nanciën dan je mede bestuursleden. Het is allemaal veel
meer beleidsgericht dan vroeger. Maar je bent niet meer
de penningmeester als voorheen. Toezien dat er niet meer
wordt uitgegeven dan er binnenkomt. Verder je bezig hou
den met alles wat financiën betreft, zoals het afsluiten van
kontrakten met trainers en spelers. Zeker op dit moment
zijn we daar druk mee bezig. Het kopen van spelers is niet
eenvoudig. Ik huldig altijd het standpunt dat nooit spelers
gekocht moeten worden die we al in huis hebben. De bank
moet je niet gaan bevolken door spelers aan te trekken.
Als je iets koopt moet het een publiekstrekker zijn. Zeker
op dit moment blijft de publieke belangstelling erg achter.
Daar kunnen we op dit moment niets aan doen. Maar er
moet wel iets gebeuren. Liever één hele goede, dan twee
wat mindere spelers. En zeker geen spelers aantrekken die
je niet nodig hebt. Uiteindelijk beslist het bestuur of een
speler wordt aangetrokken. De penningmeester kijkt alleen
of het geld in kas is en beslist mede of een bepaalde uitga
ve wordt gedaan. Het budget voor het volgende seizoen is
opgemaakt. Het is nu de vraag of de spelers die wij willen
hebben ook beschikbaar zijn. Meer geld dan we nu be
schikbaar hebben gesteld, kunnen wij niet uitgeven. Het
houdt een keer op en we zullen moeten roeien met de rie
men die we dan hebben. De technische staf bepaalt welke
spelers men graag zou willen hebben. Het bestuur gaat
dan aan het werk om te zien of deze spelers financieel
haalbaar zijn. Daar zijn meestal grote bedragen mee ge
moeid. Ik heb daar geen moeite mee. Het voetbalwereldje
is niet te vergelijken met de algemene samenleving. Het
staat in geen verhouding tot het normale bedrijfsleven. Kijk
alleen maar naar de salarissen van spelers en trainers.
Maar in andere wereldjes als film, tennis, golf en ga maar
door, kom je ook absurde bedragen tegen, die in geen
vergelijking staan met wat we de normale samenleving
noemen.
Aan de andere kant moeten we wel beseffen dat voetbal
lers hooguit tot hun 33ste of 34ste jaar kunnen voetballen.
Daarna is het afgelopen en vallen ze meestal in een groot,
gat. Daarom verdienen ze niet alleen voor nu, maar ook
voor de jaren daarna. Spelers die goed bezig zijn, zorgen
dat ze voldoende opleiding hebben om een baan te krijgen.
Het spelerskontraktfonds zorgt ervoor dat ze niet zonder
geld komen te zitten. Inderdaad worden de bedragen
steeds hoger, maar ik denk ook wel dat we zo'n beetje de
grens bereikt hebben. De publieke belangstelling wordt in
het algemeen steeds minder, dus de financiële armslag
ook. Ajax heeft dan nog de inkomsten van de sponsors,
maar anderen hebben dat minder en kunnen nauwelijks de
transfermarkt op.
Jeugd
Ook voor Ajax wordt het steeds minder eenvoudig. Daarom
ben ik een groot voorstander van een verdere jeugdontwik-
keling in de club. We gaan ook wel de goeie kant op. Wan
neer wij onze jeugd goed begeleiden en daar meer nog
dan nu aandacht aan geven, geloof ik dat wij op den duur
nauwelijks meer een beroep hoeven te doen op de trans
fermarkt. Ik praat dan wel over een lange termijn planning.
Maar die kant moeten we op. Het financiële risico wordt
dan kleiner. Wat mij betreft ben ik een voorstander meer
geld in de jeugd te investeren om dit gestalte te geven.
Met die jeugd zijn we al lang bezig, maar altijd nog een
beetje op korte termijn planning. Ik wil het graag op een
langere termijn zien. We moeten ons nu al realiseren dat
bepaalde spelers over 4 of 5 jaar uitgespeeld zijn en dan
nü niet kijken wat er in het tweede elftal of de A-junioren
speelt maar verder kijken naar de B of C junioren, want
daar zal het toch vandaan moeten komen. Van daaruit ge
richt een speler opleiden naar een plaats in het eerste elf
tal. Dat is dus een stapje verder dan wat we nu doen. Na
tuurlijk zijn we op de goede weg, maar het kan nog beter.
Er komt genoeg door vanuit de jeugd. Dat is geweldig,
maar ik zie het nog verder. We moeten nog dieper gaan in
die jeugdopleiding en al in een vroeg stadium bepalen wel
ke spelers geschikt gemaakt kunnen worden voor het
eerste elftal om straks plaatsen van anderen in te nemen.
We kunnen er nu eenmaal niets aan doen dat de betere
spelers ons gaan verlaten. Onze financiële middelen reiken
niet zo ver als die in zuidelijke landen.
Overigens vind ik dat spelers niet eerder weg moeten gaan
dan zo rond de 25 jaar. Wie eerder z'n geluk in het buiten
land gaat beproeven, kan wel eens bedrogen uitkomen.
Het voetbal in het buitenland is vaak veel harder, minder
ruimte. Het is niet eenvoudig om daar te slagen. Maar ik
weet dat het vaak anders gaat. Spelers maken elkaar gek.
Men ziet elkaar bij het Nederlands Elftal, men hoort gigan
tische bedragen die in het buitenland betaald worden.
Maar dan wordt wel eens vergeten onder welke omstandig
heden daar gepresteerd moet worden. En als je dan nog
erg jong bent, is het heel moeilijk te slagen. Ruud Gullit is
een goede uitzondering maar is ook al wat ouder dan
Marco van Basten en bovendien speelt hij op een bredere
basis. Marco heeft het wat dat betreft een stuk moeilijker.
Maar als^je wat ouder bent kan je ook wat meer incasse
ren. Daarom zeg ik altijd: ga niet te vroeg.
De bedragen worden inderdaad steeds hoger. Bij een goe
de club is een miljoen helemaal niks. Ik verwonder me niet
over dat soort bedragen. Het is nu eenmaal zo. En hoe
zuidelijker je komt, hoe meer er wordt betaald. Maar ver
geet niet dat alleen de allerbesten hiervoor in aanmerking
komen. En dan nog slaagt lang niet iedereen. Er zijn voor
beelden dat men toch weer terugkeert. Het is in het alge
meen voor een speler niet eenvoudig in het buitenland te
slagen. Hele groten uit Engeland en West Duitsland gaan
helemaal onderuit in Italië en Spanje. Maar ja, het geld,
daar gaat het om. De bedragen zijn ongelooflijk.
Op jonge leeftijd wordt veel verdiend. Dat is zo. Maar ja, al
le topsporters verdienen goed geld. Zelfs tegenwoordig de
atleten en de schaatsers. Geen enkele topsporter komt
meer voor de eer of een medaille. Die tijd hebben we ge
had. Het voetbal kent z'n eigen bedragen en wil je een
beetje internationaal blijven meetellen, zal je de salarissen
van de spelers dienovereenkomstig moeten aanpassen.
Ik vind Ajax een bedrijf. Als je ziet wat er allemaal om gaat
en hoeveel mensen er werken, dan mag je het echt wel
een bedrijf noemen. Maar het is natuurlijk tegelijkertijd een
vereniging, want anders waren er nooit zoveel kaderleden
die voor de club werken. Als Ajax geen vereniging meer
zou zijn, verwacht ik dat veel kaderleden zullen wegvallen.
Als ik mezelf neem denk ik dat wanneer Ajax een stichting
zou worden, ik niet meer voor Ajax zou willen werken. Ajax
heeft een goed kader omdat het een vereniging is geble
ven. Ik heb ja gezegd tegen het lidmaatschap van de le
denraad en het penningmeesterschap, omdat ik veel leuke
dingen heb meegemaakt bij Ajax en best bereid ben iets
terug te doen. Ajax is financieel een zeer gezond bedrijf.
Om dat zo te houden, moeten we zorgen dat er op het veld
gepresteerd wordt. Het produkt voetbal moeten we verko
pen. Je moet goed blijven spelen. Aantrekkelijk voetbal
spelen, niet defensief maar leuk aanvallend voetbal.
Slechte wedstrijden spelen scheelt ons veel toeschouwers.
Daarom zal er iedere wedstrijd weer gepresteerd moeten
worden. De publieke belangstelling moet weer omhoog.
Dan alleen houd je de club financieel gezond. De omstan
digheden zijn nu wat moeilijk. De wisseling van de wacht
heeft toch wat gevolgen. Maar dan nog denk ik dat een
aantal spelers niet weet waar ze mee bezig zijn. Een goed
voorbeeld hoe het wel moet is Peter Larsson. Ik vind dat 25
