AMSTEL
BIER
ding in z'n totaliteit met alle verschijnselen daar omheen. Dat
is m.i. de reden waarom Ajax altijd voorop loopt, in alles. Ajax is
altijd het hoogst bereikbare geweest voor iedere voetballer.
Vraag het maar aan welk jongetje ook. Waar wil je het liefst
voetballen? In Ajax! Vraag het aan de jeugdspelers bij ons.
Waarom train je 3 of 4 keer per week? En dan wijzen ze naar
het hoofdveld en die vier masten. Daar willen ze voetballen.
Tussen die masten. Om daar te komen moet een enorme lange
weg worden gevolgd. De meesten halen het niet, dat is bekend,
alleen de allerbesten breken door. De concurrentie is enorm.
Vroeger was de jeugd de concurrentie van de ouderen, bij
AJAX 4 is nu de jeugd de concurrentie van de jeugd.
Ajax is daar als eerste mee begonnen. Zoals Ajax altijd trend
setter is voor het Nederlandse voetbal. Waarom? Omdat Ajax
altijd op alle fronten de hoogste kwaliteit levert en kader heeft
waarbij alles op dat voetbal gericht is en op niets anders.
Opleiding, historie en kader zijn de kracht van de club, waar
binnen ook een enorme parktijkervaring aanwezig. De club
Ajax ziet kans alles met elkaar te combineren waarbij iedereen
één kant uitkijkt: voetbalopleiding. Maar ook clubleven.
'Van een speelse junior naar een jeugdige prof'
Ajax is een voetbalclub maar ook een voetbalschool. Alles
onder één kap. Ja zeker, een voetbalschool waar geprobeerd
wordt het maximale voetbalrendement uit een speler te halen
op een wijze die iedereen zeer aanspreekt. Ajax zoekt naar de
allerbesten. Om bij Ajax te voetballen moet je worden ge
vraagd of voorgedragen. Zo maar lid worden om te voetballen
is er niet bij. Om te beoordelen of iemand bij Ajax kan gaan
voetballen wordt uiteraard gekeken naar een aantal specifieke
eisen waaraan de speler moet voldoen. In de eerste plaats
moet er basistechniek aanwezig zijn en daarnaast is atletisch
vermogen een vereiste; de jongen moet soepel kunnen spelen
en zich goed bewegen. Begrijp je? En dan de speltaktiek,
speloverzicht. Dat kan wel worden aangeleerd, maar van
nature moet daar iets van aanwezig zijn. Maar vooral techniek
en atletisch vermogen. Dan begint de speler aan een lange
weg en dan weet niemand eigenlijk hoever hij zal komen. Dat
hangt van veel faktoren af. Hoe ouder een speler wordt - en
dan spreek ik van 15/16 jaar - hoe kritischer hij wordt be
oordeeld. Het wordt dan steeds moeilijker voor hem. Met
allerlei middelen proberen wij de speler zoveel mogelijk te
ontwikkelen. Van de speelse jeugd proberen wij een jeugdige
prof te maken. Maar dat is een hele lange weg. Of wij het dan
goed doen is o.a. af te meten aan het aantal spelers dat wordt
geselecteerd voor nationale elftallen. In Mexico hadden wij 10
spelers. Erg veel, maar toch wel iets om trots op te zijn. Wij zijn
dan niet alleen direct bezig voor Ajax, maarzeker ook indirect
voor het Nederlands Elftal. Het is weer een erg goed stuk
opleiding om zoveel jongens die internationale ervaring op te
laten doen. Dat kan weer gebruikt worden voor hun verdere
opleiding. Maar het wordt ieder jaar wel steeds moeilijker en,
wat niet onbelangrijk is, de concurrentie is er altijd. Er kan dus
een moment komen dat een speler voorbij gestreeft wordt
door een nog jongere omdat dié nog betere en hogere talenten
heeft dan de ander.
En dan de kracht weten te vinden om je toch te handhaven. De
meeste jeugdspelers vind ik mentaal wel positief. Hoewel men
soms wat gemakkelijk is in zijn opvattingen. Misschien dat de
jeugd nog bewuster moet worden en weten waar haar
belangen liggen. De doelstelling moet zijn om te slagen. En dat
blijven volhouden en vooral geen gas terugnemen. Blijven
presteren en niet denken dat je er al bent. Mentaal moet een
ieder iets kunnen verdragen en incasseren. Ajax kent een
aantal spelers in de A-selectie waarvan je mag zeggen dat ze er
zijn, maar al die jeugdigen moeten dat nog maar laten zien.
Een paar wedstrijden goed spelen betekent nog niets wat dat
betreft. Speel nu eerst eens 34 wedstrijden goed. Een
jeugdspeler heeft geen krediet. Hij moet iedere keer weer
presteren en geen gas terugnemen. Wie dat doet kan het
vergeten. Ajax blijft iets bijzonders. Kijk maar naar iedere
wedstrijd tegen welke tegenstander ook. Altijd meer publiek.
Normaal alleen maar de jeugdleider en een paar verdwaalde
toeschouwers. Maar als Ajax speelt komt de hele familie mee
en leeft de tegenstander al weken van te voren naar die
wedstrijd toe. Dan moet je je als Ajax-speler ook waardig
gedragen. Ook dat moet geleerd worden. Ajax-waardig is, als
het publiek langs de lijn van ons spel staat te genieten.
'Wat een speler toont moet hij ook maar in het veld laten zien'
AMSTELBROUWERIJ
Ik betrap mij daar zelf ook wel eens op. Dat ik minder coach,
maar alleen van het spel zit te genieten. Dat is Ajax waardig. Je
mag als Ajax-speler best een beetje arrogant zijn, flair hebben
en wat intimideren. Alles wat je hebt moet je ook maar in het
veld laten zien. Het spel maken, de tegenstander vast zetten en
scoren. Dat geldt zeker voor alle selectie-elftallen. Nogmaals:
alles staat gericht op dat voetbal bij Ajax. Natuurlijk kent de
jeugd z'n problemen. Jeugd is gevoelig. Gauw te beïnvloeden.
Ik ben zeer blij met het bestaan van de Studie- en Begelei
dingscommissie. Deze mensen doen erg goed werk maar ik
vind dat het niet mag doorslaan naar de andere kant. De
jongens komen bij Ajax om te voetballen en niet om een
diploma te halen. Het voetbal blijft centraal staan. De studie
mag niet ten koste van het voetbal gaan, maar andersom zeker
ook niet. En dan kom ik weer terug op die uitstekende
communicatie binnen Ajax waardoor er nooit problemen zijn
omtrent de vraag of een speler wel of niet kan voetballen door
zijn school. Alles wordt zeer intensief met elkaar besproken
waardoor de technische leiding precies weet waar men aan
toe is.
6
