enige regelmaat in het oog te worden gehouden. Niet of nauwe
lijks ontbijten is voor niemand goed, maar zeker niet voor een
sportman. Het maaltijdenritme moet wel iets worden veranderd
vlak voor een training of wedstrijd. Vlak voor een sportieve pres
tatie eten is slecht en weinig bevorderlijk voor de spierwerking.
Als men 's avonds moet trainen, doet men er het beste aan thuis
komend van het werk een kopje thee te nemen met een sneetje
brood of cake en pas na de training, als men lekker gedouched
heeft en wat uitgerust is, te eten. Voor een wedstrijd geldt na
tuurlijk hetzelfde. En dan nog één algemene opmerking: eet nooit
zo dat je zwaarder wordt; houd dus goed je gewicht in de
gaten."
Roken en drinken
Hoe slecht is roken? ,,Heel slecht, voor iedereen, maar zeker
voor een sportman," zegt de heer Van Schijndel. Wie rookt laat
de bloedvaatjes in zijn longen dicht trekken. Daarmede wordt
dan het zuurstoftransport bemoeilijkt. En een goede conditie is
eigenlijk weinig meer dan 'n voortdurend goed zuurstoftransport.
Drank en rookwaar moeten voor jeugdspelers taboe zijn."
Gezond eten Ja, ik herhaal het: vlak de belangrijkheid hier
van ten aanzien van topprestaties niet uit. De nodige rust (bijtijds
naar bed en zéker één of twee dagen vóór de wedstrijd), niet
drinken en ZEKER NIET ROKEN het zijn wat de LEVENS
WIJZE betreft DE eisen die mede vervuld moeten worden voor
die hoogste trede op de ladder
Ik heb daarbij ten aanzien van karakter-ontwikkeling wel eens de
formulering gehoord: ,,Van je vak als voetballer bezeten zijn, er
over praten, er over discussiëren, er helemaal voor leven, vechten
voor de overwinning, inzet, lachen, pijn lijden je moet als het
ware door een muur heen
Ja, daar sta ik achter.
In verband met het bovenstaande wil ik een voorbeeld aanhalen,
dat me lang zal bijblijven.
Het gaat hier om Johan Neeskens nog bij ons spelend, want
het gebeurde enige jaren geleden, toen we voor de Europa Cup
naar Bayern München moesten. Juist ja, die wedstrijd, bij welke
gelegenheid Cruijff niet meeging
,,Nees" was zwaar geblesseerd, maar wilde toch mee. Met zijn
voetbalspullen! Man, als je dat gezien had: hij kon zich nauwe
lijks voortbewegen. We hebben hem het vliegtuig in moeten
dragen. Dat was 's maandags. Dinsdags zegt hij mij: ,,Bob, we
8
gaan het proberen." Ik antwoordde hem: ,,Je bent stapelgek!"
Maar hij bleef er bij GAAN! Hij wilde zijn elftal niet in de
steek laten. Enfin, spullen aan en daar gingen wij. Eerst heel
langzaam lopen hij stierf van de pijn maar ging door!
Toen dribbelen langzaam snellerhij ging door die
muur, die zojuist werd aangehaald.
Terug naar de plaats waar we begonnen waren en waar dr. Rolink
wachtte, zegt Johan tegen hem: ,,lk speel morgen." Ongelooflijk.
Ik weet nog wel dat we beiden (dr. Rolink en ik) ontdaan waren.
Nu is ,,Nees" inderdaad wel een uitzonderlijke figuur, die boven
dien lichamelijk van een zeer hechte constructie is maar er
moet toch wel karakter, wilskracht bij komen!
Als tegenstelling tot het bovenstaande zou ik je de persoon:
Gerard van der Lem kunnen noemen, toen die zo omstreeks
zijn 18-jarige leeftijd in de Ajax-gelederen toefde. Een talent?
En ofmaar hij verrekte het, platweg gezegd, om voor zijn
voetbal te leven, zich voor 100% in te zetten. Ik heb hem wegge
stuurd. Naderhand is hij zo sportief geweest te zeggen: „Haarms
had toch gelijk." Hij is intussen wel veranderd en, zoals bekend,
momenteel een uitstekende rechter-spits bij Roda JC.
Tijn, ik zou zo nog wel een tijdje kunnen doorgaan. Je weet, ik
ben Ajacied, ik kan gewoon niet buiten die club. Daarom ook, dat
ik mij in de eerste plaats zorgen maak voor haar verdere ont
wikkeling.
Wie de jeugd heeft, heeft de toekomstJa, als er ooit een
voetbalclub geweest is die dat bewaarheid heeft, was dat AJAX
wel.
Je vader heeft eens geschreven in het Jubileumboek bij het
75-jarig bestaan, dat Ajax met zijn „eigen teelt" steeds de
sterkste elftallen heeft voortgebracht.
Dat is ook zo!
En nu er IS talent. We zeggen wel eens: „We barsten van
talent." Maar om het eruit te halen of het WIL DOOR
BREKEN
Er wordt, als eerder gezegd, sinds enige tijd aan de begeleiding
onzerzijds meer aandacht gegeven dan voorheen, maar uiteinde
lijk ZAL DE SPELER ZELF HET KARAKTER MOETEN TONEN,
ZAL HIJ ER ALLES VOOR OVER MOETEN HEBBEN! Nogmaals!
Het is laat ik dat aan het slot niet vergeten een groot plus
punt in onze hoofdtrainer Ivic iemand te hebben met een grote
belangstelling voor de jeugd. Dat kan ik persoonlijk dagelijks
ervaren. Het blijkt ook uit de kansen, die hij enige jongeren regel
matig geeft. Het schept het vertrouwen dat onder zijn bekwame
leiding en vooral (daar ben ik weer!) enorme inzet en enthou
siasme bij zowel de training als de wedstrijden, heel wat bereikt
kan worden. Maar dan moeten we er ook allemaal achter staan.
Ja, de heer Ivic heeft ook een moeilijke tijd doorgemaakt. Dat
mag hier wel eens gezegd worden. Wij allemaal eigenlijk, ook de
spelers. En ik kom hiermede ten laatste dan nog even op het
terrein van onze A-selectie, nu eenmaal het belangrijkste „spe
lend" onderdeel van de club. De vele trainerswijzigingen van de
laatste jaren hadden hun m.i. niet bepaald gunstige sporen ach
tergelaten. Iedere trainer (na Michels achtereenvolgens Kovacs,
gelaten. Iedere trainer (na Michels achtereenvolgens Kovacs,
Knobel, Kraay en weer Michels) heeft zijn eigen manier van wer
ken en daar moeten de spelers zich dan maar bij aanpassen. En
als er dan nog enkele prominenten verdwijnen logisch dat de
stabiliteit dan zo langzamerhand zoekraakt in het elftal.
Of we kampioen worden Als onze ploeg in de laatste wed
strijden de nodige concentratie weet op te brengen, zich niet aan
onderschatting te buiten gaat, karakter toont, wel, ik dacht dat
we dan een goede kans maken. Maar laten we wel met beide
benen op de grond blijven staan. Nu en altijd."
Als ik afscheid neem van Bob, is het mij duidelijk dat het geen
eenvoudige zaak zal worden, de woordenstroom van de Ajax-
trainer enigszins redelijk op papier te zetten.
Ik hoop hierin toch geslaagd te zijn.
Tijn Middendorp
