Barry Hulshoff:
"Het onzekere in het voetbal is juist het interessante"
Hij heeft weinig introduktie nodig. Barry Hulshoff mag als
bekend worden verondersteld als één va die groten uit dat
schitterende Ajax-elftal van de jaren 70 waarmee toen suc
cessen werden geboekt welke immer tot de verbeelding
zullen blijven spreken. Alles wat maar te winnen viel heeft
dat elftal toen veroverd en de voetbalvreugd was onge
kend. Het winnen van de Europa Cups, de Wereldbeker en
de vele landstitels doet menigeen nog vaak terugdenken
aan die glansrijke periode.
Het is allemaal geschiedenis. Wat nu telt is het heden en
de toekomst en ook daar is Barry nu nauw bij betrokken.
Als trainer van het tweede elftal en assistent van Spitz
Kohn en Louis van Gaal neemt hij een belangrijke positie
in om het Ajax van vandaag weer op een hoog niveau te
brengen. Reden om daar eens met hem over van gedach
ten te wisselen, temeer daar het al weer 15 jaar geleden is
dat Barry voor het laatst in ons clubblad aan het woord
was. Toen als speler, nu als trainer:
"Inderdaad, ik zoek de publiciteit zeker niet. Ajax heeft een
hele moeilijke tijd achter de rug. Daar is al erg veel over
gesproken en geschreven en het heeft absoluut geen en
kele zin dat ik daar ook nog eens mijn mening over ga zeg
gen. Daar ben ik ook niet voor in een positie. Over het
technische aspect behoort de hoofdtrainer z'n zegje te
doen en over andere onderwerpen wil ik helemaal niet
spreken. Daar zijn weer anderen voor. Wat Ajax nodig
heeft is rust rond de club en dat bereik je niet als iedereen
maar meningen gaat verkondigen. Daar krijg je dan weer
reacties op die weer om reacties vragen en zo blijf je aan
de gang. Nee, dat is niks. Ik heb op zich niets tegen een
interview, maar het moet wel over m'n vak gaan en niet
over al die randverschijnselen.
Ik kan in het kort wel even m'n loopbaan opnoemen: voor
Ajax ben ik bij Zeeburgia geweest, 16 jaar geleden meldde
ik mij bij Ajax, werd aangenomen na wat proefwedstrijden
en in m'n derde Ajax-jaar werd ik voor de eerste keer op
gesteld in het eerste elftal. Ik was toen 18 en ben zo lang
zamerhand steeds meer wedstrijden gaan spelen. Een
vaste plaats in het elftal veroverd, met Ajax alle Europa
Cup-successen meegemaakt, alle WK-kwalificatie wedstrij
den meegemaakt tot München 1974, veel trainers gehad
tot ik in 1974 een blessure opliep waarna het allemaal wat
minder werd. In 1976 ging ik naar MVV, heb daar twee sei
zoenen gespeeld. Toen naar Fortuna als manager, daarna
twee jaar werkloos en vervolgens een jaar gewerkt in
Oostenrijk. Terug naar Nederland werd ik trainer in België.
Dat was bij Wuustwezel, een club uit de Belgische 3e klas
se. Daar bleef in 31/2 jaar, en toen naar Ajax.
Ja, hoe ik terug kijkIk heb in de voetballerij zo'n beet
je alles meegemaakt wat je maar kan meemaken en dat is
natuurlijk een schat aan ervaringen vanuit de praktijk, wel
ke ik nu natuurlijk goed kan gebruiken. Het is voor mij voor
m'n verdere carrière een prima zaak.
Natuurlijk heb ik in al die jaren een zekere bekendheid op
gebouwd van waaruit ik nu kan werken. Kijk, de spelers uit
mijn generatie moesten na hun voetballerij iets nieuws op
bouwen. Je moest wel weer gaan werken want de ver
diensten waren nog niet zo hoog als vandaag, ledereen
moest dus weer aan de slag en ik heb altijd het plan gehad
m'n verdere carrière in de voetballerij op te bouwen. Daar
ligt mijn ervaring en kennis en die wil ik dan weer over
brengen op anderen. En als het aan mij ligt wil ik dit vol
houden zo lang het kan. Dus altijd in die voetballerij.
Of het vak van voetbaltrainer moeilijk is? Ehja en nee.
Nee omdat je in dit vak helemaal je zelf kan zijn als je dat
wilt. Hangt ook een beetje van je zelf af. Je kan, zoals ik
dat dan altijd zeg, je ei kwijt. Je kan al je ervaringen er op
los laten en dat is zo interessant dat je dat erg prettig
vindt. Je houdt je ook vast aan de successen. Ja, als je
geen successen hebt, als je van links naar rechts wordt
geslingerd en niet in staat bent je eigen weg uit te stippe
len, is dat wel eens een probleem omdat je als trainer toch
afhankelijk bent van prestaties. Maar dat heb ik zelf nog
niet meegemaakt. Tot nu toe heb ik nog steeds zelf kun
nen bepalen wat er met me ging gebeuren. Maar de
prestaties maken het uit en ik vind ook dat alles in de voet
ballerij moet afhangen van prestaties. Zodra dat er niet
meer is zie je ook dat het hele gebeuren minder wordt. Dat
heeft dan invloed op de mensen maar het heeft ook in
vloed, zoals je dat bij Ajax ziet, op de vereniging zelf. Ja, ik
geloof wel dat een trainer veel invloed heeft op de presta
ties van het elftal. Niet tijdens de wedstrijd zelf, maar wel
in de week voorafgaand waar hij konstant bezig is een goe
de sfeer te creëren in de groep van spelers, waar hij de he
le week mee bezig is. Hij moet zorgen dat die sfeer goed is
om zondag goed te kunnen presteren. Zondag is de etala
ge waar je weken en maanden mee bezig bent. Dus de
groep in een goede sfeer brengen, maar natuurlijk ook de 25
