gevreesd. Na ongeveer een tien minuten spelen bereikte een pass
van Rolf Grootenboer, Hans de Vos en diens voorzet belandde
op het nieuw gepermanente hoofd van Wim Stuut en dat be
tekende 01. Na ongeveer een half uur spelen viel de beslissing.
Wim Stuut onderschepte een bal op het middenveld, stuurde
John van Helvert de diepte in, die zich knap losmaakte van zijn
vaste bewaker, de keeper listig omspeelde en beheerst intikte
(02). Een goede prestatie en omdat de medegegadigden op
nieuw punten verspeelden zijn nog slechts twee punten nodig uit
de laatste drie wedstrijden.
In Haarlem tegen de club van die naam werd, opnieuw in een
inhaalwedstrijd, het kampioenschap veilig gesteld. Het werd een
wat magere 01 overwinning, maar gezien het hele spelbeeld
was de zege wel verdiend. Reeds na drie minuten teisterde een
verschrikkelijk schot van Rolf Grootenboer de paal uit een goed
genomen vrije schop van Hennie Henrichs en enkele minuten
later schoot Ron Oudendijk juist naast na een sublieme pass van
John van Helvert. In de 39e minuut mocht Hennie Henrichs een
corner nemen. Hij bracht de bal precies op de gevreesde linker
voet van onze aanvoerder en zijn schot betekende 01 en naar
later zou blijken het kampioenschap. In de tweede helft moesten
we af en toe ver terug, omdat Haarlem, nog niet geheel vrij van
degradatie-zorgen, alles of niets speelde. De defensie hield ech
ter goed stand en onze aanval kreeg zelfs nog een paar kansjes
om de score uit te breiden, maar het bleef uiteindelijk 01.
Ajax 3 kampioen reserve eerste klasse West I.
Drie dagen na de kampioenswedstrijd moest aangetreden worden
tegen DCG 2. Alhoewel de motivatie voor deze wedstrijd uiter
aard ver te zoeken was, was het vertoonde spel wel erg droevig
en speciaal teleurstellend voor de Ajacieden die naar deze laatste
thuiswedstrijd waren gekomen om een relaxed kampioenselftal
aan het werk te zien. Het werd een kansloze 13 nederlaag,
waarbij de Ajax-goal nog in een volkomen ongevaarlijke situatie
door een DCG-er moest worden gemaakt. We zullen het maar
gauw vergeten.
De laatste match van het seizoen vond plaats in Utrecht tegen
UW 2. Het is een niet onaardige wedstrijd geworden, doch wel
was duidelijk dat de beslissingen gevallen waren. We bepalen
ons nog slechts tot een paar hoogtepunten. Kort vóór het ver
strijken van de eerste helft moest de keeper van UW ver uit zijn
doel komen om de bal weg te trappen. Hennie Henrichs ontving
de bal in de middencirkel en retourneerde hem direct hoog naar
het vijandelijke doel. Jammer voor Hennie stuiterde de bal vlak
vóór de Utrechtse goal en ging er vervolgens overheen. In de
tweede helft stond Jan Schipper in 't zonnetje. Met twee zeer
goede reddingen zorgde hij ervoor dat de brilstand gehandhaafd
bleef en daardoor de punten eerlijk gedeeld.
Ajax 4 beëindigde de competitie met een gemiddelde van onge
veer één punt per wedstrijd en eindigde daarmee in de midden
moot van de reserve 2e klasse KNVB. De thuiswedstrijd tegen
DOS 2 deed ons, gezien de stand op de ranglijst, het beste
hopen, maar wat kwamen we bedrogen uit. Dat de ruststand
nog steeds dubbelblank was, mogen we volledig toeschrijven aan
Met leedwezen moeten wij u kennisgeven van het overlijden op
3 april jl. - van onze clubgenoot, de heer
MATTHEUS WIJTING
Theo, zoals hij in de omgang werd genoemd, bereikte de leeftijd
van 76 jaar.
Op 4 januari 1917 trad hij tot de rood-witte gelederen toe en
speelde voornamelijk in de lagere elftallen.
Na zijn voetbalschoenen te hebben opgeborgen, heeft hij vele
jaren als lid van de Jeugd-Commïssie daar zeer belangrijk op
bouwend werk verricht.
Hij ruste in vrede.
het prima keeprswerk van Jos Vonk. Hoewel de DOS-aanvallen
schaarser waren dan die van Ajax, waren ze veel directer en
daardoor gevaarlijker. Wanneer de Utrechtenaren ook maar de
geringste kans kregen, schoten ze direct. Bij ons was 't in zijn
totaliteit erg droevig gesteld, zowel wat betreft de zuiverheid,
dekking als het samenspel. In de tweede helft nam DOS erg sim
pel afstand met twee zuivere doelpunten en dat betekende een
nederlaag in plaats van de verwachte overwinning.
De thuiswedstrijd tegen het Utrechtse Zwaluwen Vooruit 2 gaf
in het eerste gedeelte eenzelfde beeld te zien als de wedstrijd
tegen DOS. Toch kwam Ajax op 10 door een keihard inge
schoten vrije trap van Adri Smits, maar voor het overige
verschenen de Zwaluwen regelmatig voor de Ajax-veste en spe
ciaal ons linkerverdedigingsblok had de grootste problemen met
de handige rechterspits van de gasten. Jos Vonk stond echter
opnieuw zijn mannetje en alleen een verraderlijk boogballetje
was hem tenslotte te machtig. Na een pep-talk" tijdens de rust
gaf de tweede helft een agressiever Ajax te zien. Jan Busker-
molen speelde Max Vischschoonmaker op rechts aan, op een
moment dat hij juist geblesseerd geraakt was; de laatstgenoem
de plaatste de bal keurig met een lob in de verste hoek en gaf
zo de goalie het nakijken (21). Aan beide zijden deden zich
nog fraaie kansen voor, met als climax een penalty voor de
Zwaluwen na een charge van Rob Overweg. Gelukkig voor ons
echter verdween de bal langs de buitenkant van de doelpaal.
De overwinning bleef zo in de Meer.
In de uitwedstrijd tegen JOS 2 moesten we een 21 nederlaag
accepteren. JOS nam de leiding door een strafschop, die de
scheidsrechter om mysterieuze reden had toegekend. Weliswaar
kregen we nog een paar kansjes om de score gelijk te trekken,
maar ons spel was niet verrassend genoeg om succes te hebben.
Gezien ook de achterstand vonden tijdens de rust enkele omzet
tingen plaats en inderdaad kwamen we wat meer in de aanval,
maar het schieten op het juiste moment ontbrak ten enenmale.
JOS nam zelfs verder afstand, toen onze doelman een ver hard
schot niet onder controle kon krijgen. De centrumspits was
attent genoeg om de rebound in dank te verzilveren. Niet lang
hierna wist Rob Overweg de achterstand tot 21 terug te bren
gen en er waren zelfs nog wel mogelijkheden geweest om langszij
te komen, maar de voetbal-intelligentie was deze middag finaal
zoek.
Een goed gemotiveerd Ajax met aanvoerder Max Vischschoon
maker als spelbepalende man, creëerde zich in de uitwedstrijd
tegen Holland 2 diverse kansen na evenzovele goede aanvallen.
Op links was Harrol Lai voortdurend gevaarlijk en hij was het
dan ook die 01 scoorde. Na zich goed van enige tegenstanders
te hebben ontdaan, schoot hij de bal hard en laag in de touwen.
Vervolgens was het de beurt aan Wil Thiel om gevaarlijk te wor
den, maar helaas misten zijn kopballen net de juiste richting.
Intussen werden de weinige Holland-aanvallen goed opgevangen
door onze defensie. Mede door de wind en het slechte weer
kwamen we na de hervatting wat meer onder druk, maar echt
moeilijk kregen we het niet. Zelfs scoorden wij nog een tweede
goal, toen een goede aanval over rechts door Ben van der Vegte
koppend in de touwen werd gewerkt. Op advies van de overigens
goed vlaggende clubgrensrechter echter werd dit doelpunt ten
onrechte afgekeurd, omdat de bal reeds de doellijn zou hebben
overschreden alvorens hij werd voorgegeven. Daarom bleef het
01, een volkomen verdiende Ajax-overwinning.
In een veel te harde wedstrijd tegen TOG 2 bleef Ajax de Kruis-
laanbewoners met 30 de baas. Ondanks de grotere fysieke
kracht kwam Ajax 't meest aan aanvallen toe, omdat de ploeg
erg bewegelijk was. Vooral met Harrol Lai (pas getrouwd; vanaf
deze plaats ook nog veel geluk toegewenst) had de verdediging
van TOG het heel erg moeilijk. Herhaaldelijk was hij zijn directe
tegenstander te snel af en met de meest nare overtredingen
probeerde men hem af te stoppen, doch even vóór rust had hij
echter toch succes (10). Na de thee een steeds beter spelend
Ajax en een steeds meer naar onoirbare middelen grijpend TOG.
De scheidsrechter hield de touwtjes echter goed strak en daar
door liepen de gasten steeds meer tegen zichzelf te voetballen
dan tegen Ajax. Adri Smits besliste in feite dit duel door na
6
