BELKR
BIESHAAR
ESHAAR
Ssserjefabriek,
Carrdssetiefabriek
ConstructieWei4^plaats^____
Automobiel spuit en moÏÏëlïnri
ïrwlchttflgl
informeer wanneer hij niet speelt en ik weet dat hij daar wel op
rekent. Zó hard ben ik dan ook weer niet, want er zijn natuurlijk
grenzen. Grenzen, die van geval tot geval verschillend liggen en
ook niet concreet zijn aan te geven. In het profvoetbal gaat
het bij de opstelling bekendmaken vaak anders: op het bord
verschijnen de nummers en/of namen en als iemand er niet bij
is en hij vraagt waarom, zei vroeger Michels bijvoorbeeld wel
eens: 'Dan zal je vorige week wel slecht gespeeld hebben.' Kijk,
dat kan je tegen mijn jonge spelers niet maken. Een sterke
mentaliteit is evenwel een vereiste. Leuk is bijvoorbeeld dat
Peter Jager onlangs z'n debuut in het eerste elftal maakte. Nou,
als er één speler geweest is die door een enorme sterke mentali
teit de top heeft bereikt, dan is hij het wel.
Iets nieuws in onze begeleiding is de instelling van een groep
mensen, bestaande uit vier hoofden van school, die de jongens
bij hun studie kunnen volgen. Want ik zei al: studie staat nummer
één; een combinatie van studie en topsport is echter mogelijk.
Deze commissie is dit seizoen voor het eerst aan het werk om
jongens met studieproblemen bij te staan. Dit allemaal met als
doel talentvolle voetballers niet onnodig te laten afvallen voor
de topsport.
Een positieve uitwerking op de jongens heeft ook de belangstel
ling van de trainers Ivic en Haarms. Reeds verschillende keren
stonden beide heren 's morgens om tien uur langs de lijn. Nu
kun je zeggen dat zoiets normaal moet zijn, maar in het verleden
is dat wel anders geweest. Ik heb in de loop der jaren met nogal
wat verschillende mensen samengewerkt; eerst Michels, daarna
Kovacs, Knobel, Kraay, weer Michels en nu Ivic. Over elke
periode is veel te vertellen. Maar ik geloof dat het huidige
systeem, t.w. voor elke groep een speciale trainer, erg goed
gekozen is. Vroeger had je dan het één, dan weer een ander
elftal. Daardoor kon er nooit de zo broodnodige binding ontstaan
tussen spelers en trainers. Nu wel, en eigenlijk zou het mogelijk
moeten zijn de groep die b.v. ik nu heb, ook in hun A-juniores-
periode verder te blijven volgen. Praktisch is dit niet uitvoerbaar,
maar persoonlijk zou ik dat toch wel graag willen. Per sé niet om
de A-jeugd te mogen trainen, maar eenvoudig om je huidige
groep jongens in hun ontwikkeling te blijven volgen.
Natuurlijk heeft iedere trainer een bepaalde voorkeur ten aanzien
van het type speler. M.i. is dat afhankelijk van wat voor type
voetballer de trainer zelf vroeger geweest is. Ik heb het altijd
moeten hebben van hard werken. Mijn techniek was beperkt.
Maar door grote inzet kon ik dat aardig compenseren. Nu is een
elftal van alleen maar harde werkers niet goed en een team met
elf technisch begaafde spelers ook niet. Het moet eigenlijk van
alle soorten wat zijn. Het is de taak van een trainer om een zeker
evenwicht te brengen in het elftal. Techniek combineren met
harde werkers. Tijdens trainingen moet dat evenwicht, die balans
gevonden worden en uitgeprobeerd. Het is daarom zo belangrijk
dat de trainingen frequent bezocht worden. Om een en ander te
stimuleren moet een trainer zorgen voor een dusdanige oefenstof
dat de jongens graag naar de training gaan. En ik moet zeggen
dat zulks op dit moment aardig het geval is. Ajax stelt uiteraard
trainingseisen.
Wanneer een jongen niet kan trainen, moet hij dat vooraf laten
weten, met opgaaf van reden. Studie is een beiangrijk punt en
natuurlijk acceptabel. Ja, op dat punt moet ik nu eenmaal streng
zijn; wij eisen van onze spelers het maximale. De club stelt daar
ook wel wat tegenover: betaalde trainers, masseur, medische
staf, studiecommissie etc., allemaal mensen die constant ter be
schikking zijn en waarvan volop gebruik kan worden gemaakt.
Een club doet dat niet wanneer niet uitdrukkelijk de top van het
voetbal wordt nagestreefd. Het zal ook zonder meer waar zijn,
dat het bij Ajax voor de jeugd soms minder gezellig is dan bij
andere verenigingen. Maar ik zei al eerder: Ajax is geen gezellig
heidsvereniging, maar een voetbalschool waar hard gewerkt
wordt aan de ontwikkeling van nieuw jeugdig talent.
Ik zie de toekomst voor Ajax zeer optimistisch tegemoet. Ook
ben ik de mening toegedaan dat wij met ons huidige opbouw
systeem op de goede weg zijn. Men moet geduld opbrengen en
momenteel zien te roeien met de riemen die we hebben. Maar
laat men bedenken dat achter de schermen hard gewerkt wordt
aan de opbouw van nieuwe jeugdige talenten, die door de respec
tievelijke trainers naar de top moeten worden gebracht, waarbij
het een illusie is te denken dat plotseling grote aantallen deze
top zullen bereiken.
Het is jammer, dat destijds de betaalde jeugd (KNVB-juniores)
werd afgeschaft. M.i. is dat de grootste fout geweest die men in
het verleden heeft kunnen maken. Want wat krijg je nu? Allerlei
wedstrijden van onze A-selectie tegen onbekende en oninteres
sante tegenstanders, waar nauwelijks tegenstand van te ver
wachten is, waarbij Ajax met grote cijfers wint, zelden of nooit
verliest en dus niets leert. Het zou veel beter zijn wanneer
A-selecties van bijvoorbeeld Feyenoord, PSV, FC Den Haag e.d.
tegenstanders van onze jongens zouden zijn. Daar is wat van te
verwachten, daar leren de spelers iets wat hun ontwikkeling
zeker ten goede komt. Nu klagen ze over de nauwelijks aan
wezige tegenstand. Onbegrijpelijk dat men een dergelijke beslis
sing toen heeft durven nemen. Maar goed, het is nu eenmaal zo.
Ik geloof dat je jonge spelers niet zo moet vol pompen met
opdrachten. Uiteraard wordt er volgens een schema gespeeld,
maar spelers die initiatief durven nemen om b.v. een man te
passeren, moet je die ruimte geven. Waar zie je dat nog tegen
woordig? Lange dribbels, een paar mannetjes 'nemen' en dan
een strakke voorzet of een schot op het doel. Wanneer iemand
dat kan, moet je het niet tegenhouden of afzwakken, omdat
het niet zou passen in het te spelen systeem. De B-selectie
speelt altijd: 4-3-3, met het accent op de aanval, via opkomende
middenvelders. Wanneer ik iemand initiatief zie nemen om
een scoringskans te creëren door het passeren van een paar
mensen of ik zie een prachtige goal geboren worden, dan
doet mij dat wat. Ik ben emotioneel genoeg om dat te kun
nen waarderen. Wanneer je als trainer dat niet meer kunt en
alles maar koel en zakelijk benadert, ben je m.i. op de verkeerde
weg. Die genoegdoening, dat voldaan-zijn na een gewonnen wed
strijd, die emoties, dat avontuur dat je iedere week weer tege
moet gaat, dat onzekere, die spanning en al die andere dingen
houden een trainer en in ieder geval mij op de been om al het
werk met een dusdanige overgave te doen als nu. Ik zou het,
waarachtig, niet meer kunnen missen
Tijn Middendorp
x-diploma 10% korting
RIJKSSTRAATWEG 84
DUIVENDRECHT
TELEFOON 020- 991625-9
