Huldiging van architect DAAN ROODENBURGH (met krans)
wees uit dat de spanten het dak
nauwelijks meer konden dragen en ook
de rest in een dergelijke bouwvallige
toestand verkeerde dat van geluk
gesproken kon worden dat het gehele
hebben-en-houén niet eerder was
ingestort. Derhalve geen gezeur met en
over Monumentenzorg.
En wat onze accommodatie betreft werd
het ook de hoogste tijd dat er iets anders
moest komen, want de steeds nood
zakelijke reparaties kostten jaarlijks
schrikbarende bedragen.
Bovendien waren vernieuwing ter
plaatse en uitbreiding van de bestaande
tribunes niet te verwezenlijken omdat de
gemeente Amsterdam de grond zelf
hard nodig had voor het bebouwings
plan: WATERGRAAFSMEER.
Zoals reeds gezegd, binnen korte tijd
was er nu beweging in de uitvoering der
plannen gekomen.
Op 21 december 1933 werden de
uitgewerkte ontwerpen van onze
clubgenoot, architect DAAN
ROODENBURGH aan de Algemene
Vergadering voorgelegd en
beoordeelde men PLAN A (een stadion
van steen c.q. beton) als het meest
gewenste. Maar er waren direct al wel
belangrijke problemen ten aanzien van
de financiën; een bouwwerk zoals door
de Vergadering gekozen werd kant en
klaar geraamd op 300.000,- terwijl we
250.000,- in kas hadden. En waar
begrotingen er in het algemeen zijn om
overschreden te worden Het bestuur
durfde een lening aan 50.000,-), de
Vergadering ook en toen deze
monetaire aangelegenheid door de
penningmeester in orde was gebracht,
kon er begonnen worden.
Op zaterdagmiddag 21 april 1934 waren
velen aanwezig bij het slaan van de
