D-JUNIOREN TOURNOOI
om de "Hans Kok" wisselbeker
op zaterdag 5 mei 1984
Heel hartelijk welkom bij ons dertiende Ajax D1- en D2-
junioren tournooi.
Ook dit jaar zijn wij er wederom in geslaagd om voor
aanstaande verenigingen aan u te kunnen voorstellen:
ADO, NEC, FEYENOORD en SPARTA.
Wij rekenen er op dat vele voetballiefhebbers op zater
dag 5 mei de weg naar Ajax-Voorland weten te vinden.
de Tournooi-ccmmissie
A FC Ajax
vriendelijke mensen! Deze eerste avond moesten wij echter
vroegtijdig onderbreken. Plotseling zien we nl. - op stroom -
'De Klepel' voorbij schieten. Snel in een bijboot en dan
opnieuw ankeren. Gelukkig geen problemen.
Hier, in Sanlucar (waar we nu liggen) is het, alsof de tijd
stilstond. Hennie had hier, als rechtgeaarde bakkersdochter,
nog een leuke ervaring. De boodschappen werden gedaan in
die gezellige, heerlijk ouderwetse bruine winkeltjes, waar je
van alles tegenkomt, behalve brood. Daarvoor moet je naar de
Panaderia (de bakker dus). Stel je voor: een dorpstraatje
een deurdan kom je in een woonkamermiddenin een
'peertje' (bukken dus) daarna twee treden omhoog: de woon
keuken, Opa aan een oude tafel met een nog ouder koekblik
als geldkist; daarbij twee lijsten met de prijzen van twee
soorten brood van 1 tot en met 10 broden. De bakker en zijn
vrouw helpen bij het uitzoeken van het brood en leggen
intussen de werking van de met takken gestookte oven uit.
Afrekenen bij Opa en geef niet bij vergissing een peso teveel,
want dan klopt er niets meer van het 'computer-programma'.
Twee dagen later keren we terug naar Agamonte, waar we
kennis maken met de 'Pipedream' uit Engeland op weg naar
Sevilla. Daar willen we ook heen maar eerst moeten we in
Huelva gas tanken.
We meren aan een oude ertsstaalbrug van bijzondere con
structie. Het blijkt dat dit - omstreeks 1860 - een eerste
ontwerp is geweest van de jonge ingenieur Eifel, de latere
bouwer van de wereldberoemde toren in Parijs.
De volgende morgen op propaangas af. Ik heb daarbij het
geluk een vriendelijke Engels-sprekende Spanjaard tegen het
lijf te lopen, die mij onschatbare diensten zal bewijzen.
Want is het in Portugal onmogelijk om aan gas te komen, hier
in Spanje is dat dan wel niet-onmogelijk maar toch zeer
moeilijk, vooral als je beland op moeilijkheden o.m. wat betreft
aansluitingen die niet passen e.d. Daar stootte ik ook op, maar
mijn Spaanse vriend had goede relaties en alles kwam keurig
voor elkaar. Juanito, zo heette hij, bracht mij weer netjes terug
en wilde voor al zijn moeite niets hebben; 'de nada'. Hij was
zelfs bereid 's middags met mij af te spreken in de stad om daar
enkele boodschappen te gaan doen. Wat een kerel. Ongeloof
lijk.
De volgende morgen gingen we weer verder, naar de Rio
Gualdalquivir, waar we afmeerden in de vissershaven:
Bonanza.
Terwijl schipper Nico zich bezig houdt met het klaren van het
schip is scheepskokkin Hennie alweer druk bezig met potten
en pannen om straks weer een voortreffelijke maaltijd op tafel
te zetten. Zeelucht, zon, wind, lekker eten, wijn (Berenburg en
genever zijn al lang op en inmiddels zo wat vergeten) en
slapen.
Er komen twee jongens langs, een Amerikaan en een Span
jaard. 'Mijnheer, wat heeft u een mooi schip. Wij zijn met dat
kleine jacht, daar'.
'Willen jullie aan boord komen', vraag ik.
'Graag' zegt de Spaanse knaap', maar mag mijn vader dan ook
meekomen?'
'Natuurlijk'.
Die Spaanse vader, Jorge, wordt onze vriend.
Ze wonen in Sevilla en dat is nu juist de plaats waarvoor wij
55 mijl de rivier willen opvaren.
Na een rustdag vertrokken ook wij, richting Sevilla, bij een
temperatuur - 's morgens al - van zo n 30 graden en daar
zouden in de middag nog wel een paar graden bijkomen.
Bloedheet! Vooral Boefje heeft er last van. We leggen hem
voor het open raam, daar waar nog de meeste wind is. En maar
drinken allemaal. Zo nu en dan een puts water over je heen
gooien oef, wat lekker. Tegen 7 uur zijn we in Sevilla, bij de
club Nantico. We staan verstelt. Wat een schitterende accom
modatie, niet te geloven. Een groot park met clubhuis,
restaurant, een enorm terrein met zelfbediening, sporthal,
tennisbanen, voetbalveld, twee zwembaden, waarvan één 50
meter-bad, kleedkamers het kan niet op. En wij betalen
12,- per dag. Wat viel hier veel te genieten. Aanvankelijk
waren we van plan een paar dagen te blijven, maar het pakte
allemaal anders uit. Mede door ons contact met Jorge werden
we opgenomen in een vriendenkring van Engelsen, Fransen,
Zwitsers, Spanjaarden e.a. We lagen ook vlak naast de 'Pipe-
drean', die we reeds eerder hadden ontmoet.
We zagen daar ook een groot motorjacht onder Canadese vlag
met één of andere duistere figuur erop. Hij had een dekknecht
en - naar wij hoorden - om de veertien dagen een andere
mooie 'stoeipoes', die hij uit Amerika liet overkomen. Zodra ze
hier aankwam, noemde hij haar 'Sheila'kon hij tenminste
geen vergissingen maken. Achteraf bleek dat het schip eigen
dom was van een vrouw, die alles voor hem betaalde. Ja, je
komt merkwaardige dingen tegen
Op 9 september: feest aan boord. Hennie jarig enonze
trouwdag, 's Morgens de hele kuip vol: koffie, gebak, borrel en
met z'n allen het zwembad in. Wat een plezier. We wilden in de
stad gaan eten, maar daar kwam niets van toen Jorge en
Antonio met zijn vrouw Carmen ons kwam halen. Ze wisten
niets van verjaardag en trouwdag. Toen dat hun wel bekend
werd hebben we dat geweten. Eerst Sevilla in; een schitteren
de stad en 's avonds al even mooi als overdag. Wat hebben we
veel kroegen en terrasjes gezien, veel beleefd, gedronken en
genoten van heerlijke hapjes. Om twee uur 's nachts met z'n
allen aan boord en daar het feest tot de volgende ochtend
voortgezet. Machtig mooiWat een heerlijke mensen allemaal.
Door werkzaamheden van de bank aangaande onze financiën,
die hier enkele dagen tijd kosten, moesten wij nog wat blijven.
Maar dat was geen opgave. Intussen waren we nog een avond
uitgenodigd bij Antonio en Carmen. Ongelooflijk mooi; gast
vrije- en vooral lieve mensen. Terug aan boord kwam Jorge
aanzetten met één van de kroegbazen; hadden we wéér een
feest tot de volgende morgen.
Met weemoed aanvaardden we de terugreis naar Bonanza
waar we 15 september arriveerden.
20
