honkbal
TEN AFSCHEID
Ajax-honkbal is niet meer. Ajax-honkbal is verleden tijd.
Voor u allen komt dit bericht niet meer als een verrassing, want
in ons vorig clubblad en in de dagbladen is dat uitvoerig ver
meld.
Ajax-honkbal weg. Na 52 jaar vreugd en leed. Promoties, degra
daties, kampioenschappen van Nederland, alles is onze honkbal
afdeling in die tijd ten deel gevallen.
Ik, en met mij velen, moeten aan deze nieuwe situatie nog wen
nen. Wennen aan dit afscheid. Een afscheid dat de laatste zes
jaar steeds als het zwaard van Damocles boven ons hoofd heeft
gehangen.
Ondanks eventuele problemen tijdens het seizoen bracht men
na afloop steeds de kracht weer op om verder te gaan. Dat men
nu ophoudt, komt voor insiders toch niet onverwacht.
Ik wil hier niet ingaan op het waarom, dat heeft u reeds eerder
kunnen lezen, ik wil met dit epistel graag dank brengen.
Grote dank, want die is Ajax zeker verschuldigd, aan hen die
alleen om slag en wijd hebben gespeeld, maar vooral ook aan
diegenen die Ajax gedurende die jaren hebben geleid en ge
diend.
Het is altijd riskant om namen te noemen omdat men het risico
loopt mensen te vergeten. Toch moeten beslist worden gememo
reerd: onze oprichter D. Roodenburgh, J. Elzenga, J. Blomvliet,
A. de Wit Sr., M. Koolhaas, R. Vunderink, J. Smit, A. van Gen-
deren, Ch. Geudeker, J. Bonneveld, J. Stam, E. van Tuyl, A. Hor
dijk, M. Bremer, J. Neefjes, H. Ronnenburg en de laatste com
missieleden: A. Visser, W. Niepoth, W. Prins, F. Hendriks,
E. Klokkers en L. Joustra.
Zij, en wellicht nog anderen misschien, hebben allen uren voor
Ajax en hun sport overgehad.
Dan wil ik vooral ook memoreren onze internationals R. Kok,
Leisner, Rotgans, W. Geestman, J. Stam, J. Bonneveld, W. Prins
en recordhouder H. Kok. Ook zij hebben de naam van Ajax
extra glans gegeven.
Wij bewaren allen aan de honkbaltijd de meest prettige herin
neringen.
Tijdens de oorlog groeide de belangstelling voor 't honkbal enorm
en ook daarna was het een normale zaak dat, bij AjaxBlauw-
Wit op ons hoofdveld bijvoorbeeld, zo'n 5000 mensen aanwezig
waren.
Honkbal was ook de zomersport voor de voetballers. Velen
brachten het tot èn voetbal- èn honkbalinternational, hetgeen de
belangstelling voor het honkbal beslist ten goede kwam. Ook bij
Ajax hebben veel bekende voetballers gehonkbald, t.w. Geude
ker, Stam, Bonneveld, Haarms, Swart, Cruijff, Michels, Van Mou-
rik, H. Boskamp, v. d. Hart, v. d. Wel, Van Drecht, Bouwens,
H. Blomvliet, Beumer en Den Edel.
Helaas gaat dat door de ontwikkeling van het voetbalspel al
jaren niet meer samen. Het begint al met onze juniores. Een
C B- of A-junior, die in de selectie voetbalt, speelt na zijn voet
balseizoen zo'n 3 a 4 toernooien en tevens vriendschappelijke
wedstrijden tegen b.v. Engelse schoolelftallen.
Daarnaast ook nog honkballen is met de weekend-wedstrijden
niet te realiseren voor de jongelui en als ze voor de keus staan
verkiezen zij altijd voetbal. Onze vroegere jeugdleider Evert van
Tuyl weet daar alles van.
Er is in de loop der jaren veel veranderd1 bij het honkbal.
Men speelt nu op prachtige velden, compleet met uitstekend
materiaal, 3 a 4 scheidsrechters. Alles is professioneler gewor
den. Helaas is men, wat de leiding in de honkbalbond betreft,
niet met die ontwikkeling meegegroeid. Als leidinggevend orgaan
is men amateuristisch gebleven in zijn beslissingen. Als een
groot honkballer als Herman Beidschat, op de TV en later in de
kranten, zich veroorlooft in zeer negatieve zin, ja zelfs beledi
gend, over het hoofdbestuur te spreken, zwijgt men in alle
talen, laat staan dat men overgaat tot het nemen van maat
regelen.
Honkbal is zichzelf voorbijgelopen.
Met de huidige dubbele wedstrijden op zaterdag en zondag
voelen de honkballers zich topsporters, die daarnaar gehono
reerd willen worden.
Misschien terecht. Ik zie het niet. Het publiek trouwens ook niet,
want de belangstelling is dermate miniem dat daar het geld
nooit van kan komen.
Wat dat laatste betreft ligt dit niet geheel aan de honkballerij,
maar meer aan de huidige vrijetijdsbesteding in de vorm van
autorijden, het naar zee of bos gaan, het weekendhuisje, de
campings etc.
Honkbal is een prachtige sport.
Ikzelf heb vanaf 1942 een geweldige tijd meegemaakt. Een
periode waarover vele sterke" verhalen te vertellen zouden zijn.
Veel honkbalvrienden zijn echte vrienden geworden.
Zo is dan bij ons Ajax-honkbal het doek gevallen.
Wij, als zittende bestuursleden, zijn nogmaals veel dank ver
schuldigd aan al die stille medewerkers, die ons honkbal hebben
gediend.
Veel dank brengen wij, maar nog veel meer steun wensen wij
onze laatste commissieleden met de leiding over de nieuwe
honkbalvereniging. Wij hopen met recht, dat zij het honkbal in
Nederland met een goede sponsor en met hun leiding op een
hoger peil zullen brengen. Zij hebben nu hun eigen vereniging.
Het eerste negental is het visitekaartje van die vereniging Nog
maals van harte succes.
Tot slot nog dank aan al onze trouwe supporters. Voor velen
was het honkbal een verlengstuk na de beëindiging van het voet
balseizoen.
Bal en knuppel zijn opgeborgen. Zij zullen dat blijven zolang
Ajax in zijn huidige vorm zal bestaan. Als troost blijven de herin
neringen. Een grote troost, want het zijn vele mooie.
A. KRAAN
Een plaatje van de heer J. Grootenboer onze altijd aanwezige
EHBO-man
9
