Internationale
collectie
modebrillen
Oogmeting
bij Ajax laat ik zeggen dat de helft goed was, ja die
andere met dat ongeluk was niet zo best."
We vragen: „Had je het voornemen ooit profspeler te worden?"
HANS: „Ja zeker! Kijk, ik had altijd al het plan iets in de sport
te bereiken. Sportleraar of fysiotherapeut daar bereidde ik
mij ook op voor. Ja, ik móest de sport in. Op school werden er
ieder jaar wedstrijden georganiseerd, met verschillende sport
onderdelen. Daaraan mochten alle leerlingen deelnemen. Elk jaar
werd ik no. 1. Daar heb ik nog mooie prijzen van op mijn slaap
kamer. Zo rijpte het plan vooral toen ik bij Ajax kwam
om beroepsvoetballer te worden.
Tijdens mijn tijd in de Bl-juniöres heb ik ook al mogen mee-
trainen met de A1-selectie en toen ik eens een keer reserve stond
bij de Juniores A2, mocht ik van mijnheer v. d. Wal de laatste
twintig minuten meedoen. Nou, dat ging lekker het stond
nog 11 een paar voorzetjes 21, 31 en toen was
het gebeurd We maakten er uiteindelijk 51 van. Ook heb
ik met de A2 nog eens tegen Blauw-Wit gespeeld.
Voor dit seizoen had ik een brief gekregen, dat ik was ingedeeld
bij de Juniores Al-selectie. Geweldig, wat was ik daar trots
op ja, een grote verrassing je leefde zo naar het tijdstip
toe, waarop de training weer begon Maar ja, toen kwam dit
ongeluk.
Op een maandagavond, 28 juni jf. Het was prachtig weer
warm ik had de gehele dag aan het strand gezeten ging
met een paar vrienden nog wat fietsen in de omgeving van het
Jagerspad in Zaandam, gelegen aan een groot water.
Na die enorme warmte van overdag werd het wat aangenamer
we zagen wat mensen zwemmen, maar aangezien ik geen hand
doek bij mij had alleen kort broekje aan zei ik: Ik ga maar
niet. Toen mocht ik van een jongen een handdoek lenen. Ik keek
nog zo in het water nam een aanloop en BAMI het was
meteen raak! Het bleek dat er ónder water allemaal puin was
gestort grote stenen en daar was ik óp gedoken. Nauwelijks
vijf meter verder was er niets aan de hand, werd er gewoon
gezwommen, maar ik had juist de verkeerde plaats gekozen. Een
situatie waar niemand op rekent in een seconde is het ge
beurd. Natuurlijk naar het ziekenhuis, maar in Zaandam konden
ze mij voor dit geval niet opnemen. Toen rechtstreeks naar het
Wifhe(lmina Gasthuis in Amsterdam waar ik onmiddellijk werd
geopereerd."
Vraag: „Wat voor operatie betrof het je rug of zo
HANS: mijn keel, neen mijn nekwervel. Ik had een hoge-
laesie (totale dwarslaesie), ook een ernstige longontsteking,
moest aan een ademhalingsapparaat liggen, zo'n week of drie a
viertoen wilden ze me daar vanaf hebben, moest ik dus zelf
ademen, wat erg moeilijk ging. Ik kon nauwelijks of niet pra
ten had een hele grote hoofdwond die een absces werd; dat
kon er ook nog wel bij. Ja, toen is het wel het ergste geweest
wat ik heb moeten doormaken. Van het grote ademhalingsappa
raat ging ik naar een kleiner, wat ook iets verschrikkelijks was.
Daarna bleek dat er een knik in mijn slokdarm zat, waardoor ik
niet kon slikken. De doktoren dachten eerst dat dit een irritatie
was, veroorzaakt door het ademhalingsapparaat, maar het bleek
het botje te zijn (nekwervel-operatie - MM) dat in mijn slokdarm
drukte. Bovendien was het oorspronkelijk ingezette botje te
zacht gebleken (dat was uit mijn heup gehaald). Toen moest ik
weer geopereerd worden om een ander botje uit mijn scheen
been er in te zetten. Dat was véél beter, maar het betekende
wel, dat ik in het geheel geen draaibewegingen met mijn hoofd
mocht maken. Daartoe kreeg ik een soort metalen beugel onder
mijn kin, een zgn. duivelskraag maar dat was verschrikkelijk,
dat deed zo enorm veel pijn en benauwd en zwaar
Mijn moeder is toen eens met de doktoren gaan praten. Het
gevolg was dat ik wat anders kreeg: een gipskraag, ook wel
geen lolletje maar toch veel beter."
(„Ja, zoveel beter," aldus mevrouw Kok, „dat, toen we de vol
gende dag kwamen, Hans lag te fluiten
HANS verder: „En toen al die narigheid wat minder werd, het
geheel wat redelijker te dragen, ben ik van het WG naar dit
Revalidatie-lnstituut getransporteerd. Hier heb ik, wat spier
beweging betreft, al enorm veel teruggekregen. Er kan natuurlijk
nog veel meer bij maar ik ben al een heel eind op weg
Op onze opmerking dat we tenminste al wat beweging hebben
ontdekt, antwoordt Hans: „Jazeker, dat is zo. Ik kan mijn handen
al wat bewegen, mijn vingers nog niet en ik zit al een paar
uur per dag in de stoel. Ik hoop op Sinterklaas het avondje thuis
te mogen doormaken. Ja, het RIM (Revalidatie-lnstituut Muider-
poort - MM) is geweldig en behoort tot de beste van de wereld.'
Wat de vooruitgang betreft, vernemen wij van Hans' ouders dat
hij alweer kans ziet met een speciaal aangepaste vork brood
naar zijn mond te brengen, dat hij zelf de rolstoel wil voort
bewegen, iedere mogelijkheid, hoe klein ook, aanpakt om verder
te komen En dan te weten, dat de doktoren van het zieken
huis destijds aan het ouderpaar Kok een verklaring gaven aan
gaande het verdere leven van hun zoon, die de tot nu toe (vijf
maanden na de fatale datum) bereikte resultaten voor onmoge
lijk hielden.
Terwijl Hans even stopt, vertelt vader Kok nog, dat hij eens in
de kantine was.En wie loop ik daar tegen het lijf de
heer Fischer. Die zegt: „Wat doe jij hier?" Ik: „Ik heb het
geluk dat mijn zoon in Ajax voetbalt Hoe ik de heer Fischer
ken? Die is vroeger trainer geweest bij ZVV en daar was ik.
toen ook bij. Ja, een leuke ontmoeting."
HANS, nog eens op Ajax terugkomend: „Wat ik allemaal heb
meegemaakt dat ene jaar dat ik bij Ajax geweest ben (wij: Je
bent nog steeds bij Ajax). Ja inderdaad, ik ben nog steeds bij
Ajax, maar wat voetballen betreft niet meer Ik had pech in
het begin last van mijn enkels, daar was ik doorheen gezakt,
wat een paar weken niet-spelen betekende. Ook had ik eens op
mijn voorhoofd een wond, waardoor ik eveneens enige tijd uit
de roulatie was Dat waren wat negatieve dingen maar
wat de positieve zaken aangaat: prachtig grandioos!
Ik denk b.v. nog aan dat etentje in het Amstel-Hotel, die deftige
toestand daar, oh, wat was dat schitterend, zoiets maak je maar
één maal mee Na afloop naar André van Duin, lopen door de
Kalverstraat nog even gegokt fantastisch. Daarna het
Contactlenzenadviseur
Ziekenfondsleverancier
Foto- en filmartikelen
le klas kleur- en zwart-wit
afwerking
JAVASTRAAT 117 - TELEFOON 350117
9
