9 december 1934:
ons EIGEN Stadion
MHHH
50 JAAR AJAX-STADION
HET AJAX-STADION BESTAAT 50 JAAR, een heugelijk feit om wel even bij
stil te blijven staan.
Negen december 1934 werd een grootse dag in de historie van onze club en
we dachten dat het juist was de gebeurtenissen rondom de in gebruik
neming van ons Ajax-huis op de volgende bladzijden enigermate in de
herinnering terug te roepen, voor zover het nog beschikbare foto- en ander
nostalgisch materiaal daartoe de gelegenheid biedt.
De Redactie
'Laat ons allemaal eendrachtig
werken voor ons dierbaar Rood en Wit
AJAX moet ons stokpaard blijven
't houdt je energiek en fit
En als de krant een kwart eeuw oud is
Hé Adé, als dat eens kon
Een cliché in 't jubileum-nummer
Van hetAJAX-STADION'.
Dat waren de woorden van
'Tric-Trac' aan het eind van een
artikel, opgenomen in ons clubblad
van 3 December 1931 bij de
herdenking van het 15-jarig
bestaan van 'Het Aiax-Nieuws'.
Eerst even - voor de latere generaties -
wie was 'Tric-Trac'? Wel, achter dit
pseudoniem verschool zich JAN
SCHOEVAART (oom van de huidige
wedstrijdsecretaris WIM
SCHOEVAART). Tric-Trac' bezat
onuitputtelijke poëtische gaven,
waarmede hij ondermeer het clubblad
regelmatig verrijkte. Een groot clubman.
'Adé' was de schuilnaam van een andere
Ajax-kei: DOLF DESMITdé man van 'Het
Ajax- Nieuws', de schepper van het
'GOUDEN BOEK' een werkelijk
meesterwerk, uitgegeven ter
gelegenheid van het 50-jarig bestaan
van AJAX
Reactie van redacteur Adé op het
gedicht:als de krant een
kwart-eeuw oud is, een foto van het
Ajax-Stadion mij dunkt dat
'Tric-Trac' op zijn wenken en vér binnen
de levertijd is bediend. Van de 10 jaar die
Jan mij gaf om een foto van het Ajax-
Stadion te leveren, zijn er nog maar drie
verstreken én de foto én het
Ajax-Stadion zijn er
Wat was het inderdaad toch nog snel
gegaan en hoe was het eigenlijk.
Sedert meerdere jaren - we spreken van
anno 1920 of daaromtrent-waren:
accommodatie c.q. stadion vaak op de
vergadering-agenda voorkomende
onderwerpen en werd door het bestuur
regelmatig bezoek gebracht aan de
Wethouder van Publieke Werken. Soms
'rosé', soms 'rood', soms liberaal, maar
altijd met hetzelfde negatieve resultaat.
Grote aandacht voor onze argumenten,
veel sympathie, levendige belang
stelling maar geen terrein voor ons.
Teneinde raad werd zelfs een tijdlang
buiten Amsterdam gekeken, in Diemen,
in Duivendrecht en langs de boorden
van de Amstel. Maar ook daar waren er
moeilijkheden omdat het niet zo een
voudig was ruimte te vinden voor zo'n
20.000 a 30.000 toeschouwers, alsmede
bijvelden, jeugd-accommodatie etc.
Echter in 1933 kwam er opeens schot in
de zaak. De gemeente Amsterdam bood
ons een gedeelte van het Voorland
complex aan op condities die weliswaar
niet mals waren doch ook weer niet
onverteerbaar. De huurprijs was daarom
aan de hoge kant omdat daarin waren
opgenomen de kosten verbonden aan
de verbreding van de Middenweg vanaf
de Kruislaan richting Diemen.
Een ogenblik dreigde er nog een kink in
de kabel te komen toen men kwam
aandragen met de bemerking dat Hoeve
Voorland op de lijst van Monumenten
zorg zou staan. Een nader onderzoek
President MARIUS KOOLHAAS
2