van ajax naar huizen
dankbetuiging
wilde graag een handdruk van een Amstrdamse Ajacied.
U zult begrijpen, dat we allen na de lange vliegtocht en de
andere inspanningen sliepen als rozen, zelfs in een vreemd bed.
's Ochtends was het om 10 uur ontbijt, waarbij we ons vooral
te goed konden doen aan aardbeien. Daarna een half uur zwem
men voor het hotel, waarna we een bezoek brachten aan de
geboorteplaats van de Griekse god Ajax.
Dat ging met taxi's, want de bus kon op de slechte weg niet
rijden. Een trip van een uur, heen en terug, over wegen met
kuilen zó groot, dat er een mens in zou passen. Het was een
slechte voorbereiding met betrekking tot de voetbalwedstrijd,
maar van onze, hun uiterste best doende gastheren móésten
wij dit stukje Ajax zien. En ze hadden gelijk. Waar de mythe
zegt dat Ajax hier is geboren, staat nu een kleine ruïne, een
plaats die je als Ajacied toch even stil maakt, je toch wel wat
doet. En zo dacht iedereen er over. We konden dan ook niet
nalaten een stuk steen mee te nemen.
Ook hier aan journalisten en fotografen geen gebrek. We werden
overal gevolgd en maar knippen. Vooral vedette Johnny Rep
moest steeds met iedereen op de foto. Nadat men genoeg had
gezien en ons de geschiedenis van Ajax vele malen was verteld,
waarbij niet werd vergeten te melden hoe sterk Ajax wel was,
werd op de terugreis het plaatsje Salamis bezocht. Een uiterst
rustig vissersplaatsje met een marine-basis. Eenvoudige mensen,
erg vriendelijk en met een verering voor Ajax-Amsterdam.
Na de lunch was het, op order van onze trainer Bob Haarms,
bedrust geblazen. Want allen waren zich van één ding bewust:
Ajax heeft hier zó'n grote naam, we kunnen niet „afgaan". we
moeten iets presteren.
Na de rustperiode de bekende voetbalmaaltijd, waarna elftallei
der Nol Boerkool de zo bekende toespraak hield en trainer Bob
Haarms de tactiek uitstippelde.
De aanvang van de wedstrijd was gepland op half 6, maar toen
wij om kwart over vier op het terrein arriveerden, waren de
circa 5000 plaatsen al bezet. Een daverend applaus daalde van
de tribunes neer, we werden er stil van. Enkele in Athene woon
achtige Nederlanders hadden een Ajax-vlag gemaakt met daar
op: Ajax lacht vandaag. Een en al enthousiasme was het.
Om half 6 begon de officiële opening. Muziek, volksdansen, de
minister van Sport en eregasten. Daarna vele speeches. Pas om
6 uur was de aftrap.
Over de match kan ik kort zijn. Het viel niet mee voor onze
spelers op zo'n hard veld (geen enkele grasspriet). Een sliding
was niet mogelijk.
De kracht van Ajax-Salamis is gelijk aan die van bij ons een
eerste-divisieclub uit de middenmoot. Het zijn semi-profs; de
betaling is echter aan de lage kant. Men teert veel op oud
spelers van AIK-Athene of Panatinaikos. Na enige verkenning
bleek weldra dat onze techniek een betere basis was dan hun
geloop met de bal. Onder grote hilariteit trapte Paul de Jong
van doel tot doel, hetgeen soms resulteerde in éénmaal stuiteren
op de harde grond en dan meteen over het andere doel.
Na 20 minuten gaf Rep ons, na een aanval van man tot man,
met 10 de leiding. Behoudens een bal tegen de paal hebben
we het niet moeilijk meer gehad.
In de tweede helft waren we beslist de betere ploeg, ondanks
het gezwoeg en enthousiasme van de tegenpartij. Na een half
uur was het andermaal Rep, die er na een solo 20 van maakte,
waarna Ron Alberts nog eenmaal het houtwerk trof.
Al met al een verdiende zege voor onze jongens, die met de
grote beker en onder veel applaus van de tribunes de kleed
kamers opzochten.
Na de dronk en het vreemde, maar beslist smaakvolle eten was
het nog plezierig toeven tussen onze gastheren. Het diner was
nogal officieel, met uitwisseling van enige geschenken en veel
vriendelijke woorden, waarbij men niet kon nalaten ons te com
plimenteren én te voorzien van drank, zoveel we maar wilden.
De gedachte volgend jaar terug te mogen komen en dan een
extra-wedstrijd te spelen in Athene trok iedereen wel aan. De
tijd was nu wel erg kort geweest.
Na een zeer korte nachtrust waren we de volgende morgen
om 6.30 uur present aan het ontbijt. De aardbeien gingen weer
allemaal op, alsof men uitgehongerd was.
Een uiterst prettig afscheid en met dankbare gevoelens ten
aanzien van de vele gastheren van Ajax-Salamis werd de terug
reis aanvaard.
Een terugreis vol verhalen over en met veel prettige herinnerin
gen aan deze eenvoudige, uiterst vriendelijke mensen.
Om plm. 13.30 uur landden we op Schiphol, waar vele familie
leden nieuwsgierig naar de verhalen ons kwamen afhalen.
Rest mij nogmaals grote dank te brengen aan al onze Griekse
Salamis-vrienden, dank die ik dan uitspreek namens het gehele
gezelschap dat bestond uit de spelers P. de Jong, H. Medik,
D. Visser, W. Zand, P. Bijvank, E. Kuypers, F. Buma, P. Lon-
hard, P. v. d. Linden, F. Brood, D. Endt, R. Alberts, B. Braam,
P. van Dort en J. Rep, trainer B. Haarms alsmede de begelei
ders: N. Boerkool en ondergetekende.
A. KRAAN
Nu mijn trainers-periode bij Ajax er opzit en ik met ingang van
het komende seizoen voor de sportvereniging Huizen ga werken,
wil ik via het clubblad een afscheidsgroet richten tot iedereen
die, in welke hoedanigheid ook, aan Ajax is verbonden.
Met enthousiasme heb ik de afgelopen vier jaar getracht mijn
voetbalkennis over te dragen. In deze jaren is met velen, oud
maar ook jong, een prettige relatie ontstaan. Het lot van trainers
is net als dat van zigeuners: ze verhuizen vaak. Ik hoop echter,
dat er toch nog met velen een binding c.q. contact zal blijven
bestaan.
Met dank aan de leden van de amateurcommissie voor de wijze
waarop zij met mij hebben samengewerkt, wens ik iedereen het
allerbeste. Het ga u allen goed.
H. BUSKERMOLEN
De heer en mevrouw Lens-Zielstra spreken langs deze weg hun
grote erkentelijkheid uit jegens allen, die bij gelegenheid van hun
55-jarig huwelijksfeest zoveel blijk van belangstelling hebben
gegeven, 't Was onvergetelijk!
9
