(10), Arie van Eyden, die een toegestane strafschop wegens
hands benutte, nadat John van Helvert goed was doorgebroken
(20) en Wim Stuut, die na enkele goede acties eindelijk zelf
eens succes had (30). Daarna was het laatste woord aan
JOS, dat één van de weinige defensiefouten resoluut afstrafte
(3—1).
De uitwedstrijd tegen Zeeburgia 2 werd een 32 nederlaag.
Vóór de thee namen de withemden met 10 de leiding, een
overigens zeer dubieus doelpunt, waaraan Teun Bogaard ook nog
een waarschuwing overhield, omdat hij verhaal ging halen bij de
scheidsrechter, hetgeen door deze laatste weer verkeerd werd
geïnterpreteerd. Bij Ajax liep het spel allemaal over veel té veel
schijven, waardoor de verrassing uitbleef. In de tweede helft
snee niet zoals we dat graag zouden willen. Met name de dek
king op het middenveld is vaak minder perfect. Hopelijk kunnen
we daar (die dekking) in de komende wedstrijden wat meer het
accent op leggen. De wedstrijd zelf werd een dikverdiende, zij
het uiterst bescheiden 10 overwinning. Doelpunt-maker was
Frans Grootenboer, die een voorzet van Max Vischschoonmaker
koppend afrondde. Martin Grootenboer had tussen de palen in
feite een vrije dag.
Ajax 6 speelde tegen WMS 3 op een door de vorst nauwelijks
bespeelbaar terrein een spannende wedstrijd, die uiteindelijk
een 21 overwinning opleverde. Tot de rust was het een gelijk
opgaande strijd, waarin Ajax zich toch wel de beste kansen wist
te scheppen. Na de hervatting keken we na enige tijd, ietwat
SPELMOMENT UIT AJAX 4—NFC 2
trokken de fysiek sterkere gastheren het initiatief naar zich toe
en slecht verdedigen van onze defensie leidde al snel tot 20.
Willem Thiel wist de achterstand terug te brengen tot 21,
maar toen de verdediging daarna voor vermeend buitenspel
bleef staan en Zeeburgia scoorde, was de marge ineens weer
twee goals. Een fel doorzettende John van Helvert bracht de
stand nog wel terug tot 32 en werd daarna nog een treffer
van ons afgekeurd, maar de zege bleef ditmaal aan de Kruislaan.
Ajax 5 kwam slechts één maal binnen de lijnen tegen het altijd
lastige Diemen 3. Het is een verdienste, dat na zo'n lange „stop"
geen fout werd gemaakt, ook al was het vertoonde spel in door-
tegen de verhouding in, tegen een achterstand aan, toen WMS
een goed opgezette uitval kon afmaken. Nadat Nico van Vliet
was gewisseld tegen „good old" Appie Post, kreeg ons midden
veld wat meer stuwkracht en kon Rob Lissauer de stand gelijk
trekken. We bleven WMS onder druk houden en Theo van Haar
lem wist tien minuten voor tijd de doelman te verschalken en
daarmee koploper WMS met 21 te verslaan, hetgeen ieder
met een voldaan gevoei onder de douche deed verdwijnen.
De wedstrijd tegen Sporting Zuid 5 zal ons nog wel een poosje
in de herïnneirng blijven. Een goede start bracht ons al snel
enige kansen, die net niet werden benut, resp. door flinke
charges van de tegenpartij werden afgebroken. Toch werd onze
7
