maar hier is de PSV-doelman kansloos: Kep scoort uit een strafschop de gelijkmaker
AJAXPSV (1—1)
onze 51 overwinning, geen wedstrijd om lang in het geheugen
te bewaren. Daarvoor was vooral het spel der Deventenaren te
simplistisch. En wat vaak gebeurt; juist door dat negatieve gedoe
van de tegenstander loopt het dan in eigen gelederen ook niet
zo vlot. Van de vijf doelpunten NeeskensMulder, G. Muhren
2x en Blankenburg) kwamen er twee tot stand uit even zoveel
penalties; vandaar G. Muhren 2x. In beide gevallen was het wel
zo dat scoren voor het grijpen lag, om zo te zeggen. De drie
andere goals waren stuk-voor-stuk beauties"; de eerste van
Neeskens (voortreffelijk) de tweede van Jan schitterend inge
kopt en de laatste, na de rust, een geweldige dreun van Horst
Blankenburg. Maar we misten ook vele kansen bij legio aanval
len, zo'n sterk veldoverwicht hadden we Een resultaat als dat
PSV tegen dit elftal behaalde (dubbele cijfers) had er ook bij
ons ,,dik" ingezeten.
Gaan we meteen door naar MVVAjax wel, de 40 zege
was een fraai resultaat, dat we de laatste twee jaren niet in
onze annalen hebben mogen noteren. Op 31 oktober 1971 was
het 03, hetgeen natuurlijk ook niet te versmaden was, doch
voor de rest toonde Maastricht de laatste competities altijd een
moeilijk te nemen barrière. Dit keer was dat niet het geval. De
keren dat de veste van Heinz in gevaar kwam, waren op de
vingers van één hand te tellen terwijl ons team in zijn totaliteit
beslist niet tot op de bodem van zijn kunnen behoefde te gaan.
Vermelden wij nog even de producenten van ,,de vier": Johnny
Rep nam twee goals voor zijn rekening, Ger Muhren één (niét uit
een strafschop, maar het afronden van een fraaie pass van Jan
Mulder) terwijl Pim van Dord, invaller voor Rep, no. 4 achter de
niet-fit zijnde doelman Mathijsen schoot.
Woensdagavond, 7 november 1973... De strijd om Europa
Cup I is dit jaar voor Ajax voorbij. Met 20 (na verlenging)
moesten we het loodje leggen in Sofia en konden we vaststellen
dat in feite veertien dagen eerder in het Olympisch Stadion het
duel tegen CSKA reeds werd verloren. Het missen van de vele
kansen tóen is ons vandaag noodlottig geworden. Nü was de
10 voor de Bulgaren aan het einde van de normale speeltijd
reden tot verlenging. Vier minuten voor het einde hiervan zag de
uiterst zwak leidende scheidsrechter, de Zwitser Büchli een
overtreding van Michailov over het hoofd (M nam voor iedereen
zichtbaar de bal met de hand mee en scoordeneen, Büchli
zag het wélbracht de fluit aan de mond zou werkelijk
ook hebben gefloten maar kende het doelpunt toch toe. Als
we dan verder bedenken dat de eerste goal een ongelukkig
moment was van de overigens prachtig spelende, vol ijverige
Piet Keizer dat ons tenminste één strafschop is onthouden
toen Johan Neeskens vlak voor het heiligdom van doelman Fili-
pov zo ongeveer onder de groene zoden werd gestopt, dat onze
verdediging geen enkele fout maakte en de CSKA-aanval die
lichamelijk wel op de voorgrond trad, doch minder ,,koppie" had
om zo te zeggen in-de-hand-had en we meten dit alles af
3
