jan en moeder lens 40 jaar bij ajax
F. van Hazendonk
VOORVERKOOP
AJAX en OLYMPISCH STADION
Toto en Lotto inleveringsadres Ajax
Sigarenmagazijn
Postagentschap
Derkinderenstraat 64, Amsterdam-West
Telefoon 150107
Het is natuurlijk van enorm belang ook in verenigingsver
band dat er de beschikking is over goede mensen, die werk
zaamheden verrichten die nu eenmaal gedaan móeten worden.
Dag-in-dag-uit. Ze staan zelden of nooit in de belangstelling,
behorende meer tot de categorie van: achter de schermen,
maar zijn zeer waardevol. In het echtpaar Lens bezit Ajax zo'n
uniek tweetal.
Aan wie zouden ze nog moeten worden voorgesteld? ledereen
kent ze toch. Sedert Ajax zijn huidige Stadion bewoont, nu
40 jaar lang, heeft Jan Lens als terreinknecht en Moeder Lens
voor de rest (en wat dat betekent, daarover straks meer) ge
zorgd. Momenteel zijn beiden allang gepensioneerd de 79-
jarige leeftijd is inmiddels bereikt. Denkt u overigens niet, dat er
helemaal niets meer gedaan wordt. Vooral Moeder Lens weet
van geen ophouden en blijft de goede verzorgster op gebied van
thee en koffie, wie maar wil.
Veertig jaar geleden kwamen ze bij Ajax in dienst. Aangenomen
door onze toenmalige voorzitter (thans Ere-Voorzitter) Marius
Koolhaas. Bewonen nu reeds zo'n dertig jaar een klein maar
zeer gezellig huisje op het Ajax-terrein en zijn zo'n beetje tot
de inventaris van de Rood-Witten gaan behoren.
Tegen de datum waarop het Ajax-Stadion 40 jaar bestaat, was
het daarom een enorme min of meer voor de hand liggende
gedachte die twee steunpliaren van de club eens over hun
40 jaar aan het woord te laten. Daarom begaf ik mij op een
der koude en winderige avonden van de laatste tijd naar de
Meer om wat naders van het echtpaar Lens over die achter hen
liggende jaren te horen. Ik trof een wat grieperige Ome Jan, die
dicht bij de kachel gezeten en een deken over zijn benen mij
begroette. Moeder Lens nam het woord.
,,Zo jongen kom binnen, het is hier lekker warm. Ja, natuur
lijk komt het gelegen, alleen jammer dat Jan net een beetje
grieperig is. Het is ook zo'n beroerd weer. De dokter is al ge
weest. Het is niet ernstig. Gewoon wat kou gevat. Zo, ga maar
lekker zitten doe maar net of je thuis bent. Je lust zeker
wel een lekker bakkie koffie. Alles er in? Ja, je vader kennen
we zó goed. Hij komt hier iedere donderdag. Altijd, gewoon
even ,,dag" zeggen. Wat is hij nog een atletiekman zeg, en lopen
dat ie kan nog op zijn leeftijd! Iedere donderdag is-ie-er,
weer of geen weer. Soms zeg ik wel eens tegen hem, dat ie niet
zo ver moet gaan, omdat het zulk slecht weer is. Ja, je vader
kennen we al jaren, vroeger van de atletiek, hè Jan? (knikt).
Wat een tijd veertig jaar. Als je ervoor staat, lijkt het erg
lang, maar achteraf is het eigenlijk zo voorbijgegaan. De heer
Koolhaas heeft ons aangenomen. Ik verzorgde op een boerderij
bij het oude Ajax-stadion aan de Kruislaan een paar oude boer
tjes en de heer Koolhaas vroeg ons toen om bij Ajax te komen
werken. Jan de velden en ik de kleedkamers schoonhouden, het
wassen van de voetbalkleren, koffiezetten enz. enz. Och, jongen,
we hebben wat afgewerkt. Ik heb wat wasborden versleten,
want wasmachines waren er natuurlijk niet. Nu wel, prachtige
machines. Mijn dochter Tinie doet het nu. Neem de kleed
kamers. Nu alles van steen. Even de spuit erop en schoon is
alles. Vroeger was het allemaal hout. Iedere keer boenen met
soda en chloor, anders werd het niet schoon. Ja, dat was wat.
Maar ach, daar sta je dan niet bij stil. Tóen was het gewoon.
Nu kun je het je bijna niet meer voorstellen. Maar dat is met
zoveel. Toen we 65 werden, gingen we met pensioen. Maar we
bleven er allebei wel werk bij doen. Stil zitten kunnen we niet.
Ik moet altijd wat doen."
Jan Lens: „Vroeger deed ik alles alléén wat ze nu met een paar
mensen doen. Ik maakte b.v. ook het cricketveld in orde, de
springbak voor de atleten, het veld voor de honkballers
's Winters spoot ik de voorvelden onder water. Kon er geschaatst
worden. Soms gebeurde het, dat de wind het water tegen mijn
knieën aanblies en was het zó koud dat het water bevroor. Kon
ik soms niet eens mijn benen meer recht krijgen. Ach man, dat
was wat 's morgens op, 4 uur, spuiten, pikke-donker, en de
volgende dag konden ze schaatsen."
Moeder Lens: „En ik met een stalletje met chocola in een hoek
32
