ROCHAS
JL
monsieur
after shave
verlangd mag worden dat zij hun studie ten koste laten gaan
van het voetbal, hoewel dat vaak toch wel het geval is. Het
moet echter tot een minimum worden beperkt. Sociale bege
leiding? Gebeurt zeer zeker. Aan de prestaties op het veld kan
vaak worden afgeleid of de studie goed gaat. Goede vorderingen
op school werken positief op de prestaties in het veld. Andersom
is ook het geval. Wanneer de speler er behoefte aan heeft,
wordt daar zeker over gepraat. Aan de andere kant is de op
offeringsgezindheid van de jongens zelf in sommige gevallen niet
groot. Er zijn er bij die het niet kunnen opbrengen dusdanig te
leven dat zij de sport voldoende dienen. Daardoor zal er onge
twijfeld talent verloren gaan. Valt weinig aan te doen. De jeugd
kan zich tegenwoordig op zoveel manieren bezig houden, dat de
voetbalsport voor een aantal niet meer nummer één staat. Op
zich valt dit misschien te betreuren. Het is niet anders.
Zelf heb ik, dacht ik, een goed kontakt met de spelers. Ik ben
vrij autoritair ja eerlijk, maar dat moet ook wel. Toch ver
ander je. Je groeit in je vak, je gaat je anders gedragen. Soms
zijn er wel eens situaties waarin ik mijzelf afvraag hoe ik vijf
jaar geleden zou hebben gereageerd en dan blijkt vaak dat ik
misschien toleranter optreedt dan vroeger. Je leert veel, de er
varing gaat meespreken. Maar twee nare eigenschappen zal ik
nooit afleren: ik heb weinig geduld en ik kan niet verliezen. Op
de cursus word je geleerd dat je juist wél tegen je verlies moet
kunnen en wél geduldig moet zijn. Ik heb helaas die eigen
schappen niet doe wel mijn best me ertegen te verzetten.
Ajax
Ik heb mij altijd erg tot Ajax aangetrokken gevoeld. Ook toen
ik er nog niet werkte. Regelmatig bezocht ik de wedstrijden.
Vooral ook om een beetje op de hoogte van hun spel te blijven.
Maar ja, ik had voor hetzelfde geld naar Feyenoord kunnen
gaan. Qua spel (techniek en taktiek) voelde ik mij echter meer
tot Ajax getrokken. Zou ik van hard spel gehouden hebben, was
ik misschien naar Feyenoord gegaan zijn waarin toen harde
jongens als Israel en Laseroms speelden. Ik kan mij best voor
stellen dat er mensen zijn die daarvan houden, ik toevallig wat
minder. Nu moet je niet denken dat ik een stevige partij voetbal
verafschuw. Als het nodig is behoort een elftal daartoe in staat
te zijn en de spelers bereid desnoods een blessure op te lopen.
Zonder meer. Niét als we al met 30 voorstaan, maar wel bij
00 of 10 voor ons, moet iedereen deze winst vasthouden.
monsieur
ROCHAS
ROCH AS-PARIS
Importeur: B.I.E.O.-Amsterdam
Vallen daarbij blessures, dan moet dat worden geaccepteerd.
Tijdens de wedstrijd is de trainer vrij machteloos. Hij kan ge
durende de week wel zeer nauw met de spelers naar de wed
strijd toe leven, maar tijdens het spel zit je maar. Globaal valt
er soms in de rust wat te herstellen. Kun je een speler opdragen
een bepaalde man van de tegenpartij beter af te stoppen of zo
maar veel is het niet. Wedstrijden zijn ook vaak onbegrijpelijk.
Je kunt nóg zo'n mooie taktiek uitstippelen, na 5 minuten in de
wedstrijd kan die taktiek waardeloos zijn. Een bepaalde speler
bij de tegenpartij kan uitvallen waardoor verschillende posities
aldaar gewijzigd worden. Wij moeten ons daarbij aanpassen
en er ontstaat een zekere onrust. De uitgestippelde taktiek
gaat overboord. De kracht van een elftal is dan, dat iedere
speler het nieuwe systeem moeiteloos overneemt. Ajax moet dat
kunnen. Ajax moet net dat beetje extra kunnen geven wat de
andere partij niet heeft. Het elftal behoort iedere tegenstander
zijn wil op te kunnen leggen. Wij bepalen de wedstrijd en niet
zij. Daar móét je vanuit gaan. De jongens weten dat ook. Achter
staan mogen zij niet kennen en zeker niet in eigen huis. Wat
gebeurt er tegen PEC Zwolle? Wij komen op 10, krijgen ver
schillende kansen op 20 en 30. Op een gegeven moment
schiet één van de onzen zo verschrikkelijk hard in, dat de bal op
een been afstuit en helemaal op de middenlijn terecht komt.
Daar staat een spits van PEC, speelt onze laatste man „uit" en
het is 11. PEC had zonder meer een goed elftal met vier
gevaarlijke spitsen. Nou ja, PEC maakt 12 en het is gebeurd
met de koopman. Verlies van 14 in eigen huis, en het had nog
erger kunnen zijn. Wat denk je dan als trainer? Maar één ding:
was het maar afgelopen
De Pers? Ach persoonlijk ben ik niet zo happig op die
jongens, je krijgt vragen waar je eigenlijk niet op kunt antwoor
den, vooral ook omdat men (die Pers) niet deskundig genoeg is.
De sensatie neemt vaak de overhand. Er zijn geen specifieke
voetbalverslaggevers. Bij een wedstrijd zitten er velen op de
tribune en allemaal denken ze verstand van voetballen te hebben.
Als een journalist ziet dat bijvoorbeeld Rep zijn tegenstander
niet afdekt wanneer de tegenpartij in de aanval of in balbezit is,
lees je in de krant dat Rep weet-ik-wat was in ieder geval aan
kritiek geen gebrek. De opdrachten echter, waarmee de spelers
het veld ingaan zijn bij de Pers niet bekend. Een wijze van
spelen is nl. om de vleugelspelers, die in een wedstrijd vaak de
meeste ruimte hebben, de opdracht te geven de vleugelverdedi
gers van de tegenpartij te laten gaan en dat onze verdediging
alles zal doen om de bal in bezit te krijgen en vervolgens die
vrijgelaten vleugelspeler(s) van ons in de ruimte aan te spelen.
Het is één van die vele mogelijkheden die men kan proberen.
Aan de andere kant zal onze vleugelspeler zo sterk spelen dat
de verdediger van de tegenpartij niet naar voren durft te gaan
enz. enz. Wanneer een wedstrijd verloren wordt is dat vind ik,
altijd eigen schuld. Over de scheidsrechter praat ik nooit. Wan
neer onze spelers de scheidsrechter tégen zich krijgen is dat
vaak ook eigen schuld. Je moet een scheidsrechter zo bespelen,
dat je hem meekrijgt. Lukt dat niet dan faal je op dat gebied.
Als ik zeg dat je hem moet inpalmen, is dat misschien wat sterk
gezegd, beter is misschien: je moet zorgen voor een goed con
tact met de arbiter. De geluksfaktor in een wedstrijd vind ik
niet zo groot. De meeste doelpunten vallen door fouten in de
verdediging. Kansen moeten benut worden. Mis je een kans is
dat alweer je eigen schuld, zelfs wanneer de bal tegen paal of
lat belandt. Die bal moet er in, andere keus is er niet!
Dat klinkt misschien wat al te sterk, maar het is wel zo.
De toekomst van Ajax zie ik positief. In de voetballerij is Ajax
een begrip. Niet alleen nu, maar door de jaren heen. In het ver
leden zijn we ook wel eens een paar jaar geen kampioen ge
worden maar ALTIJD kwam de club weer terug en ook nu zal
dat het geval zijn. Wanneer het elftal eens een tien wedstrijden
in dezelfde opstelling kan uitkomen, let op, komt Ajax terug.
Voetbal is overigens wél moeilijk voorspelbaar. Niets valt met
zekerheid te zeggen. Zo kon Feyenoord van Roda JC verliezen
en PSV tegen MVV gelijkspelen. Dat vind ik het meest aan
trekkelijke aan voetbal: eigenlijk weet je het nooit
TIJN MIDDENDORP
