AMSTEL
BIER
Jeugdrubriek
doorstroming naar hogere elftallen niet direct. Iemand kan in de
jeugd uitblinken maar toch de A-selectie niet halen. Het komt ook
andersom voor. Je kunt moeilijk bepalen waar het groeiproces
ophoudt. En het is zo belangrijk, die jeugd. Een club als AZ '67
mist dat enorm. Kijk naar Ajax, kijk naar Feijenoord. Spelers op
leiden vanuit de club is het beste wat er bestaat. Feijenoord is wat
dat betreft op de goede weg. Ajax zeker ook. Maar je moet de zaak
niet forceren. De jeugd laat zich niets afdwingen. Je kunt een
speler van 17 jaar niet als één van 20 beschouwen. Dat heeft tijd
nodig. We zijn bij Ajax op de goede weg. Het C-elftal levert col
lectief goede prestaties. Individueel zou béter gewenst zijn, maar
de spelers zijn erg jong en nog niet uitgegroeid in hun ontwik
kelingsproces. We hebben een zeer sterke A-1 juniores-selectie.
Het elftal ondervindt helaas in hun competitie (te) weinig tegen
stand. We proberen daarom vriendschappelijke wedstrijden te or
ganiseren tegen sterke amateurverenigingen en laten soms ook
wat jongens meedraven bij het C-elftal. Maar, tégen welke tegen
stander ook, de jongens gaan iedere wedstrijd weer, tot-op-de-
bodem! Bij een grote voorsprong blijft men proberen tot een nog
grotere score te komen. Niet die mentaliteit van: jongens, het
staat nu 50, we geloven het verder wel. Dat is uit den boze!
Tijdens een wedstrijd is een trainer wezenlijk vrij onmachtig. Je
kunt nóg zo'n prachtige taktiek hebben bedacht, een feit is dat je
tegenstander altijd de andere kant uit wil. Dan zou het elftal
moeten kunnen omschakelen, maar dat is het moeilijkste wat er is.
Het hangt voor 80% van de intelligentie van je spelers af. Tijdens
de rust kan een trainer nog wel concreet veranderen, maar als het
in een wedstrijd helemaal misloopt staat hij vrijwel machteloos.
Maar wat je de ene week verliest, kan de andere week weer terug
gewonnen worden. Pech en geluk heffen elkaar op. Blessure
periodes en blessure-vrije periodes heffen elkaar óók op. Er wordt
vaak téveel naar één speciale wedstrijd gekeken, maar dat zijn
maar momentopnames. Het gaat om de totaal prestatie. De met
pech verloren wedstrijden vallen weg tegen de met geluk ge
wonnen wedstrijden en als je aan het einde van de competitie
alles op een rij legt, dan zie je altijd weer dat de sterkste kampioen
is geworden.
Per week ben ik zes dagen bij Ajax. Ik help Cor Brom bij de
trainingen van de A-selectie tweemaal per dag of ik train
's middags en 's avonds jong Ajax en de A-1 juniores. Woensdag
heet dan mijn vrije dag te zijn, hoewel er dan vaak ook wel wat te
doen is. Ik ben gek op vissen, maar ja, dat doe je ook niet altijd
want mijn vrouw en kinderen zien mij toch al niet te veel. In feite
ben ik dag en nacht met voetbal bezig. En ik vind het geweldig van
mijn hobby m'n werk te hebben kunnen maken. Iets mooiers be
staat er niet
Tijn Middendorp
AMSTELBROUWERI}
Juniores A1. Uw commentator: René Kraay.
,,HSVAjax. Onze tegenstander demonstreerde hoe het komt dat
men op de onderste plaats is beland: namelijk spelen met tien
man voor het hok. In het begin hadden wij het daar wat moeilijk
mee en pas na een half uur scoorde Van Wees 01nog vóór rust
bracht* Berendse de stand op 02. Na de pauze een sterk be
wegende Ajax-ploeg die via Kraay, De Vries (2 x) nogmaals Van
Wees en Holzhuysen een 07 overwinning behaalde.
Een oefenpartij tegen het eerste elftal (seniores) van SDWÜ In het
begin was het nog wat aftasten in deze voor ons zware opgave,
maar langzamerhand begon Ajax beter in haar spel te komen. We
bleven drukken en jagen, zodat SDW weinig nut had van haar meer
fysieke kracht. Uit den Boogaard scoorde 10 en een kwartier voor
rust was het De Vries die met een schitterend schot de voorsprong
vergrootte (20). Na de thee kreeg SDW de overhand, doordat
Ajax zich uit haar spel liet halen. Dit leidde tot een strafschop
(21). Maar hierna namen we weer het initiatief en liepen toen
uit door Holzhuysen, Uit den Boogaard en De Vries naar een
fraaie 51 zege.
„Uit" tegen zaterdagmiddagclub „DOVO", op dat moment onze
grootste rivaal, was alles aanwezig voor een goede partij voetbal.
Direct al na de aftrap het beeld van een sterk aandringend Ajax
dat DOVO in de verdediging dwong te gaan en spel te maken. Dat
resulteerde al spoedig in een eerste doelpunt van Gé van Wees.
Ajax bleef doorgaan, bleef voetballen en zo kwam de rust met een
maar liefst 50 voorsprong (Cornet 3xü en nogmaals Van Wees).
Na de pauze waarin de „tip" om DOVO maar meteen helemaal
door de knieën te doen gaan toonde het spelbeeld echter op
eens het tegenovergestelde: een Ajax dat het wel geloofde en een
DOVO dat minstens de eer wilde redden, maar de juiste tactiek
daarvoor niet had. Het werd aldus een slechte tweede helft. Toch
liet Bergsma na een fraaie solo 06 aantekenen, maar daarna was
het een dekkingsfout bij ons, die werd afgestraft (16). Uit den
Boogaard tenslotte bepaalde de eindstand op 17, door welk
resultaat ons team op de helft van de competitie 22 punten uit
11 wedstrijden heeft weten te vergaren."
Wel, dit laatste is natuurlijk voor elftal, trainer, begeleider en allen
die er verder bij betrokken zijn, zeker een compliment waard.
Doch ook veel lof aan de schrijver van het bovenstaande René.
De Juniores A kunnen niet alleen goed voetballen, maar hanteren
ook de pen op vaardige wijze.
De Juniores A2 traden in de uitwedstrijd tegen Pancratius A1 aan
met een sterk gehavend elftal; niet minder dan vier spelers waren
afwezig door blessures.
Hoewel Marcel Boonstra en Paul van Eyck uiteindelijk zorgden
voor een 02 overwinning, speelde ons elftal toch niet best. Maar
de tegenstander bracht er zo goed als niets van terecht, zodat op
grond daarvan de punten ons wel toekwamen.
Thuis, tegen St. Martinus A1, werd er gelukkig door Ajax beter
gespeeld, hoewel nog niet wat het wezen moet. De twee nieuwe
mensen in de ploeg, te weten Bert Rohde en Viggo Waas voldeden
goed. Hoewel betere spelopbouw van ons, kwamen we toch met
01 achter. Maar dat duurde slechts 10 minuten, toen maakte
Marcel Boonstra gelijk (11) uit een prima trekbal van Wim
Wolffgramm. Na de thee kogelde Viggo Waas keihard in (21)
uit een zeer goede pass van Maurice van Zijst en Paul van Eyck
zorgde voor 31. Echter toen werd een fout in onze verdediging
Ajax noodlottig. Maar bij deze 32 bleef het.
De Juniores B1 ontmoetten een zó fel spelende „B1" van DWV,
dat onze jongens niet in hun normale spel konden komen. De rust
ging niettemin in met een 10 voorsprong. Na de thee werd de
sfeer zowel binnen als buiten de krijtlijnen echt onvriendelijk en
de overigens goed leidende scheidsrechter verzuimde toen de
teugels strakker aan te halen. We slaagden er nog in op 20 te
komen, alvorens aan deze té grove wedstrijd een einde kwam.
14
