AMSTEL
BIER j
In de andere afdeling gaat het uitsluitend tussen HCAW en
HCK wie t.z.t. tegen nummer vier uit de andere afdeling (Storks
of Ajax) voor het spelen van promotie-degradatiewedstrijden
in aanmerking zal komen.
Dat ons reserveteam het dit seizoen zeer lastig zou krijgen,
heb ik in een vorig clubnieuws reeds naar voren gebracht. Dat
uit tien wedstrijden slechts twee punten werden behaald, is
echter beneden de verwachtingen gebleven. Nogmaals hierbij
opgemerkt, dat dit team het zonder een „echte" werper moet
stellen ,die hoewel een wedstrijd niet alléén kan winnen, toch
een groot stempel drukt op het verloop daarvan.
Een goed voorbeeld hiervan is b.v. de wedstrijd tegen de re
serves van Feyenoord. Door verschillende omstandigheden wa
ren wij in de gelegenheid om het negental wat te versterken
door o.a, Reg Smith als werper op te stellen. Het resultaat was
dat de Rotterdammers, op dat moment nog lijstaanvoerder, met
een geheel onverwachte nederlaag (1912) naar huis moesten
terugkeren.
Ook tegen Euro-Stars deed zich eenzelfde mogelijkheid voor
en hoewel ditmaal de wedstrijd met 108 verloren ging het
veld liet nog teveel steekjes vallen was het bereikte resul
taat niet onverdienstelijk.
Voor Herman van Os was het, na een meniscus, de eerste
keer dat hij als catcher weer in actie kwam.
Zo langzaam aan naderen wij de slotfase van de competitie en
met het spreekwoord: ,,De laatste loodjes wegen het zwaarst",
zullen wij moeten afwachten of deze voor ons niet té zwaar
zijn.
Tot slot nog een volgende ervaring:
Op vakantie in het uiterste zuiden van Joegoslavië was het
verrassend te vernemen, dat in het dorpje Velestovo (ca. 250
inwoners) gelegen op 2000 meter hoogte op de helling van de
Galicica, men aldaar bijzonder goed op de hoogte was met de
prestaties van ons voetbalteam. Verreweg de meeste namen
van de spelers konden wij thuis brengen en het zal de voorzitter
prettig in zijn oren klinken, dat ook hij (de uitspraak ,,von
Praha") niet onbekend was.
Een door mij ter hand gestelde clubspeld werd direct op de kurk
van een lege fles „Raki" geprikt en bij ons vertrek stond deze
nog steeds op de toonbank van het enige aanwezige dorps-
winkeltje.
W. N.
13
