VAN DE VOORZITTER
Hoewel redacteur Middendorp in zijn
Kroniek reeds de nodige woorden aan de
heer Caransa heeft gewijd, met betrekking
tot diens ontvoering, wil ik, als persoonlijk
vriend van Maurits, hier ook nog gewag
maken van de grote vreugde bij zijn behou
den terugkeer. Ik heb ook daarom erg met
hem medegeleefd, omdat, slechts enkele
uren vóór zijn ontvoering, ik nog een tele
foongesprek met hem had aangaande de
Ledenraad, als lid waarvan hij kortelings
was gekozen.
Maurits, ik dacht dat het toch een mooie
gedachte voor je is, te weten dat zovele
Ajax-vrienden tijdens je noodgedwongen
gevangenschap in gedachten bij je waren.
Dan wil ik ook nog enkele woorden be
steden aan het vertrek van Wim Suurbier,
de l'enfant terrible, de man die het ons op
het bestuurlijke vlak vaak niet gemakkelijk
heeft gemaakt. Maar en dit moet ge
zegd worden ook in geval van een ge
schil, was dit aan zijn spel nooit of te
nimmer te merken.
Ik heb met Wim persoonlijk al zou men
dit niet denken een goede verstand
houding gehad en mét mijn mede-bestuurs
leden ben ik blij dat hij, in de avond van
zijn voetballoopbaan, nog zo goed is weg
gekomen. Ik wens hem van harte nog veel
succes toe!
Wat onze resultaten in het toernooi om
de Europa Cup I betreft, ondanks dat we
niet zó'n geweldig elftal hebben, zijn we
toch maar weer doorgedrongen tot ,,de
laatste acht" van de beste Europese
clubs. Ik geef toe, dat onze basis op dit
moment smal is, maar mét de technische
leiding en daarnaast zo nodig overleg met
onze Technische Advies-Commissie, zal
BIJ DE FOTO'S
Europa Cup I - AjaxLevski Sparta 21
Boven: Lerby plaatst de openingstreffer
Onder: Ruud Geels scoort de tweede Ajax-goal
het bestuur trachten die basis zo spoedig
mogelijk te verbreden. De ondervinding
heeft echter daarbij wel geleerd dat we
zulks niet overhaast moeten doen.
Meerderen uwer hebben ongetwijfeld reeds
uit de Pers het een en ander vernomen
aangaande een belangrijke vergadering
die, door het Engelse dagblad „Daily Ex
press" uitgeschreven, op woensdag 9 no
vember jl. in Londen werd gehouden.
Daar waren vele prominenten uit de En
gelse- en Schotse voetbalwereld aanwezig:
de voorzitter en secretaris van de Britse
voetbalbond, verschillende presidenten,
o.a. van Arsenal, Chelsea, Liverpool, Cel
tic, Glasgow Rangers e.a., natuurlijk Matt
Busby en last but not least: Hans Banger-
ter, de secretaris-generaal van de Euro
pese Voetbalunie.
Ook uw voorzitter genoot de eer tot de
aanwezigen te mogen behoren, tezamen
met de heer Ton van Dalen (FC Twente).
Andermaal voor een dergelijke belangrijke
bijeenkomst géén uitnodiging aan de
KNVB
Wat primair op deze vergadering tot uit
drukking kwam was, dat het in Albion
helemaal niet goed gaat met „King Soc
cer": rode cijfers bij vele clubs slechte
resultaten op het internationale vlak. Men
had nu een eigenlijk oud paard van zolder
gehaald, met name het plan voor een Euro
pese competitie. In dit verband kwam het
voorstel ter tafel om het huidige systeem
bij de Europa Cup I en II wedstrijden, als
mede die bij de UEFA-Cup, te wijzigen in
een zgn. poule-vorm (b.v. zes clubs per
poule), waardoor in ieder geval vijf thuis
wedstrijden worden gespeeld, met de te
verwachten voordelen ten aanzien van pu
blieke belangstelling resp. financiën.
Tijdens de discussies die hierop volgden,
kwam men in de eerste plaats tot de con
clusie dat het voorstel slechts betrekking
kan hebben op de deelnemers aan de
wedstrijden om de Europa Cup I en II,
omdat daar minder clubs bij betrokken
worden dan bij de ontmoetingen om de
UEFA-Cup. Verdere bezwaren waren o.a.,
dat een club, die twee of drie keer ver
loren heeft, weinig of geen belangstellen
den meer trekt én de greep van de
televisie op die meerdere internationale
wedstrijden, de televisie die juist in tegen
over gestelde richting werkt wat betreft
de wens: meer publiek naar de velden. En
zo was er meer
Er was overigens nog een belangrijke er
varing tijdens deze vergadering. De En
gelsen, die zich vroeger min of meer van
het voetbal op het Europese vasteland
hadden afgewend, zijn mede gezien
hun povere resultaten van de laatste jaren,
zowel op Europees- als op wereld-niveau
(het zou mij niet verbazen als ze deze
keer de WK weer niet halen), wél tot de
conclusie gekomen (eindelijk?) dat zij dat
Europese voetbal hard, héél hard nodig
hebben, om daarvan iets anders te leren
dan „rennen, hoog voor de goal en dan
maar zien".
Over die dalende „grootheid" van Al
bion's voetbal werd in de Pers terecht
opgemerkt dat b.v. vroeger als „sparring
partners" voor het Nederlands Elftal altijd
een tweede-divisie-club werd aangezocht,
omdat een ploeg uit de eerste divisie véél
te sterk voor ons was. Dat is lang ge
leden Zoals ook een Engelse trainer
niet meer hét ideaal is
Ik kan u tenslotte nog verklaren, dat de
gastheren tijdens hun ontvangst duidelijk
verzochten hun voorstellen in ieder geval
niet zonder meer onder het tapijt te schui
ven, maar hen te steunen, opdat, zoals
werd gezegd: men in de gelegenheid zou
worden gesteld, zich het niveau van het
Europese vasteland eigen te maken.
De heer Bangerter ziet een verwezen
lijking van de Engelse wens niet direct tot
de mogelijkheden behoren; daarvoor zijn
de consequenties nog moeilijk te overzien.
En dat was ik met hem eens. Dat het door
de Engelsen naar voren gebrachte mis
schien over een jaar of vijf a zes wél wer
kelijkheid wordt„De zaak zal," aldus
de heer Bangerter, „in ieder geval grondig
worden bestudeerd."
Jaap van Praag
5
