Bob Haarms:
„Er zijn nog maar zo weinig
stemmen opgegaan om de huidige
situatie in ons voetbal
ónder het oog te zien..."
of hoe deze woorden in de sport ook worden bedoeld, sterk
voorstaat.
„De techniek Ja, vanzelfsprekend is die primair. Daar moet
je vanuit gaan. Die IS er anders kom je niet in Ajax. Nu is
dat misschien voor een pupil wel een groot woord: techniek, maar
de beoordeling bij het aannemen is wel gebaseerd op: daar zit
wat in die kan voetballen dat kan wat worden bij dit
alles de blik omhoog gericht: TOP VOETBAL!
OF dat voor dat spelertje (die speler) ooit werkelijkheid wordt?
Tja, zoiets valt moeilijk vast te stellen. IEDEREEN heeft ten aan
zien van bepaalde prestaties zijn „plafond". De allerhoogste top
is er alleen voor de meest begaafden, die hun uitzonderlijke
kwaliteit natuurlijk wél vergezeld moeten laten gaan van: inzet,
wilskracht, waarmede ik maar zeggen wil, dat met techniek
alléén je er niet komt. Zoals het ook is, dat mindere technische
„klasse", maar met wel een goede mentaliteit c.q. karakter, heel
ver kan komen
In ieder geval komen spelers die tot de Ajax-gelederen zijn toe
gelaten, wel spoedig tot de ontdekking dat o.m. de training heel
Enige tijd geleden had ik een vraaggesprek met trainer BOB
HAARMS. Dit gebeurde voornamelijk, omdat, zoals hij zei:
„er niet alleen behoefte aan had zich eens uit te spreken over de
verschillende aspecten in het hedendaagse voetbal met als
achtergrond in het bijzonder de weg naar het betaalde voetbal
maar het ook een plicht te achten, zeker ten aanzien van onze
club Ajax, zijn zienswijze te geven over de zaken die klink-klaar
voor ons liggen".
Wel, zoals u waarschijnlijk reeds vermoedt, er werd een nogal
kritisch artikel geboren, dat als discussie-stuk zeer zeker als
bijzonder waardevol kon worden aangemerkt, doch dat op schrift
in deze vorm verkeerd kon worden begrepen en derhalve be
zwaarlijk in het clubblad kon worden gepubliceerd.
De tekst is in fotokopieën aan verschillende daarvoor in
aanmerking komende personen voorgelegd, behalve aan het be
stuur o.a. ook aan de leden van de Technische Advies-Commis
sie, Jeugdcommissie, Seniorescommissie e.a.
Ik kan mij wel de teleurstelling van BOB voorstellen, dat er
met name weinig of geen reactie is geweest. Want nog
maals de inhoud van het stuk gaf m.i. voldoende aanleiding in
ieder geval daarover eens van gedachten te wisselen.
Nadat de redactie van „Ajax-Nieuws" de zaak wat had laten
bezinken, is deze nu weer te voorschijn gehaald en werd, in over
leg met trainer HAARMS, het door hem gesproken woord in een
wat andere vorm gegoten. Inmiddels verschenen in het club-
orgaan van de Philips-mensen te Eindhoven: „De PSV-er", ach
tereenvolgens een drietal artikelen onder resp. het opschrift:
„Ouderavond was succes", „Regelmatig leven is zeer belangrijk
voor sportman en „Wie de jeugd heeft waarin veel is terug
te vinden van hetgeen BOB HAARMS betoogt.
Het mag als bekend worden verondersteld, dat trainer HAARMS
iemand is, die CONDITIE, MENTALITEIT, KARAKTER, INZET
6
wat zwaarder en intensiever is dan die in de oude omgeving was.
Dat teh aanzien van de aspiratie: doordringen naar de top, naar
de selecties, het wel nodig is tot de bodem van je „kunnen" te
gaan en dit „kunnen" door training, verbetering van de techniek,
wilskracht en opoffering steeds verder op te voeren.
Welnu, ik moet zeggen, dat in het algemeen, vanaf de hoogste
Jeugdelftallen (C-teams) tot en met de Pupillen er minder
dan vroeger, minder dan zo'n drie a vier jaar geleden jong
talent aanwezig is met vooral karakter en mentaliteit. Gelukkig,
er is hier en daar nog wel' een (positieve-) uitzondering, maar
in het algemeen zie ik het voor de toekomst van ons betaalde
voetbal somber in. Wie WIL nog alles geven voor zijn sport, wie
WIL, hoe dan ook, dat eerste elftal bereiken, wie WIL zich op
offeringen getroosten door een keiharde training, sobere levens
wijze, gezonde voeding en wat onze allerjeugdigsten be
treft hoeveel ouders zijn er, die daarbij ten aanzien van hun
zoon stimulerend willen optreden?
Karakter, mentaliteit! Ik vind het soms werkelijk om te huilen.
Ik spreek uiteraard niet (alléén) over Ajax hoewel ik onze
club in deze situatie niet uitsluit. Hetgeen me juist zo bezorgd
maakt.
Hoe het komt dat zo weinigen ernaar willen streven straks in de
top de opengevallen plaatsen volwaardig te kunnen innemen?
Ten eerste: de levenswijze (laat naar bed, roken, drinken, uit
gaan enz. enz.). Voorts weinig of geen zorg voor een goede
(gezonde) voeding, wat toch zeer belangrijk is; ik wijt daaraan
vaak die futloze, zonder enige energie spelende figuren. En ik
begrijp dat niet. Juist NU is het gemakkelijker die TOP te
bereiken dan enige jaren geleden tijdens de periode van Cruijff,
Swart, Keizer, Neeskens e.a. Het tóen aanwezige talent was
ijveriger, gretiger voor het allerhoogste voetbal, meer bezeten
van voetbal dan dat van nu, maar had minder kans!
