IN MEMORIAM
strijd anders dan als toeschouwer. Op de bank ben ik vrij kalm.
Geen onnodig geschreeuw of iets dergelijks. Heeft veelal toch
weinig zin. Waar ik me het meest aan erger? Aan soms dat
overdreven tijdrekken, terwijl de scheidsrechter daar veel te
weinig aan doet. Of dat ik zie dat er regelmatig stomme dingen
gedaan worden terwijl het vrij simpel ook anders had gekund.
En natuurlijk geniet je ook: van mooie akties of je ziet dat een
speler de bal geeft op een manier zoals jij dat van de kant al in
gedachten had. Zo van: als je die bal nu zo geeft ontstaat
gevaar en misschien een goal. En wanneer dat dan nog ge
beurt ook, die bal precies op de juiste plaats komt dan geniet je
als trainer. Ik ben een voetbaldier. M'n hele leven heeft er mee
te maken. Op allerlei fronten. Emotioneel ben ik er erg bij
betrokken. Dat moet ook. Een sportman moet emotioneel bij
z'n sport betrokken zijn. Anders mist hij iets. Dat breekt hem
toch op. Iemand die alleen maar voetbalt voor het geld en
verder geen emotionele binding heeft, verliest het op den
duur. Natuurlijk is voor de speler geld belangrijk. In die korte
tijd dat hij top-voetbal kan spelen staat zijn maatschappelijke
carrière vrijwel stil en wil hij zoveel mogelijk verdienen. Daar
naast moet er emotie zijn. Het winnen of verliezen moet
emotioneel verwerkt worden, vooral wanneer het gaat om
belangrijke wedstrijden. Om te zien hoe een speler z'n teleur
stelling verwerkt is zeer boeiend, ledereen doet dat op z'n
eigen manier. Je staat daar als trainer middenin. Dat kontakt
met de spelers moet er zijn.
Toch ben ik niet voetbalblind. Voetbal is niet alleen zalig
makend. Zeker niet. Er zijn veel belangrijkere zaken in het
leven. Ik zei het, geloof ik, al eerder. Vooral de ouders moeten
hun zoon goed voorhouden dat het voetbal niet alles is. Dat
niet iedereen tussen die vier lichtmasten kan komen. Om dan
alleen maar aan het voetbal te denken brengt de jongen op
zo'n smalspoor dat zoiets in feite niet verantwoord is. Het is
zondermeer goed dat men ook andere belangstelling heeft om
vooral dat 'smalle spoor' te verbreden.
Uiteraard mag studie op geen enkele wijze lijden onder voet
bal. Ajax heeft dat weer uitstekend geregeld via die Studie- en
Begeleidingscommissie. Maar laat de jongen ook andere inte
resses hebben. Staar niet blind op dat voetbal. De ouders
hebben daarin een grote taak maar het komt helaas nog wel
voor dat ouders in hun zoon de beste voetballer van Nederland
zien. Het is onvoorstelbaar hoeveel ouders het er voor over
hebben hun zoon bij Ajax te laten spelen. En wanneer dan toch
de echte klasse ontbreekt en de jongen moet worden afge
voerd is de teleurstelling enorm. Het is dan goed dat de jongen
ook nog andere belangstelling heeft. Het verwerken van te
leurstellingen is overigens een goede zaak. Het is zeker mede
karaktervormend. Mensen die in de sport kunnen incasseren,
hebben daar later in het maatschappelijk leven profijt van. Je
herkent ze ook in de samenleving. Het incasseringsvermogen
is veel sterker ontwikkeld dan bij anderen. En ach, iemand die
in Ajax heeft gevoetbald, komt altijd goed terecht. Ajax is een
uitstekende leerschool en kijk maar eens om je heen waar al
die voormalige Ajaxspelers blijven. In het buitenland heeft
Ajax ook een magische naam. Vooral in Frankrijk! Het meest
opmerkelijke blijft in mijn ogen hoe enorm Ajax spreekt tot de
verbeelding van de mensen. Wedstrijden van lagere jeugdelf-
tallen hebben zelfs meer dan normale belangstelling. Dat zijn
nooit gewone wedstrijden, neen: 'Ajax komtgonst het dan
al weken vooraf en alles wordt dan daarop geprojekteerd. En
als de C-2 van noem-maar-op gewonnen heeft van de C-2 van
Ajax, kent men het gevoel; alsof het eerste elftal van Ajax is
verslagen. Zo is het nu eenmaal en dat maakt Ajax zo bijzon
der, zodat je er echt van gaat houden
Tijn Middendorp
Zeer tot ons leedwezen moeten wij hierdoor kennis geven van
het overlijden van onze clubgenoot.
JAN KOOMEN
op de leeftijd van 79 jaar.
In 1921 tot de Ajax-gelederen toegetreden, mocht hij vorig jaar
de eerbewijzen in ontvangst nemen ter gelegenheid van zijn
60-jarig lidmaatschap. De daarbij, zoals gebruikelijk door onze
voorzitter gegeven opsomming van feiten uit het verleden,
gaven ten opzichte van Jan Koomen een indrukwekkende
staat van dienst te zien.
Als voetballer bracht hij het tot het tweede elftal. Daarna wijd
de hij zich meer dan 25 jaar met grote overgave aan het zo
belangrijke jeugdwerk bij Ajax. Verder bekleedde hij ruim 12
jaar de functie als redactie-lid van ons cluborgaan, was 6 jaar
betrokken bij de werkzaamheden van de toenmalige kas-com-
missie en last but not least: was 6 jaar bestuurslid, met name
tweede voorzitter.
Terecht werden Jan's activiteiten voor onze club op 16 maart
1950 tijdens de bijzondere Algemene Ledenvergadering ter
gelegenheid van Ajax' 50-jarig bestaan, erkend door hem de
onderscheiding Lid van Verdienste te verlenen.
Jan Koomen is niet meerOnvoorstelbaar, vooral voor hen,
die hem recentelijk, dat wil zeggen op de Algemene Ledenver
gadering van 9 september jl. nog mochten begroeten. Het was
deze vergadering dat hij, op verzoek van het bestuur, plaats
nam in het stembureau van waaruit het resultaat van de
gehouden verkiezing, i.e. leden voor de ledenraad, bekend zou
worden gemaakt.
Zijn laatste daad voor AJAX
Beste Jan, we danken je niet alleen voor het vele en belangrijke
werk dat je voor ons aller AJAX deed, we zijn ook dankbaar met
jou zo vele jaren het wel-en-wee van onze club te hebben
mogen beleven, waarbij je je steeds een fijne en altijd blijmoe
dige clubmakker toonde.
Ja, zo was hethelaas.
Jan,vaarwel!
Aan mevrouw Koomen en verdere familie betuigen wij onze
welgemeende deelneming; wij wensen hen veel kracht toe dit
grote verlies te dragen. Zij mogen er van overtuigd zijn dat wij
allen een goede herinnering aan Jan zullen bewaren.
M. J. W. Middendorp
7
