vraagd te assisteren bij jeugd wedstrijden. Dat heb ik toen gedaan. Zo'n 14 jaar geleden. Ik wilde dat graag doen, omdat ik zelf met voet ballen moest stoppen vanwege een ongeval. Dat was op m'n 35ste en toen kwam ik natuurlijk ieder week end bij Ajax. En van het één komt het ander. Op een gegeven moment vroeg Jan Neefjes of ik mee wilde naar een tournooi van Lyra in België. En zo is dat zo'n beetje gegroeid. Ik begeleidde wat toen nog de A3 heet te. Het was natuurlijk prachtig, want voetbal was en is alles voor me. Het is een schitterende sport. Andere sporten kunnen mij niet zo bekoren. Alleen voetbal. In 1976 begon ik dus teams te bege leiden, maar ik was, denk ik, al een jaartje of tien eerder donateur. Toen ik dus jeugdleider werd hebben Jan Potharst en. Gerrit Fischer mij werkend lid gemaakt, en kwam ik in de jeugdcommissie. Begonnen bij de A-pupillen en daarna C-junioren. Dus allemaal jongens die je nu nog overal ziet voetballen. Daarna een paar jaar bij de B-junioren, maar die kleintjes trokken mij altijd het meest en een jaar of acht geleden werd ik leider van de E-tjes. En dat bevalt mij prima. Wat het leuke is aan die E-tjes? Ja, dat is moeilijk uit te leggen. Ik ben gek op kinderen. Ga graag met ze om. Kan goed met ze praten en je hebt nog de kans ze enige discipline bij te brengen. Ze luisteren nog naar je, en het is gewoon heerlijk om met zo'n groep te werken. Die discipline wordt ze niet bijgebracht omdat ik zo streng ben, want dat gaat vaak met een dolletje. Ik kan heus wel streng zijn, maar het is vaak niet nodig want de jongens die hier komen zijn zeer gewillig. Die willen graag in Ajax voetballen dus als je zegt hoe je het wilt hebben doen ze dat heus wel. Het voordeel is natuurlijk dat we al tijd een goede ploeg hebben. Geselecteerde jeugd uit Amsterdam, maar ook wel van daarbuiten. Ook met de ouders geen enkel pro bleem. Ze zijn er altijd. Op de trai ning en bij de wedstrijden. En je hebt ze natuurlijk nodig voor het vervoer, want we gaan wel eens een eind weg. Ik let erop dat alles een beetje loopt zoals het behoort te lopen. Dat de jongens zich netjes gedragen, de kleedkamer netjes achterlaten, hoe ze met hun spullen omgaan. Ze moeten zich gewoon Ajax-waardig gedragen, want ze lopen met dat rood-witte shirt met "AJAX" daarop. Die discipline moet er zijn. Geen rot tigheid, er mag niets in opspraak ko men als wij ergens zijn. En dat ge beurt ook niet. Vaak krijgen wij een compliment van anderen omtrent het gedrag van on ze ploeg. En zo hoort het ook! Ik bemoei me, samen met de trainer Arnold Mühren, wel wat met het spel. De trainer bepaalt wat er gebeurt. Maar er zijn genoeg vriendschappelij ke wedstrijden waar je zelf zo'n beet je moet zien hoe er gespeeld moet worden. Maar alles ligt bij Ajax in één lijn. Er wordt afgesproken hoe er wordt gespeeld en zo speelt ieder elftal. Maar per wedstrijd en per tegenstan der kan dat wel eens veranderen. Kijk, je kan nog zo'n systeem spelen, maar als je je laatste wedstrijd om het wereldkampioenschap speelt, kom je om te winnen. En dan moet je wel eens iets anders doen. Het is natuurlijk de trainer die dat be paalt. Inderdaad winnen wij alles. Dit seizoen hebben we nog niet verloren. Natuurlijk is het wel eens moeilijk de motivatie bij te brengen. Maar kijk, we trainen op maandag, we spelen een wedstrijd op woensdag, vriend schappelijk, we trainen op donder dag, en we spelen op zaterdag com petitie. Nee, ik vind dat niet te veel. Ik zeg altijd maar: zolang de jongens bij Ajax zijn, staan ze niet op de hoek van de straat. Het is voor sommige jongens wel een opgave, maar ze doen het graag. Verzuim is er niet. En ze weten dat elk jaar weer wordt bekeken wie wel en wie niet mag blijven. Dat levert overigens zelden of nooit problemen op. Die gesprekken zijn vaak niet moeilijk, omdat het jongetje vaak zelf wel weet dat hij eigenlijk wat te kort komt of dat er één beter is. We gaan meestal eerst naar de ouders om het te vertellen en over leggen dan wie naar de jongen gaat. Meestal zeggen de ouders: zegt u het zelf maar, want u gaat het hele jaar met hem om. Zo'n jongen voelt dan meestal wel aan wat er aan de hand is. Nee, Ajax pikt heus niet overal de beste jongens uit de clubs zonder dat de club zelf dat weet. We spelen alles via de clubs. Schriftelijke toestemming. Alles volgens de re gels. Op de velden kennen ze me nu wel zo langzamerhand en als je dan gewoon naar een wedstrijdje gaat kij ken denkt men al gauw dat je voor een bepaald spelertje komt. Met kinderen werken is echt leuk. Ze luisteren goed, ze zijn enthousiast, kinderen zijn van huis uit niet slecht en als je met groteren werkt heb je er toch minder grip op. Die kleintjes zijn ook zo oprecht. Ze komen met hun probleempjes naar je toe zoals: m'n moeder is ja rig, oma is ziek, zusje is jarig. En daar houd je dan zelfs een beetje rekening mee. Ik ben natuurlijk erg veel bij Ajax. Zeg maar iedere dag. Op maandag bij de training, van alles regelen en toezien dat het gaat zoals het hoort, na afloop de kleedkamer bekijken of niets achter is gebleven. En altijd vind je van alles. Aan het einde van het seizoen heb ik een hele collectie. Op dinsdag heb ik niets te doen voor de E-tjes, maar ik ben wel bij Ajax om te kijken naar mijn zoon, of naar het tweede elftal. Woensdag ben ik er al om half twee. Ik verkeer in de gelukkige omstandig heid dat ik zelf m'n tijd kan indelen. Ik bezit een stucadoorsbedrijf dus ik kan zelf bepalen wanneer ik er wel en niet kan zijn. Woensdag dus de vriendschappelijke wedstrijd. Arnold Mühren is er dan niet vanwege cursus. Dus doe ik zo'n beetje van alles. Natuurlijk wordt er vooral genoeg overlegd. Ik houd de reservebeurten bij. Dat levert ook nooit problemen op. Ik bespreek dat altijd met de jon gens. Aan de andere kant moeten wij zor gen dat die E-jongens worden klaar gestoomd voor de D-junioren. Dat is onze taak. Er is wel een bepaalde kern in het elftal, die ik altijd laat voetballen. Ik kijk ook veel naar andere Ajax- jeugdploegen, omdat daar altijd wel jongens inzitten die vroeger bij mij hebben gevoetbald. Leuke elftallen, goede harmonie en erg goed voetbal. Dat gaat vaak samen. Donderdag dus weer trainen zoals op maandag. Vrijdag heb ik voor de E- tjes niets te doen, maar het is al ja ren traditie dat alle jeugdleiders op vrijdagavond een uurtje bij elkaar ko men en gewoon een beetje kletsen, beetje dollen, je weet dat wel. En zaterdag weer een wedstrijd voor de competitie. Zo ziet zo'n week van mij er onge veer uit. Ja, de mascotte bij het eerste elftal is altijd een E-pupil. Het eerste heeft 17 wedstrijden dus wijzen we 17 E-tjes aan. Bij het aanwijzen houden we wel rekening met het feit waar de

AJAX ARCHIEF

Clubnieuws Ajax (vanaf 1916) | 1990 | | pagina 11