Het is belangrijk voor een speler om iemand te hebben aan wie hij wat kwijt kan. Soms ben ik het, soms weer een ander. Het enige verschil tussen de huidige voetbalgeneratie en die uit mijn tijd is het verschil in opleiding. En met opleiding bedoel ik de algemeen li chamelijke opleiding. Dus lenigheid en dergelijke. Dat was in onze tijd aanzienlijk beter verzorgd. Ik noem Cruijff maar als voorbeeld. Vallen en weer opstaan ging in één beweging. Kijk nu naar Marco van Basten die met dat grote lichaam ook een grote mate van lenigheid heeft. Natuurlijk moet je van huis uit wat meekrijgen. Je kunt van een Koeman geen slangemens als een Van Basten maken. Koeman heeft een to taal andere struktuur. Maar er is nog een veel groter pro bleem: dat wij ons lichamelijk niet meer ontwikkelen. Dat gym op school stelt niets meer voor. Dat zijn alleen nog maar spelletjes. Als het mooi weer is staan ze buiten te soft ballen, als je goed kijkt zijn er mis schien drie bezig, de anderen staan met de handen op de rug want voor die bal ooit het veld in wordt gesla gen is het uur bijna om. Verder is het motorisch allemaal nog al beperkt. Een beetje rennen en de bal vangen. Of ze gaan voetballen, wat de helft niet leuk vindt. Maar die oude gymles, twee uur per week, met ringen, touwen, rekstok ken, apenspel en noem maar op, waar je dus een enorme lichamelijke ontwikkeling doormaakte, lenig werd, maar ook je coördinatie verbeterde, dat was allemaal erg belangrijk. Je ziet dat nu niet meer. En dan het tweede aspekt: de ont wikkeling op straat. Als je nu gaat kij ken naar de jeugd is er natuurlijk niet zo gek veel meer te doen voor kinde ren. Als je voetbalt op straat en je bent drie keer gevallen dan ga je iets ontwikkelen voor jezelf. Want iedere keer die schaafwonden is ook niks. Dus kan je twee dingen doen: of be ter gaan voetballen of leren als je valt je beter op te vangen. Maar ja, voetballen op straat is er niet meer bij. Dus die ontwikkelingen ook niet. Klimmen, klauteren, e.d. is er niet meer bij want alles is afgezet met prikkeldraad en weet ik veel. In onze tijd kon dat nog en dan was je toch bezig met een zekere lenig heid. Dus de lichamelijke ontwikkeling van de jeugd is erg beperkt. Je ziet ook al bij de jeugd heel vroeg zware bles sures. Dat kwam vroeger niet voor. Wat kan je daar aan doen? Naar mijn mening weer naar die scholen gaan en aktiveren dat er weer gym les wordt gegeven. Ten eerste is het niet alleen moto risch, dus lichamelijk, belangrijk maar ook geestelijk. Als een kind de hele dag op school zit en het heeft er tussendoor even een uurtje gym, dan begint het na de gym weer geestelijk volledig fris aan de volgende twee of drie uur. Dus het kind pikt veel meer op dan dat het zeven of acht uur achter elkaar in de banken zit. Nu gaan we dingen eisen van kinde ren die het helemaal niet aankunnen. Je moet de coördinatie hebben om je sport te bedrijven. Hebben ze dat niet en maken ze een keer een ver keerde beweging, dan scheuren ze een knieband of iets anders want het lichaam kan dat niet aan. Dat is het grote verschil met vroeger. En dan praat ik nog niet eens over voetbaltechnische verschillen. Vroeger hadden we goede en slechte voetballers, en nu ook. Dus daar gaat het niet om. Een andere taak in je vakgebied is de preventie. Je constateert bijvoor beeld dat een speler in kracht te kort komt. Nou, dan overleg je met de trainer of die speler geen krachtpro gramma moet hebben. Of de lenig heid moet beter worden ontwikkeld. Dat was vroeger niet zo. Als je ge blesseerd was, was je er gewoon een periode uit. Preventief werken was er niet bij. Of de spelers het nu makkelijker heb ben? Nou, in onze tijd hadden we bij voorbeeld een trainingskamp van een dag of zes, dan trainden we 4x per dag en 's avonds speelden we een wedstrijd. Dat is nu 's ochtends trai nen en 's avonds een wedstrijdje. Dus de trainingsintensiviteit is wel minder geworden. Maar dan kom ik weer op wat ik eer der zei: de huidige generatie kan die zware belasting veel minder hebben vanwege hun achtergebleven gesteldheid. Ik vind wel dat de geestelijke be lasting groter is geworden. Neem al leen de pers al. Een beetje populaire speler heeft daar elke dag mee te maken. Het verwachtingspatroon van die speler wordt dus hoger en hij moet maar zien daar aan te voldoen. Dus makkelijker? Het een weegt op tegen het ander. Lichamelijk minder, geestelijk zwaarder. En dan financieel natuurlijk. Of dat zo zal doorgaan is natuurlijk te ho pen voor elke generatie die nog komt. Voor de spelers maar ook voor de clubs. Zolang het geld van club naar club gaat blijft het binnen het voetbal. In Frankrijk gaat het geld naar de spelers en dus het voetbal uit. Niet overal maar wel bij sommigen. Het transfersysteem houdt in feite het voetbal in stand. Ik vind niet dat alles buiten proporties gaat. Neem tennis, neem golf en weet ik veel. Zolang er massa's mensen naar ko men kijken gaat het nooit boven pro porties. De spelers leveren toch een bepaald amusement. En zolang de sponsors nog verdie nen aan het voetbal mogen de spe lers er even hard van meeprofiteren. Het enige nadeel is dat het voor jon ge spelers niet zo'n goede ontwikke ling is. Een 17 of 18 jarige speler is in één keer boven Jan. En dat is niet goed. Het gaat niet stapsgewijs maar in één keer... boem! Het is geen stapje meer iedere keer. Het hoort ei genlijk zo te zijn dat je iedere keer een stapje omhoog gaat. En in de loop der jaren steeds wat meer gaat verdienen. In mijn tijd bijvoorbeeld kocht je eerst van je gespaarde centjes een klein autootje, vervolgens iedere keer een wat grotere. Daar moest je hard voor werken. Nu krijgt een speler een mooie Citroen. Daar heeft hij niets voor hoeven doen. Er is ook niets van hem bij. Hij krijgt dat gewoon. Hij heeft er niet voor hoeven sparen, het is geen beloning voor wat hij heeft gedaan. Ik heb daar wel eens met jonge spe lers over gepraat. Je kan het die jon gens niet kwalijk nemen. Het wordt hen allemaal aangeboden en dan zeggen ze niet: dat hoef ik niet. Maar voor hun ontwikkeling, voor, hun persoonlijkheid, voor hun menta liteit om voor iets te vechten is dat geen goede zaak. Je krijgt te vroeg veel geld, te vroeg allerlei extra's, en ga zo maar door. Dat was bij ons pas rond een jaar of 27, 28. Winkeltjes openen, kontrakt hier en kontrakt daar, dat krijgt die speler al leen maar als hij goed speelt. Op het moment dat hij niet meer goed voet balt is het ook in één keer afgelopen. Dus de basis moet altijd zijn dat het voetbal goed blijft. Als je nu teveel aandacht geeft aan die extra's gaat het voetbal achteruit en krijg je dus ook die aanbiedingen niet meer. Je komt dus in een spiraal naar beneden. Als je ouder bent kan je alles veel makkelijker aan. Dan ga je selektief te werk. Deze jongens kunnen dat nog niet. Dan krijg je er allerlei men sen nog om heen, want de speler is plotseling een produkt geworden en die randfiguren willen er ook nog wat

AJAX ARCHIEF

Clubnieuws Ajax (vanaf 1916) | 1989 | | pagina 10