giroie <aijax-
€d) ra d) O (d) fed) O O/ra cf
de
visdag
Zo ging de meute dan weer, op zondag 6 oktober, met „Maarse
en Kroon" naar het viswater. De ploeg was als altijd kleurrijk
uitgedost, zodat een late boemelaar, die om omgeveer half
zeven langs ons vertrekpunt kwam, dacht dat we van een car
naval kwamen.
Wat de stemming in de bus betrof: ouwe-jongens. Het bekende
gesnoef van: zó-een-kanjer en zó'n groot aantal enz. enz. Enfin,
de resultaten liegen er niet om; die kunt u aan het einde van dit
verhaal rustig bestuderen (reeds in het vorige clubblad gepubli
ceerd. - Red.)
Degenen die nooit vermeld worden, dat zijn de organisatoren:
Cor la Fleur, als hoofd-surveillant, en zijn secondanten Karei van
Mourik, Frans Louwaard, Cor Timman en Frans de Breet. Het
werk wat deze mensen verrichten, vóór en op de dag zelf, is
onvoorstelbaar. Waarvoor wij ze dan ook vanaf deze plaats
hartelijk danken.
De rit ging naar Avenhorn en de strijd aan de waterkant was
groot. Het geroep: VIS!! was niet van de lucht. Tussen de pauzes
was het weer smullen geblazen. Oom Bram kwam al vóór het
vissen met heerlijk krentebrood op de proppen en op het veld
waren weer alle soorten dranken. Dries Blankers kwam met
worst, en de heren Hanny (met blauwe sporthoed), Wim en
Jan Hoopman zorgden als gewoonlijk voor zure haring en fruit.
Het transport van de fourage, hengels, wormen enz. werd ver
zorgd door de bandenkoning Frans de Breet (firma ABI Auto
banden) mét speciale Ajax-service.
Tijdens de smulpartij op de akkers was Cor Deegen zo netjes
om alle banenenschillen in zijn mooie nieuwe schoudertas te
stoppen. Het liep hem toen een beetje uit de hand, omdat ieder
een er wat in gooide, zodat het allengs een zwaar karwei werd.
Wat de visserij zelf betreft, het was weer een eerlijke strijd,
omdat iedereen dezelfde hengels met snoer en wormen in de
hand kreeg, als altijd gratis ter beschikking gesteld door Evert
Borman.
Om pl.m. half 4 waren we in Amsterdam terug. Thuis lekker
even opfrissen en om 6 uur met het „MEISSIE" naar het Euro
motel. Daar was het weer grandioos. Gezellig borreluur en voor
treffelijk het diner.
Een heerlijke stemming; eten, dansen en prijzen halen. De tijd
gaat dan eigenlijk te snel. Tante Leen vergastte ons weer op
oude en nieuwe liedjes, met begeleiding van Harry de Groot,
die door drukke werkzaamheden 's morgens helaas niet mee had
kunnen gaan vissen. Tot besluit van haar optreden zong Tante
Leen haar „rode rozenlied" en mocht daarna onder spontaan
applaus rode rozen in ontvangst nemen. Dank Tante Leen, dank
Harry. Het was allemaal prachtig.
De verdere muziek werd prima verzorgd door het „Trio Mierto"
ofwel „de Toffe Jongens uit Noord".
Als je nu zo'n dag meemaakt, geeft het je als lid of donateur van
Ajax een grote voldoening, dat er altijd weer mensen zijn, die
zich inspannen om b.v. zoals vandaag zo'n visdag te organi
seren. En dan, ze zeggen weieens: och Ajax is een zaak, dat
heeft niets met clubliefde te maken Dat is niet waar. Ja,
het is zonde dat er niet meer mensen de clubavond bezoeken.
Zij doen zich daardoor werkelijk veel te kort. Als je zo'n brief
leest die onze Piet van Dijck vanuit het ziekenhuis heeft ge
schreven, dat hij er zo graag bij geweest zou zijn, ja, mensen,
er bestaat ontzettend veel clubliefde bij Ajax.
Omdat Ajax op deze dag niet speelde, was ook onze secretaris
de heer Jan Westrik van de partij, wat zeer op prijs gesteld
werd.
Piet van Dijck's VIS-TANTE is nog door Luuk opgebeld, maar ze
was niet thuis. Waarschijnlijk omdat ze wist dat Piet toch niet
mee kwam.
Vanuit de feestavond zijn er nog groeten uitgegaan naar de drie
ziekenhuis-patiënten t.w. Karei v. d. Toorren, Jan Bind en Piet
van Dijck, alsook aan de zieke Jan Hoopman. Allemaal van
harte beterschap en vlug gezond en spoedig weer in ons midden.
W. MEESTER
ZATERDAG 25 JANUARI 1975
Voor inlichtingen en kaarten: de heer F. J. de Breet,
telefoon 924720 of 940156
Tevens nadere inlichtingen in het Ajax-Restaurant
Allaaf!
35
