Waarom verder lopen
als u op de Brink
uw bloemen kunt kopen
De Studie- en Begeleidingscommissie: v.l.n.r. Ton Tielenburg, Jan Tielenburg, Dick Karremans, Ikey Waas en Henk de Weers
heeft men voor het eerst met alle jeugdspelers gesprekken
gevoerd. Gebleken is dat vrijwel iedere speler zijn problemen
heeft. Het meeste evenwel op schoolgebied. Nu liggen de
problemen bij de C- juniores natuurlijk anders dan de A- jeugd.
Ook minder in getal:
C- juniores: minder dan 20 procent
B- juniores: ongeveer 40 procent
A- juniores en Jong-Ajax: ongeveer 80 procent
Hieruit blijkt, dat de begeleiding van de spelers steeds meer
gaat in de richting van een ombudsmanschap. Duidelijk wordt
wel gesteld, dat men perse niet praat over voetbaltechnische
zaken. Althans men hoort de speler uiteraard wel aan, maar
kan in deze geen adviezen geven. Topsporters kennen veel
teleurstellingen. Bij Ajax ook. De vraag, waarom iemand in de
A-2 speelt en niet in de A-1 komt veel voor. Of waarom een
speler geen kontract krijgt. Hiermee houdt de commissie zich
niet bezig. Wel uiteraard, wanneer de diagnose gesteld kan
worden, dat een speler niet hoger voetbalt of geen kontract
krijgt vanwege onvoldoende prestaties, omdat bijvoorbeeld
zijn studie hem te veel bezig houdt, daardoor minder kan
trainen enz. De teleurstellingen, de psychische spanningen
zijn vaak erg groot, ledereen, die bij Ajax komt voetballen
hoopt of rekent zelfs op een kontrakt. Wil beroepsvoetballer
worden. Dat is niet voor idereen weggelegd, waardoor die
teleurstelling en spanning ontstaat. Men treft dat uiteraard het
meest aan bij de A- jeugd.
Voetbalblind
Het is uit den boze, wanneer op deze plaats voorbeelden met
naam en toenaam genoemd zouden worden. Alles wat de
commissie doet is strikt vertrouwelijk. Wel kan gezegd wor
den, dat er voor de groep begeleiders zeer veel werk aan de
winkel is. Mijn vraag of er überhaupt wel jeugdspelers zijn
zonder problemen wordt door Dick Karremans negatief be
antwoord, terwijl Ikey Waas 'ze wel kent, maar erg weinig'. Wat
toch wel weer erg opvalt is de voetbalblindheid van spelers en
ouders. Alles is bij hen gericht op dat enige doel: het krijgen
van een kontract. Dat kan nooit voor iedereen bij Ajax zijn
weggelegd en dan komen de problemen. Weinig zelf-kritiek is
merkbaar. Het willen onderkennen, dat voor veel spelers Ajax
toch te hoog gegrepen is, valt vaak erg moeilijk. Het maakt het
begeleiden ervan, er niet makkelijker op. Duidelijk is dat de
jeugdspelers bij Ajax een elitaire groep vormen, welke alle
maal één doel voor ogen hebben: beroepsvoetballer worden.
Maar daarnaast moet niet vergeten worden, dat het ook nog
kinderen blijven, en ook als zodanig begeleid moeten worden.
Het maakt dan niet zoveel uit, waar een jonge speler voetbalt.
A-1, C- elftal of eerste elftal. Het blijven kinderen met de leef
tijd, die ze hebben.
Ondanks het feit dat spelers op jeugdige leeftijd het eerste
elftal halen, horen deze eigenlijk nog thuis in de voetbalbox.
De commissie durft te stellen, dat men in de afgelopen jaren
unieke prestaties heeft geleverd. Vraag niet naar oplossingen.
Men begeleidt om tot een oplossing te komen. Die oplossing
zal de speler zelf moeten doen. Hij zal zelf voor zijn examen
moeten slagen, uiteraard met steun van deskundigen. Ten
minste, als de speler het wil, want iemand die niet begeleid wil
worden, wordt ook niet begeleid. Zo simpel ligt dat. Unieke
prestaties dus. Kontacten buiten Ajax zijn er wel degelijk. Het
naar buiten treden komt evenwel op gang. Belangstellenden
9
