'Spitz' Kohn
'Ajax bezit vele diamantjes die nog
geslepen moeten worden'
Het zal niet meevallen in de afgelopen jaren ergens een inter
view te vinden met Spitz Kohn. Op het gebied van publiciteit
houdt hij enigszins de boot af. In het verleden heeft hij
voldoende publiciteit gekend. Zóveel zelfs dat hij nu de
anonimiteit prefereert. Lekker werken op de achtergrond van
dat grote gebeuren bij Ajax. Zich bezig houden met de
opleiding van jonge spelers en talenten klaarstomen voor het
echte grote werk. Een afspraak maken met Spitz Kohn valt
overigens niet mee. Niet dat de wil er niet is, maar onverwachte
aktiviteiten voor Ajax nopen hem wel eens een eerder
gemaakte afspraak te annuleren. Niet in de laatste plaats tot
groot ongenoegen van hem zelf. Op de avond dat ik hem
ontmoet blijkt de jongste telg van de Kohn-familie jarig te zijn,
maar dat weerhoudt de Ajaxtrainer niet het gesprek door te
laten gaan. Na zeer drukke weken, zeg maar maanden, is er
eindelijk even tijd om wat bij te komen, al eist het voetbal altijd
de grootste aandacht op. Vooral bij mensen als Spitz Kohn die
doordrenkt zijn van het spelletje voetbal en altijd met de sport
bezig. Al met al redenen genoeg met Spitz Kohn een paar uur
over het voetbal te praten. De oefenmeester, bezig aan z'n
derde seizoen bij Ajax:
'Een afspraak maken met mij is nooit eenvoudig. Ik weet soms
zélf niet wat mij allemaal te wachten staat. M'n vrouw houdt de
agenda bij. En ik heb echt een hekel aan afspraken afzeggen.
Vandaag is dan één van m'n kinderen jarig. Maar dat geeft niet.
We verwachten verder geen visite. Welnu, wat kan ik voor je
betekenen? Inderdaad, ik sta niet vooraan bij publiciteit. Erger
nog, ik probeer het zoveel mogelijk te vermijden. Ik heb geen
zin in die journalisten. Die jongens doen maar wat. Ze schrijven
nooit op wat je zegt. En dan moet je zó oppassen. Als ik zeg dat
het regent zeggen zij dat de zon schijnt. Nou, wat koop ik daar
nu voor? Dan. zeg ik maar liever niks. Kan ik ook geen
verkeerde dingen zeggen.
M'n loopbaan? Ja, dat is een heel verhaal maar ik zal het kort
houden. Geboren in Luxemburg op 1-11-1933. Nee, 'Spitz' is
niet m'n echte naam. Dat is Antoine. Ook geen Anton, maar
Antoine, op z'n Frans. Spitz is een bijnaam. Heeft iets met m'n
gezicht te maken. We waren vroeger altijd met vijf jongens en
allemaal hadden we een bijnaam. Ik heette dan Spitz. Het heeft
ook niets te maken met het in de spits spelen. Dat denken veel
mensen. Maar het is niet zo. Ze zeggen altijd: Spitz komt zeker
van de spits in het voetbal. Dan zeg ik altijd maar ja om dat hele
uitlegverhaal te voorkomen.
Ikbegonte voetballen toen ik 10jaarwas, bij Jeunessed'Esch,
3 km van de Franse grens en 18 km van Metz. Vandaar dat ik
nogal jong in aanraking kwam met het Franse profvoetbal. Met
17 jaar speelde ik in het nationale elftal van Luxemburg als
jongste voetballer die ooit in dat team heeft gespeeld. Met 19
jaar verliet ik Luxemburg en ging spelen bij Karlsruhe in West-
Duitsland. Ik kon overigens ook naar Frankrijk, maar er waren
wat verwikkelingen. Het heeft geen zin om daar verder op in te
gaan; het is een erg lang verhaal. Met Karlsruhe werden we 2x
landskampioen en wonnen we 2x de Beker. Vervolgens
verhuisde ik naar Basel, om in 1959 in Nederland te komen. Ik
vertel het allemaal maar wat snel om niet al te veel in details te
treden. In Nederland begon ik bij Fortuna '54, daarna 1 jaar
uitgeleend aan 'Sportclub Enschede', vervolgens terug naar
Fortuna '54. In Enschede kwam toen de fusie tot stand tussen
'Sportclub Enschede' en 'Enschedese Boys' waaruit de
stichting 'FC Twente' ontstond. Ik heb daar nog twee jaar
gespeeld. Kon toen overigens ook naar Sparta maar bij FC
Twente gaven ze me de kans te gaan studeren voor m'n
trainersdiploma's. Bij 'FC Twente' ben ik ongeveer 17 jaar
geweest; eerst als assistent-traineren daarna als hoofdtrainer.
Vervolgens trainer bij 'Go Ahead Eagles', 'FC Brugge', daar
tussen door nog een paar weken naar Hongkong en uiteinde-
li jk in 1 983 assistent-trainer bij Ajax onder Aad de Mos. Na Aad
kwam Johan Cruijff en zo zijn we in het heden aangeland.
Ja, ik was een echte spits. Scoorde veel doelpunten, ik zou je al
m'n plakboeken moeten laten zien. In Nederland heb ik 105
goals gemaakt. Kon goed schieten, links en rechts, goed
koppen, echt een ouderwetse spits. Ach, je kan niet zeggen dat
ik te vroeg geboren ben. Misschien wel voor het geld maar
iedere tijd kent z'n charme en in mijn tijd was het ook leuk. Ik
heb ook altijd brood in het voetbal willen verdienen; je kunt
zeggen dat ik een echt voetbaldier ben. Het is een ziekte, een
bacil, die niet weggaat. M'n D- en C-diploma haalde ik toen ik
nog voetbalde bij Fortuna '54 en het B- en A-diploma bij FC
Twente, waar ik dus zoals ik zei de kans kreeg te studeren, wat
heus niet overal mogelijk is. Het A-diploma halen is erg
moeilijk. Dat valt zeker niet mee en misschien weerhoudt dat
wel veel goede voetballers daar aan te beginnen. Dat is jammer.
Aan de ene kant is het goed dat het vak beschermd wordt,
maar aan de andere kant verdwijnen veel goede oudvoet
ballers die heus wel iets voor het voetbal zouden kunnen
betekenen
6
