vriendenkring en toen bleek dat zowel Ajax als Feyenoord alleen nog beschikten over een blauw tenue, was het feest compleet. Gelukkig wisten de Kuipbewoners toch nog iets wits te vinden en toen werd 't toch nog een voetbalwedstrijd. En wat voor één. Volgens velen langs de lijn de eigenlijke finale. Feyenoord nam de leiding uit een strafschop, maar Ajax had al snel een antwoord klaar. Een afstandsschot van Hans de Vos kon door de Rotter damse doelman niet voldoende worden verwerkt en Wim Stuut tikte de rebound in. Nog kort voor rust stuurde Rob Ombre met een dieptepass Arie van Eyden weg. Deze was eerder bij de bal dan de uitgelopen Feyenoord-doelman en scoorde beheerst 21. In de tweede helft wist Ajax Feyenoord verder van zich af te houden, al moest Kenneth Pont eenmaal razendsnel terugkomend de reeds gepasseerde Willem Knaap op de doellijn steun ver lenen. Overzicht der wedstrijden: Ajax—NEC 2—2 PSVAlemannia 0—0 AlemanniaAjax 2—3 NEC—PSV 1—3 AlemanniaNEC 3—1 Ajax—PSV 0—0 FC Uden—UDI '19 0—3 FeyenoordCray Wanderers 0—4 UDI '19Feyenoord 0—0 Cray WanderersFC Uden 2—1 Cray WanderersUDI '19 5—3 FeyenoordFC Uden 5—0 7e-8e plaats: FC Uden—NEC 0—10 5e-6e plaats: UDI '19Alemannia 3—1 3e-4e plaats: AjaxFeyenoord 2—1 1e-2e plaats: PSVCray Wanderers 1—3 PINKSTEREN 1976: VIER DAAGSE TRIP AJAX-SENIORES III NAAR ENGELAND Uit gegevens ons door Rob Been verstrekt, stelden wij het onder staande overzicht voor u samen. Na een voorspoedige vlucht met een DC-9 van de British Cale donian Airways landde ons gezelschap zaterdagmorgen reeds om plm. 9.00 uur op het vliegveld Gatwick bij Londen. Hier werden wij verwelkomd door de bekende oud-international- scheidsrechter mr. Norman Matthews, vertegenwoordiger van de Eurosportring in Londen. Gedurende ons verblijf in de Engelse hoofdstad zou deze mr. Matthews zich doen kennen als een enorme ambassadeur voor de Engelse gastvrijheid en voor Euro sportring in het bijzonder. Vanaf Gatwick vertrokken we per touringcar met een chauf feur die de eerste twee dagen te onzer beschikking stond naar het plaatsje Hungerford om een wedstrijd te spelen tegen de club van deze naam. Onderweg werd nog gestopt voor een ver frissing en om plm. 12.30 uur werd de gezamenlijke lunch ge bruikt in retaurant ,,The Three Swans" te Hungerford. De tegenstander Hungerford FC speelt qua sterkte op het niveau van Nederlandse amateur-hoofdklassers, met dien verstande dat ze hier worden betaald, omdat men uitkomt in een gesponsorde league, genaamd: The Rothmans Hellenic League. Omdat de meesten van ons het Engelse voetbal kennen, waren we erg attent op het eerste kwartier. En zoals verwacht kwamen de aanvalsgolven via de vleugels in grote regelmaat op ons doel af en ondanks alle voorzorgsmaatregelen kwamen de Engelsen, zij het ietwat fortuinlijk, met 10 aan de leiding. Langzamer hand kregen wij echter steeds meer greep op het spel en werd de bal vaak goed in de ploeg gehouden. Een uitstekende diepte pass van Rolf Grootenboer leidde de gelijkmaker in. George Dekeling werd op zijn weg naar het strafschopgebied gemangeld en Hans de Vos benutte de toegestane penalty feilloos (11). We kropen kort hierop wel door het oog van de naald, toen een Engelse voorzet bij de tweede paal keihard voorlangs het doel werd gekopt. Ook dit feit werd weer rechtgetrokken, toen een knal van Ronnie Oudendijk de paal achter de geslagen Engelse doelman teisterde. Henk de Jong bracht ons aan een voorsprong, door een terugkomend schot van George Dekeling tegen de paal in te tikken (12). Kort hiervoor had Henk in fraaie schiet positie een kans moeten laten liggen, omdat hij zijn schot geen kracht meer mee kon geven. Na de rust maakte Rolf Grootenboer er 13 van, toen hij op tijd werd bediend door Ronnie Oudendijk. Hiermee was de wed strijd in feite beslist en konden wij ons uitleven in prachtige combinaties op een uitstekende grasmat. Vooral Kenneth Pont toonde enige fraaie rushes, die beter lot verdiend hadden. Toch werd het scoren niet vergeten. Op „aangeven" van Teun Bogaard maakte alweer Henk de Jong via een minuscuul klein gaatje (Gerrit Fischer noemde het een muizegaatje) 14, en toen Jan Buskermolen na een prachtige dieptepass 15 dacht te scoren, werd hij door de Engelse doelman als een inktvis om strengeld. Het gevolg was, dat de bal weer op de stip werd gelegd en Hans de Vos opnieuw toonde daar geen moeite mee te hebben. Na het laatste fluitsignaal vormden de spelers van Hungerford, ovationeel applaudiserend, een erehaag voor ons team, dat op deze niet alledaagse manier het veld verliet. Het was een duide lijke beloning voor het vaak werkelijk goede spel. In het clubgebouw werden wij na afloop onthaald op een drankje en sandwiches en vervolgens vertrokken wij om plm. 18.30 uur door een mooi golvend landschap naar Londen. Dwars door het centrum van de hoofdstad reden we naar ons hotel, het Central City Hotel. De Eerste Pinksterdag startten wij na het ontbijt om circa half elf voor een rondrit door het centrum van Londen. Alle bekende bezienswaardigheden zoals: de Theems, Tower Bridge, Houses of Parliaments, Big Ben, London Bridge, St. Paul's Cathedral, Trafalgar Square, Piccadilly Circus enz. trokken aan ons ge zichtsveld voorbij. Na aankomst in Windsor en bezichtiging van Windsor Castle, gebruikten we de lunch tegenover het kasteel, 's Middags brachten we een bezoek aan het Royal Windsor Safari Park en begaven ons na de thee op weg naar onze tweede tegenstander: Thame United in de buurt van Oxford. Dit team speelt in dezelfde Rothmans Hellenic League als Hungerford. Vóór de wedstrijd, welke om 18.30 uur zou aanvangen, werden wij voorgesteld aan mr. Adrian R. Titcombe, competitions secretary of the Football Association. We hoopten, dat ons elftal zich na deze interessante dag op nieuw met vaardig spel hun wil aan de Engelsen zou weten op te leggen. Deze tegenstander was echter gewaarschuwd door de uitslag van de wedstrijd tegen Hungerford FC en tapte uit een ander vaatje. Ze bleven het accent op de verdediging leggen. Reeds in de eerste minuten ruimden zij b.v. in paniek een bal op door hoog over eigen doel te trappen. Van enig overleg was geen sprake, men speelde erg nerveus en was angstig voor onze produktiviteit. Gaandeweg golfde het spel heen en weer, maar onze verdediging onder leiding van Arie van Eyden klaarde het werk naar behoren. Vlak voor half-time gaf Rob Ombre een dieptepass op maat aan Ronnie Oudendijk, maar deze fraaie scoringskans werd door een grove overtreding ontnomen, iets dat de scheidsrechter helaas ontging. Ook Rolf Grootenboer had geen geluk, toen de goalie een felle kogel op vaardige wijze tot corner verwerkte. De ruststand bleef hierdoor 00. In de tweede helft werd de wedstrijd soms wat grimmiger, maar Sigarenmagazijn Harry Sacksioni VOORVERKOOP: Ajax- en Olympisch Stadion Inleverings-adres: Ajaxpool Rijnstraat 63, telefoon 448587 9

AJAX ARCHIEF

Clubnieuws Ajax (vanaf 1916) | 1976 | | pagina 9