Voorzitter Controlecommissie Georg Couton: "Af en toe een schouderklopje doet wonderen" Het werk achter de schermen bij een voetbalclub als Ajax staat zelden of nooit in de belangstelling. Vandaar dat op deze plaats vaak geprobeerd wordt juist diè mensen eens naar voren te halen om hun verhaal te laten vertellen over hun werk voor de club. En vooral dat laatste is een erg be langrijke motivatie. Hoe vaak wordt niet gezegd: ik doe het allemaal voor de club. Want zo leuk is het werk niet altijd en zeker niet voor de mensen van de Controlecommissie. Men sen die de wedstrijden van Ajax bezoeken komen die con troleurs altijd weer tegen, maar wie het zijn en wat zij nu precies doen weten maar weinigen. Men ziet ze eerder als lastige mensen die naar parkeerkaarten en toegangsbewij zen vragen terwijl men gewoon probeert het werk zo goed mogelijk te doen, maar vaak ook geen ijzer met handen kan breken. Het begrip is er niet altijd voor en dat frustreert veel leden van de commissie. Sommigen haken dan ook weer snel af. De commissie heeft eens bestaan uit 34 mensen maar telt nu nog 16 man en het vooruitzicht op nieuwe le den is zeer mistig. Om ook eens de ervaringen van deze commissie te horen ging het richting Purmerend waar de voorzitter van de Controlecommissie woonachtig is. Georg Couton, 67 jaar oud en sinds 2 jaar gepensioneerd is 8 jaar voorzitter en heeft dan uiteraard wel wat te vertellen omtrent z'n ervaringen. Maar bovenal is hij Ajacied, nu al 53 jaar en wie aan Ajax komt, komt aan hem. Geen kwaad woord over z'n club, al schuwt hij zelf niet, door het hele gesprek heen, heus wel kritische opmerkingen te maken, maar altijd goed bedoeld en altijd in het belang van de club. Voor het ge sprek gaan we naar z'n eigen kamer waar natuurlijk alles Ajax ademt. Rondom de vele foto's van alle mogelijke elftallen, een com plete collectie van practisch alle Ajaxclubbladen uit het ver re verleden en vele andere Ajaxzaken beginnen we het ge sprek. Of eigenlijk een monoloog van een ras-Ajacied die met z'n mensen de ondankbare taak heeft de gang van za ken op het Ajaxterrein bij thuiswedstrijden in goede banen te leiden. De voorzitter: "Het lijkt mij wel leuk om te beginnen over de oprichting van de Controlecommissie. Die commissie is opgericht in 1966 en wel door vier donateurs. Dat waren de heren Meester, Deegen, Van Dekken en Ledegang. Je ziet dat we dus dit jaar 25 jaar bestaan. Misschien zullen veel mensen dat niet eens weten. Maar goed, de aanleiding voor de instelling van zo'n commissie was eigenlijk een opmerking van de toenmalige penningmeester Timman die bij een thuiswedstrijd eens opmerkte: "nou, als ik zo de staantribu- nes bekijk dan zijn er veel meer mensen dan er kaarten ver kocht zijn." Toen hebben die vier genoemde heren het voor stel gedaan om een commissie te vormen die tot taak kreeg de suppoosten wat te gaan controleren. De eerste opzet werd dat wij controleurs bij de opgangen van de tribunes zetten. Dat kon toen nog omdat er wel 34 tot 35 mensen beschikbaar waren. Nu hebben we er nog maar 16 en nieu we mensen komen er niet of nauwelijks bij. Ze zijn gewoon niet te krijgen. Het controleren van de suppoosten ging best goed, maar ja, inmiddels is er toch wel heel veel veranderd en het is eigenlijk monnikenwerk geworden. Bovendien is de hoofdtaak van ons in feite niet meer het controleren van de suppoosten, maar zijn het de auto's op het terrein die ons wel eens voor zeer grote problemen stellen, ledereen weet dat het aantal auto's, dat op het Ajaxterrein kan, be perkt is. Er zijn mensen, de VIP's bijvoorbeeld, die recht hebben op een plaats voor de Jaap van Praag tribune. Daarnaast zijn er veel mensen met dagkaarten. Geldig dus voor één wedstrijd. Nu speelt de politie in deze ook een rol. Er moet genoeg ruimte over blijven om een ziekenauto voor vak B en vak C te laten komen. Dus op een gegeven moment zegt dan de politie: er staan genoeg auto's, het hek gaat dicht. En dan begint voor ons de ellende, want vaak daarna ko men de mensen die recht hebben op een parkeerplaats en er dus niet meer bij kunnen. Ik zal je de opmerkingen be sparen welke ons dan naar het hoofd worden geslingerd, maar daar ligt voor ons wel een probleem. Natuurlijk wordt er wel over gesproken en proberen we ook wat mee te den ken om oplossingen te vinden. Als voorzitter van de com missie is er eens een heel plan opgesteld hoe naar onze mening één en ander beter kon worden geregeld. Waardoor er minder problemen zouden ontstaan. Kijk, wij hakken bij iedere thuiswedstrijd met dat bijltje, dus weten wij heus wel waar de knelpunten liggen. Gelukkig zijn inmiddels een aantal van onze ideëen in de praktijk gebracht, zij het met wat vertraging, want het vorige bestuur zag er niet zo veel in. En dat was natuurlijk jammer. Als voorzitter krijg ik wel meer opmerkingen van commissieleden op m'n bord met het verzoek dat aan te kaarten. En als je dan te vaak geen reactie ziet, was dat in het verleden voor een aantal mensen een reden om voor de commissie te bedanken. En zie maar weer eens anderen te krijgen. Kijk, we doen het allemaal voor de club. We verdienen er geen cent aan. Maar het moet allemaal natuurlijk wel werkbaar blijven. En als je dan iedere keer wordt geconfronteerd met de meest afschuwelij ke opmekingen van bezoekers terwijl wij vaak ook machte loos staan, tja, dan houdt het voor een aantal wel eens op. Maar ja, de grootste vasthouders, die blijven het langst. Ne- lis Snijder en mijn persoontje doen het nu het langst. Snij der vanaf 1968 en ik vanaf 1974. Drie uur voor de wedstrijd zijn we aanwezig, dan gaan we in de Bestuurskamer zitten. Drinken, we een kopje koffie, delen we de mensen in bij de vakken en op het terrein. Nog een beetje kletsen en om 12 uur gaat iedereen naar z'n plaats. Natuurlijk willen die mensen ook nog de wedstrijd zien, dus als het zo rond half drie is gaan ze de tribune op naar hun plaats. Ik doe dan meestal eerst nog even m'n ronde. Met een portofoon sta ik in verbinding met de video kamer en de hoofdsuppoosten. Die portofoon houd ik altijd bij me tot de rust, dus ik ben dan altijd nog bereikbaar. En dan hoop ik nog een groot deel van de tweede helft te zien. Ach, we hebben heus wel een goed team. ledereen is best wel gemotiveerd. Maar het zijn 16 mensen met 16 karak ters. Zo gaat dat. Velen lopen al lang mee. En zijn dan ook inmiddels werkend lid geworden. De regel is dat mensen, die 5 jaar onafgebroken in de Controlecommissie hebben gezeten, worden voorgesteld om werkend lid te worden. Dat gaat dan via het bestuur. En dat gebeurt ook wel. Nu is iedereen, op 1 na, werkend lid. In al die jaren maak je in de ze commissie heus wel wat mee, maar altijd heeft het Ajax- belang voorop gestaan en tussen alle stormen door zijn we dus wat we nu zijn. De grootste veranderingen zijn in feite onze taken die we moeten uitvoeren. Ja, vooral die auto's. De mensen staan nog wel bij de vakken. Alleen bij de overdekte zittribunes. Bij de staantribunes staan dus de mensen van de bewa kingsdienst. Bij de zittribunes staat iemand van de bewa kingsdienst, een suppoost en iemand van ons ter controle. Dat bevalt verder heel goed. Ik zei al, zo'n drie uur voor de wedstrijd zijn de mensen aanwezig en als dan de poorten open gaan staan onze mensen op hun plek. Inmiddels is dat al weer anders geworden want er zijn natuurlijk mensen

AJAX ARCHIEF

Clubnieuws Ajax (vanaf 1916) | 1991 | | pagina 10