We houden goed
contact met elkaar. Wanneer wij als Controlecommissie iets
signaleren van een suppoost wat niet door de beugel kan,
melden we dat aan de hoofdsuppoost die onmiddellijk
maatregelen neemt. En andersom natuurlijk ook. Dat loopt
heel goed. Het kan natuurlijk niet zo zijn dat wij tegen ie
mand van de CSU zeggen: joh, ga jij eens effentjes ergens
anders staan of iets dergelijks. Dat kan natuurlijk niet. We
hebben allemaal ons werk en dat loopt best goed.
Natuurlijk blijft er in z'n algemeenheid altijd wel wat te wen
sen over. En wij doen heus wel voorstellen want wij zien
precies waar het beter kan. En we weten wel, niet alles kan
onmiddellijk gerealiseerd worden, maar neem nu dat auto
hek bij vak A. Daar gaan dus auto's door heen die voor de
Jaap van Praag tribune mogen parkeren. Maar als die
auto's er door gaan is die opening in dat hek zo groot dat
mensen zonder auto daar gemakkelijk door heen kunnen
lopen. Die zijn dan door een suppoost of een CSU man niet
te controleren. We hebben toen voorgesteld links en rechts
van het hek twee "loopjes" te maken waar dus de mensen
met een kaartje voor de vakken A, B, C en D door heen
kunnen lopen en die dan ook makkelijker te controleren
zijn. Begrijp je? Natuurlijk kan ik meer mensen gebruiken
maar ze zijn er niet en ze komen bijna ook niet. En ja, als
het nog minder wordt zal het bestuur toch prioriteiten moe
ten gaan stellen. Controle bij de vakken of de auto's. Wij
hebben de indruk dat de auto's de hoogste prioriteit heb
ben. Maar laten we hopen dat het niet zo ver komt.
Ja, waarvoor doen we het allemaal? Natuurlijk, voor de club.
Ik ben Ajacied in hart en nieren. 53 jaar lid, dat is niet niks.
Alles bij mij is Ajax. Bij m'n afscheid bij de Centrale was al
les in het teken van Ajax. Er is een hele videoband van. Kijk,
het ging met de paplepel. M'n vader stelde het elftal samen.
Was nog in de tijd van Guus Drager. Kwam die wel eens bij
ons thuis. Mocht ik mee naar de trainingen kijken. Man, dat
was toch iets geweldigs. Of zat ik als jongetje op schoot.
Zeiden ze: Couton, Couton... ben jij de zoon van die voet
baller? Ja, zei ik dan. Nou, dan glom je helemaal. Dat was
prachtig, Ja, ja, ik ben ook nog lid geweest van de Ajax at-
letiekploeg. Dat was in de oorlog. Je vader deed dat ook.
En ik herinner me nog goed, je had vroeger één keer per
jaar een atletiekdag voor voetballers. Ajax deed de eerste
keer mee en won gelijk de beker. Ik was nog junior en liep
de 100 meter. Wil van Beveren was onze coach. Verder heb
ik nog een paar jaar gehonkbald bij Ajax. Verder was er
nog een cricketafdeling, maar dat heb ik niet gedaan.
Ja, wat me nu nog net even te binnen schiet en wat voor
ons veel makkelijker zou werken. Kijk, wij moeten dus con
troleren of iedereen wel in het goede vak gaat zitten, dus ie
der diploma en iedere seizoenkaart moeten we controleren.
Als er dan zo'n man of twintig voor het vak staan is het wat
lastig om iedere kaart in ontvangst te nemen en goed te kij
ken of hij of zij wel voor het goede vak staat. Dus hebben
we gezegd: geef nu de kaarten een kleur. Dat is voor ons
makkelijker werken en het lijkt ons een kleine moeite. En zo
zijn er nog veel dingetjes die beter kunnen. Nu is dat voor
stel al wat jaren oud en het kan best zijn dat dit bestuur er
anders over denkt. Moeten we nog maar eens aankaarten.
Eens in de twee jaar treden de voorzitter en de secretaris af
en kunnen de commissieleden opnieuw kiezen. Nou, ik doe
het nu acht jaar, dus ach, zo slecht gaat het ook weer niet.
En voor de rest doen we zo goed mogelijk ons werk en ho
pen alleen maar op een klein beetje medewerking van ie
dereen die het Ajaxstadion bezoekt, met name de automo
bilisten die hun auto op het terrein mogen parkeren. Dat
zou ons werk al een stuk verlichten."
Tijn Middendorp
