IIGJS
NEDERLANDSE
OMROEP
STICHTING
^AT=MIJ=BIJ=AJAX=TR0K4=WAS=DE=EXTRA=KLA55E=
Er zijn tijden geweest,, dat ik niet bij Feyenoord kon komen, of
een half tribunevak kwam overeind met spreekkoren." Ga naar Ajax",
dat was de meest-gehoorde kreet en bovendien afdrukbaar in een
blad, dat voor alle leeftijden bestemd is.Mijn tegenwapen bestond
dan hierin, dat ik een soort kramp op mijn gezicht aanbracht, die
voor een lach kon doorgaan uit de verte gezien), waarna ik de
eerste de beste controleur, die ik tegenkwam, opvallend-vriendelijk
de hand schuddie. Ook een commentator wil oneschadigd thuiskomen,
net als een scheidsrechter.
Ik moet zeggen, dat men bij Ajax nooit per vak" tegen mij is
opgetreden, al heeft er individueel wel eens een bezoeker quasi-
verbaasd de vraag gesteld, of ik eigenlijk niet in Rotterdam moest
wezen? Je zegt dan gwoon "neen" en wandelt verder.Het aardige bij
Ajax was soms, dat er wel eens een acteur of een zanger bij je op
het platformpje kwam buurten: Willy Alberti, Henk Molenberg of
Ton van Duinhoven.In de Kuip in Rotterdam waren de culturele
contacten wat op afstand; de gebroeders Lutz wilden wel eens een
armzwaai loslaten, soms samen met Steye van Brandenberg.
Het is waar, dat ik met Ajax de grote tijd heb meegemaakt en daar
veel profijt van heb gehad bij mijn TV-werk.Dat sotnmige supporters
elders in het land daaruit concludeerdendat ik bij Ajax hoorde
zoals Loos bij van Gend, was niet helemaal ongebrijpelijkmaar
desondanks niet waar.In Rotterdam zijn ze weieens vergeten, hoe ik
met hun stadionclub heb meegeleefd in hun rush naar de Europa
Cup en het deed mij goed, dat onlangs de Amsterdammer Jan Blaaser
zich die reportage uit Milaan nog met genoegen herinnerde Het
Parool van 26 Janj1Maar daarna kwam de Ajax-periode en die
was fantastisch. De uitmuntendste herinneringen heb ik aan Parijs,
de extra wedstrijd tegen Benfica, hoewel de Volkskrant toen mijn
bejaarde Moeder in verwarring bracht door boven een TV-recensie
de dag te voren te zetten:" Kuiphof schittert in nachtclub"
Tja, ik was tenslotte via de CJMV opgevoed!
Wat mij bij Ajax trok, had niks met aardige of minder-aardige
mensen te maken. Die ontmoet je bij élke club.Maar Ajax had
en heeft, maar vooral had) extra KLASSE. Plus arrogantie, die
daarbij hoort.En,om dat arrogante iets dragelijker te maken,
Amsterdamse gein.De nevelige vertoning tegen Liverpooltoen men
het plan had om vetpotjes langs de lijn te zetten en je gewoon
kon roepen (tegen Sjaak Swart):" 5jaak, niet naar binnen met die
bal,want dan zien we je niet meer",was uniek.En die uitwedstrijd
(2-2),daar spreekt bijna geen mens meer over,maar als ik Piet
Keizer nog eens tegenkomschiet me die wedstrijd steeds weer te
binnenook vanwege de jammerlijke nasleep, toen we een half uur
gesprekken hadden opgenomen in het hotel in Southport(?) en bij
terugkeer in Nederland de camera niet goed gelopen bleek te hebben.
A
