Onze eigen vrouwelijke fan vlucht door deze "overval" dan
ook van haar vaste plekje en heeft, net als onze vrienden
in het Sheraton, een slechte avond.
ECO sport begrijpt dat we niet langer kunnen blijven impro
viseren en stelt voor te verhuizen naar een schiereiland op
50 km ten zuiden van Lissabon. Het vakantie-sportcomplex
TROJA herbergt vaker overwinterende sportclubs uit het
buitenland en daar is men bereid een hotel voor ons te
openen. Bovendien zijn daar voetbalvelden en kan men ter
verstrooiing ook golfen, tennissen en zwemmen. In overleg
met Kees Ploegsma besluiten we te gaan.
Zaterdag 6 januari
Een bustocht van een uur en een oversteek van 20 minu
ten per pont brengt ons naar het "paradijs". Alleen regent
het hier ook. Het hotel is inderdaad open, maar het is er
steenkoud.
De enige gezellige ruimte in ons hotel waar je leuk kan zit
ten is de bar, maar die gaat pas om 20.00 uur open. De
andere ruimte zou een jeugdherberg niet misstaan: kaal
met een bank, een minibiljart en plastic tuinstoeltjes. Niet
erg als het buiten warm is. Nu is het verblijf in het hotel
ronduit saai voor de jongens.
Met mooi weer moet het hier inderdaad riant zijn. Een
breed kilometers lang strand ligt aan onze voeten; en de
direkteur van het complex, die nog in Benfica-2 gevoetbald
heeft, doet werkelijk alles om het ons naar de zin te ma
ken.
Toch blijft het improviseren wat de training betreft. Het veld
is ook hier matig. Om te eten moeten we naar de overkant
en het regent zo hard, dat het water ons daarbij letterlijk
tot de enkels komt, waardoor onze schoenen vollopen,
's Avonds is er een videofilm, kan men kaarten en biljar
ten. Tevens wordt de barman opgetrommeld, zodat de bar
ook opengaat.
PSV heeft het geluk in het hotel te zitten dat gedurende de
winter wèl openblijft. Daar is het dan ook gezelliger en er is
centrale verwarming. Wij kruipen met drie dekens en twee
truien in bed.
Zondag 7 januari
De zon schijnt aan een helblauwe hemel. Vissersbootjes
varen over de vlakke purperen zee. In de verte maken
mensen een strandwandeling. De straten zijn opgedroogd.
Een heerlijke dag lacht ons toe. En juist nu is Leo ziek.
Gertjan dient hem wat medicijnen toe, maar het gaat niet.
We laten hem dan ook maar slapen???
Het veld ligt er redelijk bij en onder de zon is het trainen
een genot. Vandaag doen we het wat rustig aan.
Vanmiddag gaan een aantal jongens wat tennissen en krij
gen we golflessen van een leraar. Het blijkt, dat velen al
een aardig balletje kunnen slaan.
Om een uur of zeven gaan we met de pont naar het vaste
land, teneinde even in een andere omgeving te zijn. Dan
blijkt Setubal best een pittoresk dorpje te zijn met gezellige
smalle winkelstraatjes en leuke pleintjes.
Marie-José van ECO sport is onze vaste begeleidster op
deze reis en zij is vanavond dan ook onze gaste. We strij
ken neer in restaurant "O Beco". Het wordt heel gezellig
en we eten lekker. Vis voor Stanley.
De eigenaar laat een papier rondgaan waarop we onze
handtekeningen moeten zetten. Hij wil het inlijsten en op-
imU«ANTf jajndmIS
Foto: Robert Colette Voetbal International